غ - ع - აჲნ - ღაჲნ

21-ე ასო "აჲნ"  ع

1. განდეგილი; ასკეტი. 2. ღვთისმოშიში; ღვთისმოსავი – [ა:ბედ] عابد

მომხიბლავი; ძალიან მიმზიდველი; მაცდუნებელი – [ა:ბედFარიბ] عابدفریب

ასკეტი ქალი – [ა:ბედე] عابده

ღვთისმოსაობა; რელიგიურობა – [ა:ბედი] عابدی

გვერდით ჩამვლელი – [ა:ბერ] عابر

1. საამო სურნელის მქონე ქალი. 2. გამოჩენილი ქალი – [ა:თექე] عاتکه

1. სპილოს ძვალი. 2. ეშვი. 3. ნეკერჩხალი – [ა:ჯ] (I) عاج

ნაჭდეურები; ღარები – [ა:ჯ] (II) عاج

სუსტი; უძლური; უუნარო – [ა:ჯეზ] عاجز

უძლურთა შემბრალებელი, მათზე მზრუნველი – [ა:ჯეზნავა:ზ] عاجزنواز

1. სისუსტე; უძლურება. 2. სიბრმავე; სიბეცე – [ა:ჯეზი] عاجزی

1. მოჩქარე; სწრაფი; მოუთმენელი. 2. წარმავალი; ხრწნადი  – [ა:ჯელ] عاجل

(მათემატ.) ჯერადი – [ად:(დ)] عاد

1. ჩვევა; მიჩვევა; მიდრეკილება. 2. წესი; ტრადიცია; ადათი – [ა:დათ] عادت

(მათემატ.) უმცირესი ჯერადი – [ა:დ(დ)ქონანდე] عادکننده

1. სამართლიანი. 2. მიუკერძოებელი – [ა:დელ] عادل

მისაღები; ზომიერი; შესაფერისი – [ა:დელე] عادله

1. ჩვეულებრივი; ჩვეული. 2. მოჩვეული (რამესთან, ვინმესთან) – [ა:დი] (I) عادی

დამპყრობი; მტერი – [ა:დი] (II) عادی

გამკიცხავი; მოსაყვედურე – [ა:ზელ] عاذل

1. ურცხვობა; უნამუსობა. 2. სირცხვილი; შერცხვენა – [ა:რ] عار

მომჩივანი; მოსარჩლე; მთხოვნელი – [ა:რეზ] (I) عارض

ლოყები; სახე – [ა:რეზ] (II) عارض

1. ბრძენი; მცოდნე. 2. მისტიკოსი – [ა:რეF] عارف

(სუფიზმში) მისტიური ცოდნით გასხივოსნებული – [ა:რეFანდარუნ] عارف اندرون

სილამაზე; მშვენიერება – [ა:რეFათ] عارفت

1. ბრძენი ქალი. 2. ქალი-მისტიკოსი. 3. სიკეთე; თავაზიანობა – [ა:რეFე] عارفه

1. შიშველი. 2. თავისუფალი (რამისგან); მოკლებული (რამეს) – [ა:რი] عاری

ნათხოვები; დროებით აღებული – [ა:რიჲათ] عاریت

წუთისოფელი; წარმავალი ცხოვრება – [ა:რიჲათსარა:(ჲ)] عاریت سرا(ی)

