მე-9 ასო "ხე" - خ
1. ბეჭედი. 2. მოზაიკა; ინკრუსტაცია – [ხა:თამ] خاتم
1. დასასრული; დამამთავრებელი. 2. ბეჭდის დამსმელი – [ხა:თემ] خاتم
დასასრული; დასკვნა; ფინალი – [ხა:თემე] خاتمه
1. არაკაცობა. 2. ეშმაკობა; ტყუილი – [ხა:თულე] خاتوله
1. ქალბატონი; ხათუნი. 2. დიასახლისი – [ხა:თუნ] خاتون
1. ჯვარი. 2. ჯვარი (ბანქოში) – [ხა:ჯ] خاج
ქრისტიანი – [ხა:ჯფარასთ] خاج پرست
რაბინი; ხახამი – [ხა:ხა:მ] خاخام
ძერა – [ხა:დ] خاد
მაცდური; შეცდომაში შემყვანი – [ხა:დე'] خادع
1. მსახური. 2. (ზოგჯერ) ცვედანი – [ხა:დემ] خادم
ეკალი; ნემსი – [ხა:რ] (I) خار
1. დავარცხნილი. 2. გასწორებული – [ხა:რ] (II) خار
1. გრანიტი. 2. მუარი (ქსოვილი) – [ხა:რა:] خارا
დაფხანა; დაფხაჭნა; დაკაწრვა – [ხა:რა:ნდან] خاراندن
ეკლიანი ბუჩქი – [ხა:რბონ] خاربن
ზღარბი – [ხა:რფოშთ] خارپشت
გარეთ; გარეგანი – [ხა:რეჯ] خارج
უცხოელი – [ხა:რეჯი] خارجی
1. მღელვარება; მოუსვენრობა. 2. ფხაჭნა; ფხანა – [ხა:რხა:რ] خارخار
წვეტიანი – [ხა:რსარ] خارسر
ფხანა; ფხაჭნა; ქავილი – [ხა:რეშ] خارش
ის, რაც დადგენილ საზღვრებს სცილდება – [ხა:რეყ] خارق
უჩვეულო; გასაოცარი; მეტისმეტი – [ხა:რეყოლყა:ედე] خارق العاده
1. პატარა ეკალი. 2. ფინიკის სახეობა – [ხა:რაქ] خارک
1. ჩაქუჩი. 2. მაგარკბილებიანი ჯაგრისი – [ხა:რე] خاره
ქავილის შეგრძნება; ფხანა – [ხა:რიდან] خاریدن
1. მიტკალი (ქსოვილი). 2. ჭუჭყი; სიბინძურე; ჩირქი – [ხა:ზ] خاز
1. ძვირფასეულობათა მცველი. 2. (ტექნ.) კონდენსატორი – [ხა:ზენ] خازن
დასაწყისი; სათავე; საწყისი პუნქტი – [ხა:სთგა:ჰ] خاستگاه
წარმოშობა; გამოჩენა – [ხა:სთან] خاستن
1. ის, ვინც განიცდის ზარალს. 2. იმედგაცრუებული – [ხა:სერ] خاسر
მეტიმეტად შეყვარებული; სიყვარულით სავსე – [ხა:შ] (I) خاش
1. სიდედრი. 2. დედამთილი – [ხა:შ] (II) خاش
1. ნაფოტები; ნაქლიბი. 2. ნაგავი. 3. გადამხმარი ბალახი – [ხა:შა:ქ] خاشاک
1. მორჩილი; დამჯერი. 2. მორიდებული – [ხა:შე'] خاشع
წვრილმანი ნივთების შესანახი ყუთი – [ხა:შაქდა:ნ] خاشکدان
მეეზოვე; ნაგვის გადამყრელი – [ხა:შერუბ] خاشه روب
1. განსაკუთრებული; სპეციალური; სპეციფიური. 2. რჩეული – [ხა:ს(ს)] خاص
არისტოკრატია – [ხა:სსა:ნ] خاصان
საუკეთესო ოქრო – [ხა:სზარ] خاصزر
1. მესაიდუმლე. 2. ფავორიტი ქალი. 3. საუკეთესო; დახვეწილი – [ხა:სსეგი] خاصگی