1. ხელოვნური პროტეზი (კბილების). 2. ნასესხები (სიტყვები) – [ა:რიჲე] عاریه

1. გასამგზავრებლად გამზადებული. 2. საქმისთვის მზადმყოფი – [ა:ზემ] عازم

მეათე – [ა:შერ] عاشر

1. შეყვარებული; მოყვარული. 2. აშიკი – [ა:შეყ] عاشق

კეთილგანწყობილი; ალერსიანი – [ა:შეყბა:რე] عاشق باره

ადვილად შემყვარებელი – [ა:შეყფიშე] عاشق پیشه
მიცვალებულთა გახსენების დღე (შიიტებთან) – [ა:შურა:] عاشورا
მომჭერი; დამწნეხავი – [ა:სერ] عاصر
1. მოხრილი; გადმოხრილი. 2. ძლიერი და სწრაფი – [ა:სეF] عاصف
დაუმორჩილებელი; მეამბოხე; ცოდვილი – [ა:სი] عاصی
კეთილსურნელოვანი; სურნელების მფრქვეველი – [ა:თერ] عاطر
1. კეთილგანწყობა; სიმპათია. 2. გრძნობა; ემოცია – [ა:თეFე] عاطفه
1. უსაქმური. 2. ამაო. 3. უშედეგო – [ა:თელ] عاطل
1. ჯანმრთელობა. 2. ბედნიერება; კეთილდღეობა – [ა:Fჲიათ] عافیت
1. ურჩი; გაუგონარი. 2. წყეული. 3. მემკვიდრეობაწართმეული – [ა:ყ] عاق
1. დასასრული; ბოლო. 2. შედეგი. 3. ბოლოსდაბოლოს – [ა:ყებათ] عاقبت
1. ხელშეკრულების დამდები. 2. დამაკავშირებელი  – [ა:ყედ] عاقد
1. უნაყოფო. 2. ქალი, რომელიც ვერ აჩენს ბავშვს – [ა:ყერ] عاقر
1. ჭკვიანი; გონიერი; ბრძენი. 2. ასაკოვანი; მხცოვანი – [ა:ყელ] عاقل
ძალიან ეშმაკი; გონებამახვილი – [ა:ყელFარიბ] عاقل فریب
  ზრდასრული; დაბრძენებული – [ა:ყელმარდ] عاقل مرد
 კეთილგონიერება; სიბრძნე – [ა:ყელი] عاقلی
 ანდერძი ვინმეს მემკვიდრედ არმიჩნევის შესახებ – [ა:ყნა:მე] عاق نامه
1. ბეჯითი; გულმოდგინე. 2. განდეგილი; კარჩაკეტილი  – [ა:ქეF] عاکف
1. სამყარო; ქვეყნიერება; მსოფლიო. 2. მდგომარეობა; ვითარება – [ა:ლამ] عالم
1. მეცნიერი; სწავლული. 2. ღვთისმეტყველი – [ა:ლემ] عالم
ქვეყნის დამამშვენებელი; მშვენიერი – [ა:ლამა:რა:] عالم آرا
ჭკვიანურად; საქმის ცოდნით – [ა:ლემა:ნე] عالمانه
ყოვლისმხილველი; გამჭრიახი – [ა:ლამბინ] عالم بین
მოგზაური – [ა:ლამგარდ] عالم گرد
ცრუმეცნიერი – [ა:ლემნამა:(ჲ)] عالمنما(ی)
საერო – [ა:ლამი] عالمی
ორი ქვეყანა: სააქაო და საიქიო – [ალამეჲნ] عالمین
1. მაღალი; ამაღლებული. 2. უზენაესი. 3. (გრამატ.) აღმატებითი – [ა:ლი] عالی
თქვენო კეთილშობილებავ! – [ა:ლიჯანაბ] عالی جناب
მაღალჩინოსანი; დიდი თანამდებობის ადამიანი – [ა:ლიროთბე] عالی رتبه
ღრმადპატივცემული – [ა:ლიშარაF] عالی شرف
ზეადამიანი; სუპერმენი – [ა:ლიმარდ] عالی مرد
ღრმადპატივცემული – [ა:ლიმეყდა:რ] عالی مقدار
დიდგვაროვნული წარმოშობის – [ა:ლინეჟა:დ] عالی نژاد
იხილე  عالی نژاد – [ა:ლი ნასბ] عالی نصب
1. დიდსულოვანი; კეთილშობილი. 2. ენერგიული – [ა:ლიჰემმათ] عالی همت
1. საერთო. 2. მდაბიო; უბრალო ადამიანი – [ა:მ] عام
საერთო სარგებლობის მომტანი – [ა:მმოლმანFაე] عام المنفعه
პოპულარული; ყველასთვის ხელმისაწვდომი – [ა:მმფასანდ] عامپسند
1. დამუშავებული; კულტივირებული. 2. კეთილმოწყობილი – [ა:მერ] عامر
1. აგენტი; რწმუნებული; ჯაშუში. 2. გუბერნატორი; მეფის ნაცვალი – [ა:მელ] (I) عامل
1. მიზეზი. 2. (მათემატ.) ფაქტორი. 3. ქმედითი; აქტიური – [ა:მელ] (II) عامل
მიწის (უძრავი ქონების) ფლობის დამადასტურებელი საბუთი – [ა:მელნა:მე] عامل نامه
1. უბრალო ხალხი. 2. სულ; ყველა – [ა:მმე] عامه
ყველასთვის გასაგები – [ამმეFაჰმ] عامهفهم
1. გაუნათლებელი. 2. უმეცარი; უვიცი – [ა:მმი] عامی
1. უბრალო ხალხის დამახასიათებელი. 2. ჩვეულებრივი. 3. უხამსი – [ამიჲა:ნე] عامیانه
ჯიუტი; დაუმორჩილებელი – [ა:ნედ] عاند
ვირის ყროყინი – [ა:ნა:ნ] عان عان
1. შემომავალი თანხები. 2. შეძენილი; მოპოვებული. 3. შემოსავალი – [აჲედ] عاید
შემოსავალი; მოგება – [აჲედი] عایدی
1. (ტექნ.) იზოლატორი; გაუმტარი. 2. წინაღობა; ხელისშემშლელი – [აჲეყ] عایق
წინაღობა; ზღუდე – [აჲეყე] عایقه
1. ოჯახი; ოჯახობა. 2. ცოლი; მეუღლე – [აჲელე] عایله
მეტისმეტად ღვთისმოსავი – [აბა:დ] عباد
1. ღვთისმსახურება. 2. ღვთისმოსაობა – [ება:დათ] عبادت
ტაძარი; მეჩეთი; სალოცავი – [ება:დათგა:ჰ] عبادتگاه
1. ფრაზა; გამოთქმა; სიტყვა. 2. წიგნის ნაწყვეტი. 3. მნიშვნელობა; აზრი – [ება:რათ] عبارت
1. მჭევრმეტყველება. 2. უაზრო მაღალფარდოვნება – [ება:რათფარდა:ზი] عبارت پردازی
1. გამოთქმასთან დაკავშირებული. 2. სტილისტური – [ება:რათი] عبارتی
ფუჭი; ამაო; უშედეგო – [აბას] عبث
"მონა ღვთისა"; ადამიანი – [აბდ] عبد
კუჭის მონა; ღორმუცელა – [აბდოლბათნ] عبدالبطن
1. (ძველ) ებრაული; ივრითი (ებრაული ენა). 2. ებრაელი – [ებრა:ნი] عبرانی
1. მაგალითი; გაკვეთილი (სხვისთვის); რჩევა. 2. გაოცება – [ებრათ] عبرت
საწუთრო; სიცოცხლე – [ებრათგა:ჰ] عبرتگاه
სხვისგან მაგალითის ამღები; რჩევა–დარიგების გამგონე – [ებრათგირ] عبرتگیر
ებრაელი; ებრაული – [ებრი] عبری
მორჩილება; დამოკიდებულება; მონობა – [ობუდჲიათ] عبودیت
გასასვლელი; გადასასვლელი – [ობურ] عبور
მოღუშული; უხეში ადამიანი – [აბუს] عبوس
(ბოტანიკ.) 1. ნარგიზი. 2. იასამანი – [აბჰარ] عبهر
პატარა, ახალგაზრდა მონა – [ობეჲდ] عبید
ამბრი; სურნელება; არომატი – [აბირ] عبیر
საყვედური; გაკიცხვა – [ეთა:ბ] عتاب
1. გვარი; ოჯახი. 2. ნათესავები; ახლობლები – [ეთრათ] عترت
1. ძველი; ძველებური. 2. უძველესი; ანტიკვარული – [ათიყ] عتیق
მესამე ხალიფა სახელად ოსმანი – [ოსმა:ნ] عثمان
მუზეუმი; კუნსტკამერა – [აჯაჲებხა:ნე] عجایب خانه
1. გაოცება; გაკვირვება. 2. უცნაური; უჩვეულო – [აჯაბ] عجب
ამპარტავნობა; პატივმოყვარეობა; ქედმაღლობა – [ოჯბ] عجب
1. სისუსტე; უძლურება. 2. ვედრება; დამამცირებელი ხვეწნა – [აჯზ] عجز
სიჩქარე; მოუთმენლობა – [აჯალე] عجله
1. არაარაბი; სპარსელი (არაბთათვის). 2. ირანი; სპარსეთი – [აჯამ] عجم
ენაბლუობა; ენაბრგვილობა – [ოჯმათ] عجمت
არაარაბული; სპარსული, ირანული – [აჯამი] عجمی
1. ბებერი ქალი; ბებრუხუნა. 2. (მეტაფორ.) წარმავლობა – [აჯუზ/აჯუზე] عجوز/عجوزه
1. მოჩქარე; მოჩოჩქოლე. 2. მარჯვე; მარდი; შნონიანი – [აჯულ] عجول
1. გასაოცარი; გამაოგნებელი. 2. უცნაური; უჩვეულო – [აჯიბ] عجیب
მახინჯი; გონჯი; საშინელი გარეგნობის – [აჯიბოლხელყე] عجیب الخلقه
1. ცომი. 2. მოზელილი (ცომისებრი მასები) – [აჯინ] عجین
1. ჩამოთვლა, მოხსენიება. 2. در عداد  –  შორის, სათვალავში – [ედად] عداد
სამართლიანობა; მართლმსაჯულება – [ადა:ლათ] عدالت
მტრობა; შუღლი; ქიშპობა – [ადა:ვათ] عداوت
1. ციფრი; რიცხვი. 2. ცალი; ერთეული. 3. (გრამატ.) რიცხვითი სახელი – [ადად] عدد
1. ლინზა; ოპტიკური მინა. 2. ფოტოობიექტივი – [ადასი] عدسی
1. სამართლიანობა; მართლმსაჯულება. 2. თანაბარზომიერება – [ადლ] (I) عدل
შეკვრა; დასტა; ფუთა – [ადლ] (II) عدل
იუსტიციის ორგანოები; იუსტიცია; მართლმსაჯულება – [ადლიჲე] عدلیه
1. არარსებობა. 2. არყოფნა – [ადამ] عدم
ედემი; სამოთხე – [ადნ] عدن
მტერი; მოწინააღმდეგე – [ადუ/ადო(ვ)] عدو
ძალმომრეობა; ჩაგვრა; იძულება – [ოდვა:ნ] عدوان
თავის არიდება (რამისგან); განზე გადგომა – [ოდულ] عدول
1. რიცხვი; რაოდენობა, 2. (სამხედ.) ქვეგანაყოფი – [ედდე] عده
1. მრავალრიცხოვანი. 2. დათვლილი; აღრიცხული – [ადიდ] عدید
1. ერთგვარი; მსგავსი. 2. გამთანასწორებელი. 3. მოქიშპე – [ადილ] عدیل
1. არმყოფი. 2. ღარიბი; უპოვარი – [ადიმ] عدیم
დაუქორწინებელი – [ადიმოთთანა:სოლ] عدیم التناسل
არავის მსგავსი; უბადლო – [ადიმოლყარინ] عدیم القرین
ტანჯვა; წამება – [აზა:ბ] عذاب
1. სახე; ლოყა. 2. თმები საფეთქელთან – [ეზა:რ] عذار
1. საამო, გემრიელი (წყალი). 2. დახვეწილი (საუბარი) – [აზბ] عذب
მჭევრმეტყველი; დახვეწილი მეტყველების მქონე – [აზბგუ(ჲ)] عذبگو(ی)
1. საბაბი; მიზეზი. 2. პატიების; შენდობის თხოვნა. 3. გამო  – [ოზრ] عذر
1. ქალწული. 2. სატრფო – [აზრა:] عذرا
შენდობის, პატიების მომტანი – [ოზრფაზირ] عذرپذیر
ქალწულობა; უმანკოება – [ოზრათ] عذرت
1. საამო გემო (სითხისა). 2. დახვეწილება (საუბრისა) – [ოზუბათ] عذوبت
1. ზარბაზნის ლაფეტი. 2. ბორბალი – [არრა:დე] عراده
1. ქურუმი. 2. ასტროლოგი. 3. ექიმბაში – [არა:F] عراف
არაბი – [არაბ] عرب
ძახილი; ყვირილი – [არბადე] عربده
არაბული – [არაბი] عربی
1. ზეცა. 2. მეფის ტახტი – [არშ] عرش
ამაღლებული ადგილი – [არშე] عرشه
1. ციური. 2. ანგელოზი – [არში] عرشی
1. ზედახორა. 2. სიძნელეები; გაუსაძლისი პირობები – [არასა:თ] عرصات
1. მინდორი; მოედანი; არენა. 2. სამოღვაწეო სფერო – [არსე] عرصه
1. ზეპირი მოხსენება; თხოვნა. 2. დემონსტრაცია. 3. წარმოშობა – [არზ] (I) عرض
1. სიგანე; სისქე. 2. (გეოგრაფ.) განედი. 3. (მათემატ.) ორდინატა – [არზ] (II) عرض
1. არაარსებითი გარეგნული თვისება. 2. ფორმა – [არაზ] عرض
ღირსება; კარგი სახელი; დადებითი რეპუტაცია – [ერზ] عرض
1. შეთავაზება (პროდუქციის). 2. წარმოდგენა; გამოვლინება – [არზე] عرضه
1. უნარი; შესაძლებლობა. 2. სამიზნე; ობიექტი – [ორზე] عرضه
 შემთხვევითი; არაარსებული; ფორმალური – [არაზი] عرضی
ვირის ყროყინი – [არარ] عرعر
სამოქალაქო კანონი– [ორF] عرف
1. მისტიკა; ღმერთის შეცნობა. 2. ცოდნა; შემეცნება – [ერFა:ნ] عرفان
რელიგიურ–მისტიური თხზულება – [ერFა:ნიჲა:თ] عرفانیات
1. პედანტიზმი. 2. ტვინის ჭყლეტა – [ერFა:ნბა:Fი] عرفانبافی
1. სამოქალაქო; საერო. 2. ჩვეულებრივი; წეს–ჩვეულების შესაბამისი – [ორFი] عرفی
1. ოფლი. 2. არაყი. 3. გამოხდის პროდუქცია; ესენცია – [არაყ] عرق
1. არტერია; ვენა; სისხლძარღვი. 2. მცენარის ფესვი. 3. ჯიში – [ერყ] عرق
არახჩინი (ქუდია ერთგვარი) – [არაყჩინ] عرق چین
ოფლიანობა; ოფლისღვრა – [არაყრიზი] عرق ریزی
1. მაისური. 2. ოფლის შემსრუტავი – [არაყგირ] عرق گیر
მყესი – [ორყუბ] عرقوب
აღმასვლა; ამაღლება – [ორუჯ] عروج
1. პატარძალი; ახლადგათხოვილი ქალი. 2. რძალი (შვილის ცოლი) – [არუს] عروس
თოჯინა – [არუსაქ] عروسک
1. ქორწილი. 2. ქორწინება – [არუსი] عروسی
ძარღვებთან დაკავშირებული – [ორუყი] عروقی
1. ჭურჭლის სახელური. 2. საბაბი; წინაპირობა – [ორვე] عروه
შიშველი – [ორიჲა:ნ] عریان
ფართო; ვრცელი – [არიზ] عریض
წერილობითი განცხადება; თხოვნა – [არიზე] عریضه
1. ბუნება; ზნე; ნირი. 2. აქლემის კუზი – [არიქე] عریکه
1, ტრაური; გლოვა. 2. მოთმინება – [აზა:] عزا
მგლოვიარე; სამგლოვიარო – [აზა:და:რ] عزادار
1. უცოლო. 2. გაუთხოვარი – [აზაბ] عزب
1. სიდიადე; ძლევამოსილება. 2. დიდება; პატივი. 3. ღირსება – [ეზათ] عزت
განთავისუფლება; თანამდებობიდან მოხსნა; სხვაგან გადაყვანა – [აზლ] عزل
განმარტოება; განდეგილობა; იზოლირება – [ოზლათ] عزلت
კარჩაკეტილი; ასკეტი; განდეგილი – [ოზლათნეშინ] عزلت نشین
განზრახვა; გადაწყვეტილება – [აზმ] عزم
მარტოხელობა; უცოლოდ, ოჯახის გარეშე ცხოვრება – [ოზუბათ] عزوبت
ძვირფასი; სანატრელი; სათუთი; აზიზი – [აზიზ] عزیز
ძვირფასი, იშვიათი (ნივთი) – [აზიზოლვოჯუდ] عزیزالوجود
ყველაზე საყვარელი, გათამამებული ბავშვი – [აზიზდორდა:ნე] عزیزدردانه
1. გამგზავრება. 2. განზრახვა; მტკიცე გადაწყვეტილება – [აზიმათ] عزیمت
1. სირთულე; შებოჭილობა. 2. სიღარიბე; გაჭირვება – [ოსრ/ოსრათ] عسر/عسرت
ღამის დარაჯი – [ასას] عسس
1. არმია; ჯარი. 2. ჯარისკაცი; მეომარი – [ასქარ] عسکر
თაფლი – [ასალ] عسل
საღამო – [ეშა:] عشا
ტომობრივი; მომთაბარე ტომებთან დაკავშირებული – [აშა:ჲერი] عشایری
ათი – [აშარ] عشر
1. გართობა; სიამტკბილობა. 2. გულღიობა – [ეშრათ] عشرت
სიყვარული; ვნება; ეშხი – [ეშყ] عشق
სასიყვარულო თამაში; ფლირტი – [ეშყბა:ზი] عشق بازی
1. ცვალებადი ხასიათის მქონე. 2. სატრფიალო; სასიყვარულო – [ეშყი] عشقی
სატრფიალო ლექსი – [ეშყჲიე] عشقیه
კეკლუცობა; პრანჭიობა – [ეშვე] عشوه
1. პრანჭია. 2. კეკლუცი ქალი – [ეშვეგარ] عشوه گر
1. ტომი; გვარი. 2. ნათესავი – [აშირე] عشیره
ჯოხი; ხელჯოხი; არგანი – [ასა:] عصا
თავზე წაკრული ნაჭერი; ხილაბანდი – [ესა:ბე] عصابه
ზეთის გამომხდელი – [ასსა:რ] عصار
1. გამოწურული წვენი; ექსტრაქტი. 2. შინაარსის მოკლედ გადმოცემა – [ოსა:რე] عصاره
ნერვი – [ასაბ] عصب
1. ნერვიული; ფიცხი. 2. გაბრაზებული; განრისხებული – [ასაბა:ნი] عصبانی
თავგამოდებული დაცვა; ტენდენციურობა – [ასაბიჲათ] عصبیت
1. საუკუნე; ეპოქა; დრო. 2. სამხრობა; მზის ჩასვლის დრო – [ასრ] عصر
სამხარი – [ასრა:ნე] عصرانه
სადილობის შემდეგროინდელი; საღამომდელი – [ასრი] عصری
კუდის ძვალი – [ოს'ოს] عصعص
1. ბეღურა. 2. ჩიტი – [ოსFურ] عصفور
1. უბიწოება; ზნეობრიობა; სათნოება. 2. ქალწულობა; უმანკოება – [ესმათ] عصمت
1. ამბოხი; ბუნტი. 2. ცოდვა; შეცოდება – [ოსჲა:ნ/ესჲა:ნ] عصیان
წვენი; ექსტრაქტი – [ასირ] عصیر
1. წინამხარი. 2. ხელი. 3. თანაშემწე; მეგობარი – [აზოდ] عضد
მუსკულატურა – [აზალა:თ] عضلات
კუნთი – [აზალე] عضله
1. (ანატომ.) სხეულის ნაწილი; კუნთი. 2. წევრი (რაიმე ორგანიზაციის) – [ოზვ] عضو
ორგანული; ადამიანის აგებულებასთან დაკავშირებული – [ოზვი] عضوی
წევრობა – [ოზვიჲათ] عضویت
1. ჩუქება. 2. საჩუქარი – [ათა:] عطا
გულუხვი; კეთილი – [ათა:ბახშ] عطابخش
1. წვრილმანებით მოვაჭრე. 2. წამლებით მოვაჭრე – [ათთა:რ] عطار
(ასტრონ.) ოტარიდი; მერკური – [ოთა:რედ] عطارد
ინერტულობა; უმოქმედობა – [ათა:ლათ] عطالت
1. სუნამო. 2. ეთერზეთი – [ათრ/ეთრ] عطر
პარფიუმერი – [ათრსა:ზ] عطرساز
პარფიუმერული ნაწარმი – [ათრიჲათ] عطریات
ცხვირის დაცემინება – [ათსე] عطسه
წყურვილი – [ათაშ] عطش
1. მწყურვალი; მოწყურებული. 2. ძლიერ მოსურნე (რამის)  – [ათაშა:ნ] عطشان
1. მიდრეკილება; სიმპათია. 2. მინიშნება (რამეზე). 3 დაკავშირება – [ათF] عطف