1. განსაკუთრებით; საგანგებოდ. 2. მით უმეტეს. 3. მესაიდუმლე; ფავორიტი – [ხა:სსე] خاصه
არასამართლიანად განაწილება; დისკრიმინაცია – [ხა:სსეხარჯი] خاصه خرجی
სამეფო კარის (დიდგვაროვანთა) დალაქი – [ხა:სსეთარა:შ] خاصه تراش
1. თვისება; ხასიათი. 2. სარგებელი – [ხა:ს(ს)ჲიათ] خاصیت
მორჩილი; დამჯერი; მოკრძალებული – [ხა:ზე'] خاضع
სასიძო – [ხა:თებ] خاطب
1. აზრი; იდეა. 2. შთაბეჭდილება. 3. ხსოვნა. 4. "-თვის"; გამო – [ხა:თერ] خاطر
სასიამოვნო; სანატრელი – [ხა:თერფაზირ] خاطرپذیر
სასურველი – [ხა:თერთაალლოყ] خاطرتعلق
1. მშვიდი; გაწონასწორებული. 2. რამეში დარწმუნებული – [ხა:თერჯამ'] خاطرجمع
1, შეყვარებული; კეთილგანწყობილი. 2. საურველი; საამო – [ხა:თერხა:ჰ] خاطرخواه
გულის მომტაცებელი (სატრფო) – [ხა:თერFარიბ] خاطرفریب
1. სასიამოვნო; მიმზიდველი. 2. ალერსიანი. 3. თავაზიანი – [ხა:თერნავა:ზ] خاطرنواز
1. წარმოდგენა; შთაბეჭდილება. 2. ხსოვნა. 3. აზრი; იდეა – [ხა:თერე] خاطره
დამაბრმავებელი; თვალისმომჭრელი – [ხა:თეF] خاطف
1. ცოდვილი. 2. შეცდომაში შეყვანილი. 3. მცდარი. 4. დამნაშავე – [ხა:თი] خاطی
დამამცირებელი – [ხა:Fეზ] خافض
1. მიწა; ნიადაგი; გრუნტი. 2. ტერიტორია. 3. მტვერი – [ხა:ქ] خاک
ნახერხი – [ხა:ქარრე] خاک اره
აქანდაზი – [ხა:ქანდა:ზ] خاک انداز
1. მიწის თხრა. 2. არქეოლოგიური გათხრები – [ხა:ქბარდა:რი] خاک برداری
1. უბედური; ღატაკი. 2. საძაგელი; ზიზღის გამომწვევი – [ხა:ქბარსარ] خاک برسر
თავის დახრა მიწამდე მორჩილება-პატივისცემის ნიშნად – [ხა:ქბუს] خاک بوس
1. ქუჩის დამგველი. 2. დახვეწილი, გამჭრიახი ადამიანი – [ხა:ქბიზ] خاک بیز
მიწაყრილი; ბორცვი; ყორღანი – [ხა:ქთუდე] خاک توده
1. სანაგვე ორმო. 2. ნანგრევები – [ხა:ქდა:ნ] خاک دان
ღარიბი; უპოვარი – [ხა:ქდარმოშთ] خاک درمشت
1. მეეზოვე. 2. ცოცხი – [ხა:ქრუბ] خاکروب
ნაგავსაყრელი ორმო – [ხა:ქრუბედა:ნ] خاکروبه دان
1. (სამხედ.) მიწაყრილი; სანგარი. 2. მიწის ჯებირი – [ხა:ქრიზ] خاکریز
1. მიწაში მდებარე ან მცხოვრები. 2. მიწისა – [ხა:ქზა:დ] خاکزاد
1. მორიდებული, უბრალო. 2. მორჩილი. 3. საძაგელი; უმნიშვნელო – [ხა:ქსა:რ] خاکسار
1. კრძალვა; მორიდება. 2. მორჩილება. 3. არარაობა – [ხა:ქსა:რი] خاکساری
ნაკვერჩხალი; ფერფლი – [ხა:ქესთარ] خاکستر
1. ნაცრისფერი; მუქი რუხი; მიწისფერი. 2. ჭაღარაშერეული – [ხა:ქესთარი] خاکستری