1. სამკაულების არმქონე. 2. უმოქმედო; უმეშევარი – [ათელ] عطل
ნაზი; მოსიყვარულე; კეთილგანწყობილი – [ათუF] عطوف
სინაზე; ალერსი – [ოთუFათ] عطوفت
ძღვენი, საჩუქარი – [ათიჲათ] عطیت
მნიშვნელოვანი, მაღალთანამდებობიანი პირები; ბატონები – [ეზა:მ] عظام
ძვალი – [აზმ] عظم
მნიშვნელოვნება; ცხოველმყოფელობა – [ოზმ/ეზამ] عظم
1. სიდიადე; ძლიერება. 2. პატივი; დიდება. 3. ამპარტავნობა – [აზემათ] عظمت
დიადი; მნიშვნელოვანი – [ოზმა:] عظمی
1. დიადი; უზარმაზარი. 2. მნიშვნელოვანი; ღრმადპატივცემული – [აზიმ] عظیم
სერიოზული, მნიშვნელოვანი საქმე – [აზიმე] عظیمه
1. უბიწოება; ზნეობრივი სიწმინდე. 2. მოკრძალება; მორიდება – [ეFFათ] عفت
ავი სული; დემონი – [ეFრით] عفریت
საშინელი გარეგნობის (ქალი); კუდიანი დედაბერი – [ეFრითე] عفریته
დამპალი; გაფუჭებული; გახრწნილი – [აFენ] عفن
შეწყალება; ამნისტია; პატიება – [აFვ] عفو
1. გახრწნა. 2. მძაფრი, ცუდი სუნი. 3. (მედიც.) ინფექცია – [ოFუნათ] عفونت
1. უმანკო; ზნეობრივი. 2. მორიდებული; მორცხვი. 3. წესიერი – [აFიF] عفیف
გულისრევა; გულისრევის შეგრძნება – [ოყ] عق
არწივი – [ოყა:ბ] عقاب
უძრავი ქონება – [აყა:რ] عقار
1. უკანა მხარე; უკანალი. 2. ქუსლი. 3. ჩამორჩენილი – [აყაბ] عقب
1. ჩამორჩენილი. 2. დროულად არგადახდილი. 3. დაკარგული – [აყაბოFთა:დე] عقب افتاده
იმქვეყნიური; საიქიოსთან დაკავშირებული – [ოყბაჲი] عقبایی
(სამხედ.) არიერგარდი; ზურგის დაცვა – [აყაბდა:რ] عقب دار
(სამხედ.) ზურგისკენ შებრუნება – [აყაბგარდ] عقب گرد
უკანდამხევი; წარმავალი – [აყაბნეშინ] عقب نشین
1. გაგრძელება. 2. შედეგი. 3. კრიზისი. 4. ბილიკი – [აყაბე] عقبه
1. საიქიო. 2. განკითხვის დღე. 3. შურისძიება; დასჯა – [ოყბა:] عقبی
1. მძივების აცმა. 2. ძაფი; თასმა – [ეყდ] عقد
1. ხელშეკრულების დადება. 2. შეთანხმება; კონტრაქტი. 3. ქორწინება – [აყდ] عقد
ქორწილი; ნიშნობა – [აყდქონა:ნ] عقدکنان
1. კვანძი. 2. კორძი, ნადები (სხეულზე). 3. სირთულე; წინააღმდეგობა – [ოყდე] عقده
კანონიერი (ცოლი) – [აყდი] عقدی
მორიელი – [აყრაბ] عقرب
ისარი (საათის; აპარატურის) – [აყრაბაქ] عقربک
გონება; სიბრძნე; ინტელექტი – [აყლ] عقل
გონებრივი; ლოგიკური; გააზრებული – [აყლა:ნი] عقلانی
1. გონებრივი; ინტელექტუალური. 2. რაციონალური – [აყლი] عقلی
უნაყოფობა – [აყმ] عقم
დასჯა; წამება – [ოყუბათ] عقوبت
1. რწმენასთან, მრწამსთან დაკავშირებული. 2. გონებრივი; სულიერი – [აყიდათი] عقیدتی
1. აზრი; შეხედულება. 2. რწმენა; შეგნება – [აყიდე] عقیده
დარწმუნებული – [აყიდემანდ] عقیده مند
მინერალი აყიყი (ოპალი) – [აყიყ] عقیق
ალისფერი; ელვარე წითელი – [აყიყი] عقیقی
1. უნაყოფო. 2. უშედეგო; ამაო – [აყიმ] عقیم
ფოტოგრაფი – [აქქა:ს] عکاس
1. ანარეკლი. 2. ფოტოგამოსახულება. 3. بر عکس – პირიქით – [აქს] عکس
1. რეაქცია; რეაგირება. 2. უკუჩვენება – [აქსოლამალ] عکس العمل
ფოტოგადაღება – [აქსბარდა:რი] عکس بردار
ფოტოგრაფიული – [აქსი] عکسی
1. წარჩინებულობა. 2. სიდიადე; უპირატესობა – [ალა:] علا
1. მკურნალობა. 2. შესწორება. 3. წამალი. 4. საშველი; გამოსავალი – [ელა:ჯ] علاج
უკურნებელი – [ელა:ჯნა:ფაზირ] علاج ناپذیر
1. თივით, ფურაჟით მოვაჭრე. 2. ბრინჯით მოვაჭრე – [ალლა:F] علاف
1. დაინტერესებული. 2. მიდრეკილების მქონე. 3. მხარდამჭერი – [ალა:ყემანდ] علاقمند
1. მიდრეკილება. 2. დაინტერესება. 3. კავშირი; დამოკიდებულება – [ალა:ყე] (I) علاقه
თასმა; სირმა – [ალა:ყე/ელა:ყე] (II) علاقه
ყოვლისმცოდნე (ღმერთი) – [ალლა:მ] علام
1. ნიშანი; სიმბოლო. 2. სიგნალი – [ალა:მათ] علامت
სიგნალიზაცია – [ალა:მათდეჰი] علامت دهی
1. ფრიად განათლებული; ერუდირებული. 2. ერუდიტი – [ალლა:მე] علامه
საჯაროობა – [ალანიჲე] علانیه
დამატება; ზედმეტობა; სიჭარბე – [ალა:ვე] علاوه
1. მიზეზი; საბაბი. 2. ნაკლი; დეფექტი. 3. ავადმყოფობა – [ელლათ] علت
1. ბალახი. 2. ფურაჟი; თივა – [ალაF] علف
თიბვა – [ალაFჩინი] علفچینی
წურბელა – [ალაყ] علق
შედედებული სისხლი – [ალაყე] علقه
1. მდაბალი, საძაგელი ადამიანი. 2. მიკვირია. 3. ჯუჯა – [ალაყემოზღე] علقه مضغه
1. დროშა; ალამი. 2. ნიშანი; სიმბოლო – [ალამ] علم
ცოდნა; შემეცნება; მეცნიერება – [ელმ] علم
სოციოლოგია – [ელმოლეჯთემა:'] علم الاجتماع
ფიზიკა – [ელმოლაშჲა:] علم الاشیا
ეკონომიკა – [ელმოლეყთესა:დ] علم الاقتصاد 
ბიოლოგია – [ელმოლჰაჲა:თ] علم الحیات
ფსიქოლოგია – [ელმონნაFას] علمالنفس
ალამდარი; მედროშე – [ალამდა:რ] علمدار
მატყუარა; თაღლითი – [ალამყალამ] علم قلم
სამეცნიერო; თეორიული – [ელმი] علمی
1. ღია; საჯარო; აშკარა. 2. ლეგალური – [ალანი] علنی
1. ამაღლება; აწევა. 2. სიდიადე – [ოლოვ(ვ)] علو
ფურაჟი; პირუტყვის საკვები– [ოლუFე] علوفه
მაღალი; დიდებული; ზეციური – [ოლვი] علوی
ალი – შიიტთა პირველი იმამი – [ალი] علی
1. ზემოთა. 2. მდინარის სათავესთან მდებარე – [ოლჲა:] علیا
მისი უდიდებულესობა  (შაჰის ცოლი, დედოფალი) – [ოლჲაჰაზრათ] علیاحضرت
განუწყვეტლივ; დაუსრულებლად – [ალალეთთესა:ლ] علی الاتصال
მოკლედ; ერთად აღებული – [ალალეჯმა:ლ] علیالاجمال
პრინციპულად; საფუძველშივე – [ალალოსულ] علی الاصول
წევრობის კანდიდატი; არამუდმივი წევრი  – [ალალბადალ] علی البدل
1. ნამდვილად; ჭეშმარიტად. 2. აუცილებლად – [ალათთაჰყიყ] علی التحقیق
განუწყვეტლივ – [ალალხოსუს] علی الخصوص
მუდმივად; განუწყვეტლივ – [ალადდავა:მ] علی الدوام
1. თანაბრად; ერთგვარად. 2. ეკვივალენტური – [ალასსავიჲე] علی السویه
როგორც ჩანს, სავარაუდოდ – [ალაზზა:ჰერ] علی الظاهر
შარიანი – [ალიბაჰა:ნეგირ] علی بهانه گیر
(ფილოსოფ.) მიზეზობრიობა – [ელლჲათ] علیت
1. ცალკეული. 2. განცალკევებით – [ალა:ჰადდე] علیحده
საწინააღმდეგოდ; ჯინაზე – [ალა:რაღმ] علی رغم
ფურაჟი; პირუტყვის საკვები – [ალიყ] علیق
გაგიმარჯოს! – [ალეჲქომოსსალა:მ] علیکم السلام
1. ავადმყოფი; დაუძლურებული. 2. ფიზიკური ნაკლის მქონე; საპყარი – [ალილ] علیل
ცქმუტია; ხტუნია; თავქარიანი – [ალივარჯე] علیورجه
(წინდებული) წინააღმდეგ – [ალეჲჰ] علیه
1. მაღალი. 2. ღრმადპატივცემული, დასაფასებელი (ქალი) – [ალიჲე] علیه
ამიტომ; ამის გამო – [ალაჰა:ზა:] علی هذا
სიბრმავე – [ამა:] عما
კოლონა: სვეტი; ბურჯი – [ემა:დ] عماد
შენობა; ნაგებობა – [ემა:რათ] عمارت
მალე; უახლოეს მომავალში – [ამმა:ყარიბ] عماقریب
1. ჩალმა; პირსაბურავი. 2. დოლბანდი – [ამმა:მე/ემმა:მე] عمامه
განზრახვა; ჩანაფიქრი – [ამდ] عمد
1. მთავარი; ძირითადი. 2. მსხვილი; მნიშვნელოვანი – [ომდე] عمده
ბითუმად მოვაჭრე – [ომდეFორუშ] عمده فروش
მთავარი, ძირითადი ძალები – [ომდეყოვა:] عمده قوا
მსხვილი მიწათმფლობელი – [ომდემა:ლექ] عمده مالک

წინასწარ განზრახული – [ამდი] عمدی
სიცოცხლე; დრო დაბადებასა და სიკვდილს შორის – [ომრ] عمر
კეთილმოწყობა – [ომრა:ნ] عمران
მცირე მომლოცველობა მექაში – [ომრე] عمره
სიღრმე – [ომყ] عمق
მამიდაშვილი (ქალი) – [ამ(მ)ყეზი] عمقزی
1. საქციელი; ქმედება. 2. ოპერაცია. 3. პროცესი. 4. პრაქტიკა – [ამალ] عمل
1. შეწირულობათა ამკრეფი. 2. ადგილობრივი მმართველი – [ამალდა:რ] عملدار
დაქირავებული მუშა; შავი მუშა – [ამალე] عمله
1. პრაქტიკული; გამოყენებითი. 2. რეალური. 3. საოპერაციო – [ამალი] عملی
ბიძია (მამის ძმა) – [ამუ] عمو
1. პერპენდიკულარი; ვერტიკალი. 2. საყრდენი. 3. კომბალი – [ამუდ] عمود
1. პერპენდიკულარული; შვეული. 2. (სამხედ.) პირდაპირი (მიზანი) – [ამუდი] عمودی
ბიძაშვილი (მამის მხრიდან) – [ამუზა:დე] عموزاده
ყველა; სულ – [ომუმ] عموم
1. საერთო; უნივერსალური. 2. საზოგადო, ყველასთვის განკუთვნილი – [ომუმი] عمومی
1. ერთობა; უნივერსალურობა. 2. პოპულარობა; ხელმისაწვდომობა – [ომუმიჲათ] عمومیت
მამიდა – [ამმე] عمه
მამიდაშვილი (ქალიც, კაციც) – [ამმეზა:დე] عمه زاده
უსინათლო ქალი – [ამჲა:] عمیا
ბელადი; ხელმძღვანელი – [ამიდ] عمید
1. ღრმა; სიღრმისეული. 2. ძალიან ძლიერი; სრულყოფილი – [ამიყ] عمیق
1. ყველა; სულ. 2. სავსე; სრული – [ამიმ] عمیم
1. წამება; ტანჯვა. 2. მძიმე, დამქანცველი შრომა – [ანა:] عنا
1. (ბოტანიკ.) უნაბი. 2. (პოეტური) სატრფოს ბაგეები – [ონნა:ბ] عناب
მუქი წითელი; მოყავისფრო; უნაბისფერი – [ანნა:ბი/ონნა:ბი] عنابی
1. სიჯიუტე. 2. თავნებობა; დაუმორჩილებლობა – [ენა:დ] عناد
სადავე; მართვის საშუალება – [ენა:ნ] عنان
იმპოტენცია; სქესობრივი უძლურება – [ანა:ნათ] عنانت
1. კეთილგანწყობა. 2. მზრუნველობა – [ენა:ჲათ] عنایت
ყურძენი; ვაზი – [ენაბ] عنب
1. ამბრი. 2. (პოეტური) სატრფოს დალალები, ზილფები – [ამბარ] عنبر
  ამბრის საკმეველი – [ამბარსუზ] عنبرسوز
(ზოოლოგ.) კაშალოტი – [ამბარმა:ჰი] عنبرماهی
(ანატომ.) ფერადი გარსი (თვალისა) – [ენაბიჲე] عنبیه
1. ადამიანისებრი მაიმუნი. 2. პავიანი; ბაბუინი – [ანთარ] عنتر
საჭიროებისამებრ – [ენდალეყთეზა:] عندالاقتضا
შეძლებისდაგვარად – [ენდალემქა:ნ] عندالامکان
გაჭირვების შემთხვევაში – [ენდალჰა:ჯათ] عندالحاجت
მისაღებ დროს; შესაფერის შემთხვევაში – [ენდალFორსათ] عندالفرصت
მოთხოვნის შესაბამისად – [ენდალმოთა:ლებე] عندالمطالبه
მიღებისას; ჩამოტანისთანავე – [ენდალვოსულ] عندالوصول
ბულბული – [ანდალიბ] عندلیب
თხის რქის თანავარსკვლავედი – [ანზოჯადჲინ] عنزجدیین
1. საზოგადოებრივი გარემოს ელემენტი. 2. ქიმიური ელემენტი – [ონსორ] عنصر
ხახვის სახეობა – [ონსოლ] عنصل
ტრადიცია – [ან'ანე] عنعنه
1. უხეშობა. 2. სიმკაცრე. 3. ძალადობა – [ონF] عنف
ყვავილობა; გაფურჩქვნა – [ონFოვა:ნ] عنفوان
1. ზღაპრული ფრინველი. 2. გამონაგონი. 3. მუს.ინსტრუმენტის სახეობა – [ანყა:] عنقا
მალე; უმოკლეს დროში – [ანყარიბ] عنقریب
ობობა – [ანქაბუთ] عنکوبت
1. სათაური; სახელწოდება. 2. ფოსტის მისამართი – [ენვა:ნ/ონვა:ნ] عنوان
ჯიუტი; თავნება – [ანუდ] عنود
1. უხეში; ფიცხი. 2. მკაცრი; მოძალადე. 3. ცუდი; საძაგელი – [ანიF] عنیف
იმპოტენტი, ცვედანი – [ანინ/ენინ] عنین
(ასტრონ.) მენახირე (თანავარსკვლავედი – [ავვა:] عوا
ნაკლი; დეფექტი – [ავა:რ] عوار
1. ფულადი შესაკრებელი; გადასახადი. 2. უსწორმასწორო ზედაპირი – [ავა:რეზ] عوارض
1. უბრალო ხალხი. 2. გაუნათლებელი; უბირი – [ავა:მ] عوام
1. პრიმიტიული რამ. 2. სასაუბრო, უბრალო ენა – [ავა:მა:ნე] عوامانه
უხამსი; ვულგარული – [ავა:მფასანდ] عوامپسند
1. დემაგოგი. 2. დემაგოგიური – [ავა:მFარიბ] عوامفریب
ყველასთვის გასაგები – [ავა:მFაჰმ] عوامفهم
1. დარაჯი. 2. სასამართლოს გადაწყვეტილებათა აღმსრულებელი – [ავა:ნ] عوان
დაღრეცილობა; ალმაცერობა – [ავაჯ] عوج
1. რეციდივი. 2. განმეორებული ავადმყოფობა. 3. დაბრუნება – [ოუდ] عود
დაბრუნება – [ოუდათ] عودت
შიშველი; უტანსაცმლო – [ურ] (I) عور
კეკლუცობა; პრანჭიობა – [ურ] (II) عور
1. ადამიანის სხეულის სასირცხო ნაწილები. 2. ქალი; ცოლი – [ოურათ] عورت
სიშიშვლე – [ური] عوری
1. შეცვლა; გამოცვლა. 2. ანაზღაურება; კომპენსაცია – [ავაზ/ევაზ] عوض
1. სათადარიგო; მარაგში არსებული. 2. შეცდომით გამოწვეული – [ავაზი] عوضی
ძაღლის ყეფა – [ოუ–ოუ] عوعو
დახმარება; ხელშეწყობა – [ოუნ] عون
1. ფიცი; პირობა; ვალდებულება. 2. შეთანხმება. 3. აღთქმა – [აჰდ] (I) عهد
ეპოქა; ერა; საუკუნე – [აჰდ] (II) عهد
პირობის დამრღვევი – [აჰდშექან] عهدشکن
ვალდებულება; პასუხისმგებლობა – [ოჰდე] عهده
ავადმყოფის მონახულება – [ეჲა:დათ] عیادت
1. დახმარების თხოვნა. 2. თავშესაფარი – [ეჲა:ზ] عیاذ
1. მარჯვე; ეშმაკი; გაიძვერა. 2. მაწანწალა – [აჲა:რ] عیار
 გართობის მოყვარული; მოქეიფე; დარდიმანდი – [აჲა:შ] عیاش
სიცოცხლით ტკბობა; გართობა; დროსტარება – [აჲა:ში] عیاشی
მეგობრობა; სიახლოვე – [აჲა:ყ] عیاق
ცოლი; მეუღლე – [აჲა:ლ/ეჲა:ლ] عیال
ცხადი; აშკარა; ნათელი – [აჲა:ნ/ეჲა:ნ] عیان
1. ნაკლი; ზადი; დეფექტი. 2. სირცხვილი; შერცხვენა – [ეჲბ] عیب
1. დამბეზღებელი; განმქიქებელი. 2. შარიანი – [ეჲბჯუ(ჲ)] عیب جو(ی)
1. უხარისხო; წუნიანი. 2. გაფუჭებული; დაზიანებული – [ეჲბდა:რ] عیب دار
ზეიმი; დღესასწაული – [ეჲდ/იდ] عید
სადღესასწაულო ჯილდო; საჩუქარი – [ეჲდი] عیدی
1. ქრისტიანული. 2. ქრისტიანი – [ისავი] عیسوی
იესო – [ისა:] عیسی
მხიარულება; ცხოვრებით ტკბობა – [ეჲშ] عیش
(ანატომ.) მომყოლი (მშობიარობისას) – [იშა:] عیشا
გამუდმებული გართობა და ლოთობა – [ეჲშონუშ] عیش ونوش
1. თვალი. 2. წყარო; სათავე, 3. არსი. 4. ორიგინალი – [ეჲნ/აჲნ] عین
სათვალე – [ეჲნაქ] عینک
სათვალიანი – [ეჲნაქი] عینکی
[475]   1. (ფილოსოფ.) ობიექტური. 2. იდენტური. 3. თვალსაჩინო – [ეჲნი] عینی

------------------------------------------------------------------------------------

  22-ე ასო "ღაჲნ"  غ

1. სისულელე; უაზრობა. 2. ნასუფრალი; საჭმლის ნარჩენები – [ღა:ბ] غاب

1. მყარი; ხანგრძლივი. 2. წარსული; ძველი დროის – [ღა:ბერ] غابر

მატყუარა; ვიგინდარა – [ღა:ბენ] غابن

1. კორომი; ტევრი. 2. დაბლობი. 3. გრძელი შუბი – [ღა:ბე] غابه

1. გამოქვაბული; ბუნაგი; სორო. 2. მსოფლიო; სამყარო – [ღა:რ] (I) غار

დაფნა – [ღა:რ] (II) غار

1. ჩამავალი (ციური მნათობი). 2. აქლემის კუზი – [ღა:რებ] غارب

გაძარცვა; დაყაჩაღება – [ღა:რათ] غارت

მძარცველი; ყაჩაღი; მოროდიორი – [ღა:რათგარ] غارتگر

ნაბახუსევზე დასალევი ღვინო; დილის სასმელი – [ღა:რეჯი] غارجی

ყვავის ყრანტალი – [ღა:რღა:რ] غارغار
პირველყოფილი (გამოქვაბულის) ადამიანი; ტროგლოდიტი – [ღა:რნეშინ] غارنشین
სულელი; იდიოტი – [ღა:რანგ] غارنگ
1. ბატი. 2. მონეტა; გროში. 3. გაჩეჩილი ბამბა – [ღა:ზ] (I) غاز
1. ხვრელი; ნაპრალი. 2. საკერებელი სამოსზე – [ღა:ზ] (II) غاز
1. ბატების მწყემსი. 2. უსაქმური; უმაქნისი – [ღა:ზჩარა:ნ] غازچران
სპილენძის დიდი ქვაბი – [ღა:ზღა:ნ] غازغان
(კანის) გაუხეშება, გამაგრება – [ღა:ზმე] غازمه
ისლამისთვის მებრძოლი; მიურიდი – [ღა:ზი] غازی
შეყვარებული; მოხიბლული – [ღა:შ] (I) غاش
1. სათესლე კიტრი. 2. ყურძნის მკვახე მტევანი – [ღა:შ] (II) غاش
1. უზურპატორი, ხელისუფლების მიმტაცებელი. 2. მოძალადე – [ღა:სებ] غاصب
მშრალი კანი – [ღა:ღა:ლე] غاغاله
ბავშვის ტკბილეული – [ღა:ღა:ლილი] غاغالیلی
ყოვლისმიმტევებელი (ღმერთი) – [ღა:Fერ] غافر
1. არმცოდნე. 2. უდარდელი. 3. უყურადღებო; დაუკვირვებელი – [ღა:Fელ] غافل
მოულოდნელობა – [ღა:Fელგირი] غافلگیری
ხმაური; გნიასი – [ღა:ქ] غاک
1. პირუტყვის სადგომი; ფარეხი. 2. სკა; საცხოვრებელი – [ღა:ლ] غال
გამარჯვებული; უპირატესობის მქონე; დიდი ნაწილი – [ღა:ლებ] غالب
გამარჯვება; უპირატესობის მოპოვება – [ღა:ლებიჲათ] غالبیت
1. ძვირფასი. 2. გაზვიადების მოყვარული – [ღა:ლი] غالی
ტრიალი, ბრუნვა – [ღა:ლიდან] غالیدن
არომატული ნივთიერება – [ღა:ლიჲე] غالیه
არომატული, სურნელოვანი – [ღა:ლიჲებუ(ჲ)] غالیه بو(ی)
არომატული რამის შესანახი ყუთი; (პოეტური) ბაგე – [ღა:ლიჲედა:ნ] غالیهدان 
(პოეტური) შავი ფერის – [ღა:ლიჲეFა:მ] غالیه فام
1. აუთვისებელი; მიტოვებული. 2. წყლით დაფარული – [ღა:მერ] غامر
რთული, ჩახლართული საკითხი – [ღა:მეზ] غامض
არყის ხე – [ღა:ნ] غان
მდიდარი; ქონების მფლობელი – [ღა:ნი] غانی
1. ლამაზმანი. 2. დამოუკიდებელი (პატიოსანი) ქალი – [ღა:ნჲიე] غانیه
1. არმყოფი. 2. იდუმალი; ფარული. 3. გამქრალი. 4. (გრამატ.) მე-3 პირი – [ღა:ჲებ] غایب
1. დაუსწრებლად. 2. დაუსწრებელი – [ღა:ჲება:ნე] غایبانه
არყოფნის აღნიშვნა (ჟურნალში) – [ღა:ჲები] غایبی
ზღვარი; დასასრული; უკიდურესი წერტილი – [ღა:ჲათ] غایت
უკანასკნელი; უკიდურესი – [ღა:ჲი] غایی
დამდეგი; ხვალ მოსახდენი – [ღებ(ბ)] غب
1. მტვერი. 2. თვალის დაბინდვა. 3. ნისლი; ჯანღი – [ღობა:რ] غبار
1. უგნურება; სიბრიყვე. 2. წინდაუხედაობა; შეცდომა – [ღაბა:ვათ] غباوت
დედამიწის ზედაპირი – [ღაბრა:] غبرا
მარჯვე; ყოჩაღი; მოხერხებული – [ღებრა:ყ] غبراق
ღაბაბი – [ღაბღაბ] غبغب
1. ტყუილი. 2. ზარალი – [ღაბნ] غبن
1. სიცრუე; ტყუილი. 2. მჭლე; გამხდარი – [ღას(ს)] غث
გულისრევა; ზიდვა – [ღესჲა:ნ] غثیان
1. ბოშა. 2. მკითხავი – [ღაჯარ] غجر
ხვალინდელი დღე; განკითხვის დღე – [ღად] غد
ვერაგი; მოღალატე; ფიცის გამტეხი – [ღადდა:რ] غددار
ვერაგობა; ღალატი; ფიცის გატეხა – [ღადრ] غدر
კაკანი; კრიახი – [ღოდღოდ] غدغد
1. (ანატომ.) ჯირკვალი. 2. სიმსივნე – [ღოდდე] غده
წყალსატევი; ტბორი – [ღადირ] غدیر
1. საჭმელი; საკვები. 2. კერძი; ულუფა – [ღაზა:] غذا
საკვებად ვარგისი – [ღაზა:ჲი] غذایی
1. მეძავი; როსკიპი. 2. იმპოტენტი; ცვედანი. 3. ქალური; ნაზი – [ღარ] غر
1. ცეკვის დროს თეძოების რხევა. 2. კეკლუცობა – [ღერ] غر
1. თიაქარით დაავადებული. 2. რაიმე გასიებული ორგანოს მქონე – [ღორ] غر
1. ბრწყინვალე; შთამბეჭდავი. 2. კაშკაშა; მბრწყინავი – [ღარრა:] غرا
1. ყვავი; ყორანი. 2. გემი; ხომალდი. 3. ამპარტავანი – [ღორა:ბ] غراب
უცნაურობა; გაურკვევლობა – [ღარა:ბათ] غرابت
ბოთლი; მათარა – [ღარა:ბე] غرابه
1. რქებდადგმული. 2. მაჭანკალი. 3. სულელი; ბრიყვი – [ღარა:ჩე]غراچه
1. ტყუილი. 2. ცდუნება – [ღარა:რ] غرار
1. უდარდელობა; უყურადღებობა. 2. გამოუცდელობა – [ღარა:რე] غراره
1. კონტრიბუცია; ზარალის ანაზღაურება. 2. ჯარიმა. 3. მონანინება – [ღარა:მათ] غرامت
1. დასავლეთი. 2. დასავლეთის ქვეყნები – [ღარბ] غرب
ცხავი; საცერი – [ღარბა:ლ/ღერბა:ლ] غربال
1. უცხო მხარე. 2. უცხოეთში ხეტიალი. 3. გადასახლება; გაძევება – [ღორბათ] غربت
1. ბოშა. 2. მაწანწალა; მოხეტიალე – [ღორბათი] غربتی
1. დასავლეთისა. 2. ევროპული ორიენტაციისა. 3. ევროპელი – [ღარბი] غربی
1. ბოშა. 2. ავი, კაპასი ქალი – [ღარაჩი] غرچی
მშიშარა; ლაჩარი; სულმდაბალი – [ღარდელ] غردل
რქებდადგმული, ნაღალატები ქმარი – [ღარზან] غرزن
ქალების მაცდუნებელი – [ღორზან] غرزن
ხეების დარგვა – [ღარს] غرس
ხმაურიანი; მყვირალა – [ღერეშმა:ლ] غرشمال
1. ანგარება. 2. მიკერძოება. 3. მიზანი; განზრახვა – [ღარაზ] غرض
ბუზღუნი; ბურტყუნი – [ღორღორ] غرغر
კოჭა; გორგოლაჭი; შკივი – [ღერღერე] غرغره
1. უმიზეზო კამათი. 2. ხმაური; რიარია; ჩოჩქოლი – [ღარღაშე] غرغشه
ზედმეტად მგრძნობიარე ან ავხორცი ქალი – [ღარღანჯე] غرغنجه
1. პავილიონი (საგამოფენო). 2. ჯიხური; ფარდული. 3. აივანი; ვერანდა – [ღორFე] غرفه
1. ჩაყვინთვა. 2. ჩაძირვა (ფიქრებში). 3. (რამით) დაფარვა, გადაფარვა – [ღარყ] غرق
ნაკრძალი (საძოვარი, იალაღი) – [ღოროყ] غرق
მორევი – [ღარყა:ბ] غرقاب
1. დამხრჩვალი. 2. ჩაძირული, ჩაღრმავებული (ფიქრებში) – [ღარყე] غرقه
გასისხლიანებული – [ღარყებეხუნ] غرقه بخون
მრისხანება; ჯავრი; მტრობა – [ღარმ/ღარამ] غرم
არჩვი; მთაში მობინადრე ცხვარი – [ღარმ/ღორმ] غرم
გრუხუნი; დარტყმის; დავარდნის ხმა – [ღორომბ] غرمب
მრისხანება; გაბრაზება – [ღარმიდან] غرمیدن
1. ყვირილი; გრიალი. 2. გრუხუნი – [ღორომბიდან] غرنبیدن
ლერწამი; ლერწმის კალამი; ნა – [ღარვ] غرو
მზის ჩასვლა – [ღორუბ] غروب
1. სიამაყე; ქედმაღლობა. 2. ილუზია; არასწორი შეხედულება – [ღორურ] غرور
1. ამაყი; ქედმაღალი. 2. მოტყუებული; შეცდომაში შეყვანილი – [ღარრე/ღერრე] غره
პრანჭიაობა; კეკლუცობა – [ღერი] غری
1. უცხოელი. 2. უცნობი. 3. მოხეტიალე კაცი. 4. უცნაური; საოცარი – [ღარიბ] غریب
ღარიბთა თავშესაფარი – [ღარიბხა:ნე] غریب خانه
ულმობელი; სუსტზე და უძლურზე მოძალადე – [ღარიბქოშ] غریب کش
ტკიპი; ბაღლინჯო – [ღარიბგაზ] غریبگز
კეთილი; გულმოწყალე; სტუმართმოყვარე – [ღარიბნავა:ზ] غریب نواز
1. საოცრება; უცნაურობა. 2. უცხო; უცნობი, გარეშე პირი – [ღარიბე] غریبه
სამშობლოსთან განშორებისას დაწერილი ლექსი – [ღარიბი] غریبی
1. პატარძალი, რომელიც ქალიშვილი არ აღმოჩნდა. 2. შებღალული – [ღარიდ] غرید
1. ღრიალი; ბრდღვინვა; ყვირილი. 2. გრუხუნი; ჭექა–ქუხილი – [ღორრიდან] غریدن
1. ბუნება; თანდაყოლილი ხასიათი. 2. ინსტინქტი – [ღარიზე] غریزه
წყალში დამხრჩვალი; წყალში ჩაძირული – [ღარიყ] غریق
1. კრედიტორი; სესხის გამცემი. გაკოტრებული მოვალე – [ღარიმ] غریم
( غریو بر آوردن )  ამოძახილი; ამოკვნესება – [ღარივიდან] غریویدن
1. ბამბის ნართის გამყიდველი. 2. მრთველი, (ქსლის) მბეჭველი – [ღაზა:ლ] غزال
1. ქურციკი; კანჯარი. 2. (პოეტური) ლამაზმანი – [ღაზა:ლ] غزال
1. ქურციკის ნაშიერი. 2. ლამაზმანი – [ღაზა:ლაქ] غزالک
მოქნილი ტყავი – [ღაზღან] غزغن
ყაზალი; ლირიული ლექსი – [ღაზალ] غزل
ნართი; ღაზლი – [ღაზლ] غزل
ტოროლა – [ღაზლა:ღ] غزلاغ
ყაზალების ცუდი მთხზველი; უნიჭო პოეტი – [ღაზალბა:F] غزل باف
პოეტი–ლირიკოსი – [ღაზალსარა:] غزل سرا
სიცხისგან კანკალი; ცახცახი – [ღაზალღურთ] غزل غورت
ყაზალების კრებული – [ღაზალჲია:თ] غزلیات
უხვი; ბარაქიანი – [ღაზირე] غزیره
ხელფეხით, ოთხზე სიარული – [ღაჟ] غژ
ყურძნის მტევნის მარცვალი – [ღოჟბ] غژب
(ზოოლოგ.) მამალი აზავერი (სასაპალნე პირუტყვი) – [ღაჟგა:ვ] غژگاو
მრისხანება; მძვინვარება – [ღოჟმ] غژم
ჩოჩვა, ხოხვა – [ღაჟიდან] غژیدن
(ბოტანიკ.) სურო – [ღასა:ქ] غساک
მიცვალებულთა დამბანელი – [ღასსა:ლ] غسال
1. ჭუჭყიანი; ნაბანი წყალი. 2. დასაბანი წყალი – [ღოსა:ლე] غساله
სხეულის სარიტუალო განბანა – [ღოსლ] غسل
გონების დაკარგვა – [ღაშ] غش
1. სიყალბე; მლიქვნელობა; პირმოთნეობა. 2. ტყუილი; ცდუნება – [ღაშშ/ღეშშ] غش
გარსი; აპკი; აფსკა – [ღეშა:] غشا
პირბადე; საფარებელი – [ღეშა:ვათ] غشاوت
ტირილი; ქვითინი; ტირილისგან გონების დაკარგვა – [ღაშორისე] غش وریسه
1. გულწასულობით დაავადებული. 2. ეპილეფსიანი – [ღაში] غشی
უზურპაცია; მიტაცება; კონფისკაცია – [ღასბ] غصب
ტოტი; შტო – [ღოსნ] غصن
დარდი; სევდა; ნაღველი – [ღოსსე] غصه
ვინც მალე გრძნობს წყენას; ზედმეტად მგრძნობიარე – [ღოსსეხორ] غصه خور
დარდისგან სიკვდილი – [ღოსსემარგ] غصه مرگ
წყრომა; მრისხანება – [ღაზაბ] غضب
ფიცხი; ფხუკიანი; შმაგი – [ღაზბა:ნ] غضبان
ხრტილი – [ღოზრუF] غضروف
1. ლომი. 2. მამაცი; გულადი – [ღაზანFარ] غضنفر
საფარი; გარე ფენა – [ღეთა:] غطا
ნათლობა – [ღეთა:ს] غطاس
მოწყალე; ყოვლისმიმტევებელი (ღმერთი) – [ღაFFა:რ] غفار
მოწყალება; ყოვლისმიმტევებლობა (ღვთის) – [ღოFრა:ნ] غفران
1. უდარდელობა. 2. უყურადღებობა – [ღეFლათ] غفلت
გაშტერებული; გაოგნებული – [ღეFლათზადე] غفلتزده
1. პატიება; ცოდვათა მიტევება. 2. დიდი, უზარმაზარი; ბევრი – [ღაFირ] غفیر
სლოკინი – [ღოქე] غکه
1. სიძულვილი; მტრობა. 2. შური – [ღალ(ლ)/ღელ(ლ)] غل
დუღილი; თუხთუხი – [ღოლ] غل
სიძვირე; მაღალი ფასები – [ღალა:] غلا
მარცვლოვანი კულტურები – [ღალლა:თ] غلات
უხეში; მქისე; სასტიკი – [ღალა:ზ] غلاظ
1. ქარქაში; ფუტლიარი. 2. საბურავი. 3. აპკი. 4. სათავსი – [ღალა:F/ღელა:F] غلاف
მილის მსგავსი – [ღალა:Fი] غلافی
დალალი, ზილფი – [ღოლა:ლე] غلاله
1. მონა; მსახური. 2. ყრმა; ჭაბუკი. 3. შეგირდი – [ღოლა:მ] غلام
პედერასტი; ჰომოსექსუალისტი – [ღოლა:მბა:რე] غلام باره
მონის შვილი; მონის შთამომავალი – [ღოლამზა:დე] غلام زاده
1. გალერეა; დახურული დერეფანი. 2. ლაქიების სამყოფი – [ღოლა:მგარდეშ] غلامگردش
მონობა; მორჩილება – [ღოლა:მი] غلامی
ყლუპი – [ღოლობ] غلب
1. გამარჯვება. 2. უპირატესობის მოპოვება – [ღალბე] غلبه
კაჭკაჭი – [ღოლბე] غلبه
დაუმარცხებელი – [ღოლბენა:ფაზირ] غلبه ناپذیر
გაბერვა; გასიება; მაღლა აწევა – [ღოლოფიდან] غلپبدن
1. მგორავი. 2. მრგვალი; სფეროსებრი – [ღალთა:ნ] غلتان
1. (სხვის) გაგორება; გადაგორება. 2. გადატრიალება – [ღალთა:ნდან] غلتاندن
რქებდადგმული; ნაღალატები ქმარი – [ღალ(ა)თბა:ნ] غلتبان
1. საგორებელი; ცომის გასაბრტყელებელი. 2. რულონი – [ღალთაქ] غلتک
დახრილი ზედაპირი – [ღალთგა:ჰ] غلت گاه
1. კოტრიალი; ციბრუტივით ტრიალი. 2. ფულის ხარჯვა; ფლანგვა – [ღალთიდან] غلتیدن
1. შეცდომა. 2. დაბნევა; აცდენა. 3. დანაშაული – [ღალათ] غلط
1. შეცდომაში შემყვანი; მატყუარა. 2. მიზნის ამცილებელი – [ღალათანდა:ზ] غلط انداز
მსჯელობაში შემცდარი; მცდარი აზრების მქონე – [ღალათფენდა:რ] غلط پندار
ბევრი შეცდომი, ძალიან უმეცრულად (ნაწერი, ნათქვამი) – [ღალათღოლუთ] غلط غلوط
არასწორად გამგები – [ღალათFაჰმ] غلط فهم
შეცდომის დაშვება; მიზანს აცდენა – [ღალათქა:რი] غلط کاری
შეცდომების შესწორება; კორექტურა – [ღალათგირი] غلط گیری
შეცდომების ჩამონათვალი – [ღალათნა:მე] غلط نامه
არასწორად; შეცდომით – [ღალათი] غلطی
1. სიხშირე; სიმჭიდროვე; სიმკვრივე. 2. უხეშობა; სიფიცხე – [ღელზათ] غلظت
1. სითხის ბუყბუყი. 2. ხმაური. 3. ჩიტების ჟივჟივი – [ღოლღოლ] غلغل
ღუტუნი – [ღელღელაქ] غلغلک
ტყუილად; ფუჭად – [ღელეFთი] غلفتی
1. ფუტკარი. 2. წურბელა – [ღალFაჩ] غلفچ
საკეტი; რაზა; ურდული – [ღალაყ] غلق
1. ყულაბა. 2. ქოთანი. 3. ვიწროყელიანი დოქი – [ღოლლაქ] غلک
1. ფუფუნებით მოსილი; მაღალფარდოვანი. 2. ზედაპირზე ამოსული – [ღოლომბე] غلمبه
მხრებზე შემოსმა – [ღალანდუშ] غلندوش
უკიდურესობა; გაზვიადება; ჰიპერბოლიზაცია – [ღოლოვ(ვ)] غلو
1. ხორბალი. 2. მარცვლოვანი მცენარე – [ღალლე] غله
მარცვლეულით მდიდარი ადგილი – [ღალლეხიზ] غله خیز
ხორბლის შესანახი ბეღელი – [ღალლედა:ნ] غله دان
ნახნავი; ხნული – [ღალლეზა:რ] غلهزار
1. დუღილი. 2. აღგზნება; აღელვება – [ღალაჲა:ნ] غلیان
ყალიონი – [ღალჲა:ნ/ყალჲა:ნ] غلیان
შლამი; ლამი; ლია – [ღალიჟან] غلیژن
1. სევდა; დარდი; მწუხარება. 2. მღელვარება; განგაში – [ღამ] غم
1. ცილისმწამებელი. 2. მაბეზღარა. 3. პრანჭია – [ღამმა:ზ] غماز
ანკესის ტივტივა – [ღამმა:ზაქ] غمازک
1. თეთრი ღრუბელი. 2. თვალზე გადაკრული ლიბრი – [ღამა:მ] غمام
დიდი მწუხარებით გამოწვეული ავადმყოფობა – [ღამბა:დე] غمباده
თანამგრძნობი; მანუგეშებელი – [ღამხა:რ] غم خوار
თანაგრძნობა; ნუგეშისცემა – [ღამხა:რი] غم خواری
ძალიან მგრძნობიარე – [ღამხორ] غمخور
ყანჩა – [ღამხორაქ] غمخورک
დამწუხრებული; დანაღვლიანებული – [ღამდა:რ] غمدار
1. თვალის პაჭუნი. 2. ტყუილი ბრალდება; ცილისწამება – [ღამზ] غمز
1. პრანჭია. 2. პრანჭვით – [ღამზა:ლუდ] غمزآلود
დამაწყნარებელი; მანუგეშებელი – [ღამზადა:(ჲ)] غمزدا(ی)
1. სევდიანი; ნაღვლიანი. 2. მკვდარი – [ღამზადე] غمزده
ცილისმწამებელი; ავყია – [ღამზქა:რე] غمزکاره
1. პრანჭიაობა. 2. თვალის ჩაკვრა – [ღამზე] غمزه
1. წაქეზება; თავზე ხელის გადასმა. 2. პატიება; დავიწყება – [ღამზ] غمض
1. (პოეტური) სევდის ბინა. 2. გული – [ღამქადე] غمکده
ნაღვლიანი; სევდიანი – [ღამგინ] غمگین
სიმდიდრე; ქონება – [ღანა:] غنا
სიმღერა; მუსიკა – [ღენა:] غنا
1. აყვავებული; მწვანით მოსილი. 2. დაჩრდილული – [ღანნა:] غنا
მუსიკოსი; მომღერალი – [ღენა:გარ] غناگر
1. სიხარული; მხიარულება. 2. კეკლუცობა – [ღანჯ] (I) غنج
1. (ზოოლოგ.) მატლი. 2. სახის სიწითლე – [ღანჯ] (II) غنج
1. კოკორი; კვირტი. 2. (პოეტური) სატრფოს ბაგე – [ღონჩე] غنچه
1. შუბლშეჭმუხნული; გაბრაზებული. 2. უგვანო; შეუხედავი – [ღონჩეფიშა:ნი] غنچه پیشاننی
პატარა პირის მქონე – [ღონჩედეჰა:ნ/ღონჩელაბ] غنچه دهان/غنچه لب
1. ერთად შეგროვილი. 2. ჯგუფი; გუნდი – [ღონდ] غند
(მუსიკ.) პატარა საყვირი – [ღონდრუდ] غندرود
მოკრეფილი და ერთად დაყრილი ბამბა – [ღონდეშ] غندش
გორგალი – [ღონდე] غنده
ხის დიდი როდინი – [ღანგ] غنگ
წვრილფეხა რქოსანი პირუტყვი – [ღანამ] غنم
ძილი; თვლემა; მოსვენება – [ღონუდან] غنودن
1. ცხვირისმიერი ბგერა. 2. ნაზალიზაცია ბგერისა – [ღონნე] غنه
მდიდარი; დიდი ქონების პატრონი – [ღანი] غنی
მტერი; მოწინააღმდეგე – [ღანიმ] غنیم
1. ალაფი; ომის ნადავლი. 2. სარგებელი – [ღანიმათ] غنیمت
ბუდე (მწერების) – [ღანინე] غنینه
1. ხმაური, ღრიალი. 2. გრუხუნი – [ღავ/ღოუ] غو
წყალში მყვინთავი – [ღავა:ს] غواص
დაბნევა; სწორი გზის დაკარგვა; ჭეშმარიტებისგან განდგომა – [ღავაჲა:თ] غوایت
1. დახმარება; შველა. 2. თავშესაფარი – [ღოუს] غوث
1. სიღრმე; ფსკერი. 2. ჩაძირვა. 3. ღრმა აზრი. 4. ჩაფიქრება – [ღოურ] غور
ღრმა შესწავლა, გამოკვლევა – [ღოურრასი] غوررسی
უმწიფრობა; სიმკვახე – [ღურეგი] غورگی
დიდი ბუზი – [ღურმაგას] غورمگس
1. მკვახე ყურძენი. 2. (მეტაფ.) პატარა ბავშვი – [ღურე] غوره
ბამბის ან ოპიუმის ყაყაჩოს ბუტკო – [ღუზე] غوزه
მძუნავობაში მყოფი – [ღუსე] غوسه
1. მაგარმერქნიანი ხე. 2. (მუსიკ.) გრიფი – [ღუშ] (I) غوش
1. ნაკელი. 2. სათადარიგო ცხენი – [ღუშ] (II) غوش
მზერა; ცქერა – [ღუშ] (III) غوش
პირუტყვის სადგომი ბაკი – [ღუშა:] غوشا
მტევანი – [ღუშე] غوشه
1. ჩაყვინთვა; ჩაძირვა. 2. ჩაღრმავება. 3. ღრმა ფიქრები; განსჯა – [ღოუს] غوص
ჩაძირული; მყვინთავი – [ღუთევარ] غوطهور
1. ხმაური; ყვირილი. 2. კამათი; ჩხუბი. 3. ბნელი ბრბო – [ღოუღა:] غوغا
ხმაურიანი – [ღოუღაჲი] غوغایی
1. გუგული. 2. მარტო; მარტოსული – [ღუღუ] غوغو
ბაყაყი; გომბეშო – [ღუქ] غوک
წყალხმელეთა არსებები – [ღუქა:ნ] غوکان
1. მაქცია; დემონი. 2. ურჩხული. 3. ყური – [ღულ] (I) غول
1. პირუტყვის სადგომი. 2. გამოქვაბული; ორმო – [ღულ] (II) غول
უზარმაზარი; გიგანტური; კოლოსალური – [ღულ:სა:] غول آسا
ჩაფხუტი; შლემი – [ღულთა:შ] غولتاش
უშნოდ აწოწილი, მაღალი კაცი – [ღულდანგ] غولدنگ
საშინლად მახინჯი (ვინმე) – [ღულჰეჲათ] غول هئت
ფართოპირიანი ორყურიანი ქოთანი – [ღულინ] غولین
დაბნეული; შეცდომაში შეყვანილი – [ღავი] غوی
არყოფნა; არგამოცხადება – [ღიჲა:ბ] غیاب
დაუსწრებელი – [ღიჲა:ბი] غیابی
1. დახმარება; შველა. 2. დახმარების თხოვნა – [ღიჲა:ს] غیاث
ნიშანი არამუსლიმანთა სამოსზე – [ღიჲა:რ] (I) غیار
ჩლიქების მოჭრა – [ღიჲა:რ] (II) غیار
1. საიდუმლო; ყველაფერი იდუმალი. 2. არყოფნა; 3. საიქიო – [ღეჲბ] غیب
1. ავყიობა; ლანძღვა. 2. არყოფნა; არდასწრება – [ღეჲბათ] غیبت
საიდუმლოს მცოდნე; ყოვლისმცოდნე (ღმერთი) – [ღეჲბდა:ნ] غیبدان
წინასწარმეტყველი; ნათელმხილველი – [ღეჲბგუ(ჲ)] غیبگو(ی)
1. წინასწარმეტყველური (სიტყვები). 2. იმქვეყნიური; ღვთიური – [ღეჲბი] غیبی
1. უცხო; გარეშე. 2. غیراز– (რამის) გარდა – [ღეჲრ] غیر
1. სწრაფვა; გულმოდგინება. 2. თავმოყვარეობა; ღირსება. 3. ეჭვი – [ღეჲრათ] غیرت
პატიოსანი; კეთილშობილი; თავმოყვარე – [ღეჲრათმანდ] غیرتمند
პატიოსნება; კეთილშობილება – [ღეჲრათმანდი] غیرتمندی
ფანატიური გრძნობებით განმსჭვალული; ეჭვიანი – [ღეჲრათი] غیرتی
ალტრუიზმი – [ღეჲრხაჰი] غیرخواهی
უკანონოდ შობილი ბავშვი – [ღეჲრზა:დ] غیرزاد
უცხო; გარეშე – [ღეჲრე] غیره
რისხვა; წყრომა; გაღიზიანება – [ღეჲზ] غیظ
განრისხებული; გაბრაზებული – [ღეჲზა:უდ] غیظ آلود
არყოფნა; არდასწრება – [ღოჲუბ] غیوب
1. გამბედავი; მამაცი. 2. ეჭვიანი; ფიცხი, შმაგი – [ღაჲურ] غیور
გამბედაობა; სიმამაცე; თავდადება – [ღაჲური] غیوری
[310] 1. ტირილი; მოძახილი. 2. ყვირილი; ხმაური – [ღიჰ] غیه