ნიადაგმცოდნეობა – [ხა:ქშენა:სი] خاکشناسی
ოქროსმაძიებელი; მიწისმრეცხავი – [ხა:ქშუ] خاکشو
ციკლოპი – [ხა:ქშირ] خاکشیر
დამყოლი; თვინიერი – [ხა:ქშირმეზა:ჯ] خاکشیرمزاج
1. შეზელვა; დახეხვა (ჭურჭლის). 2. შეურაცხყოფილი; საზიზღარი – [ხა:ქმა:ლ] خاک مال
ნაგავი; ნარჩენი; მტვერი – [ხა:ქოხოლ] خاک وخل
მტვერი; ნამცეცები – [ხა:ქე] خاکه
1. მონაცრისფრო; ხაკისფერი. 2. მიწაზე მცხოვრები. 3. მოკვდავი; სამიწე – [ხა:ქი] خاکی
კვერცხი – [ხა:გ] خاگ
ერბოკვერცხი; ომლეტი – [ხა:გინე] خاگینه
1. ხალი სხეულზე. 2. ლაქა. 3. ნახატი ბანქოს ქაღალდზე – [ხა:ლ] خال
ძია (დედის ძმა) – [ხა:ლ] خال
თაღლითი მოთამაშე; შულერი – [ხა:ლბა:ზ] خال باز
მარადიული; უკვდავი – [ხა:ლედ] خالد
1. ხალებიანი. 2. ლაქებით დაფარული; წინწკლებიანი – [ხა:ლდა:რ] خالدار
1. წმინდა; ნამდვილი; ხალასი. 2. სუფთა მოგება ბიზნესში. 3. გულწრფელი – [ხა:ლეს] خالص
ხალისე - სახელმწიფოს კუთვნილი მიწები – [ხა:ლესე] خالصه
შემოქმედი, შემქმნელი (ალაჰის ეპითეტი) – [ხა:ლეყ] خالق
სვირინგის გაკეთების ოსტატი – [ხა:ლქუბ] خالکوب
დეიდა – [ხა:ლე] خاله
ძონძროხა, მსუქანი ქალი – [ხა:ლეხომბე] خاله خمبه
თვითკმაყოფილი ადამიანი – [ხა:ლეხოდფასანდ] خاله خودپسند
დაუპატიჟებელი სტუმარი – [ხა:ლეხოშვა'დე] خاله خوش وعده
ცუდი დიასახლისი – [ხა:ლეშალახთე] خاله شلخنه
(ირონ.) აქლემი – [ხა:ლეგარდანდერა:ზ] خاله گردن دراز
1. ცნობისმოყვარე. 2. მომაბეზრებელი; თავხედი – [ხა:ლევა:რას] خاله وارسی
1. ცარიელი. 2. შეუკაზმავი (საჭმელი). 3. დაუტენავი (თოფი). 4. თავისუფალი – [ხა:ლი] خالی
ის, რაც გადახდას არ ექვემდებარება (მაგალითად, ქვითარი) - [ხა:ლიოლვაჯჰ] خالی الوجه
1. უმი; მოსახარში. 2. მკვახე. 3. დაუმუშავებელი – [ხა:მ] (I) خام
ქამანდი; ლასო – [ხა:მ] (II) خام
მეოცნებე; ფანტაზიორი – [ხა:მანდიშ] خام اندیش
და (დედმამიშვილი) – [ხა:მბაჯი] خامباحی
1. მანკიერი; უზნეო. 2. უგნური – [ხა:მხიჲა:ლ] خام خیال
1. ჩუმი; სიტყვაძუნწი. 2. მშვიდი; უძრავი – [ხა:მედ] خامد
გამოუცდელობა – [ხა:მდასთი] خام دستی
მეხუთე – [ხა:მეს] خامس
1. უტვინო; ბრიყვი; თავცარიელი. 2. მანკიერი აზრების მქონე – [ხა:მსარ] خام سر
1. ამაო იმედების მქონე. 2. ძუნწი; ხარბი – [ხა:მთამა'] خام طمع
გამოუცდელი – [ხა:მქა:რ] خام کار
1. უცნობი; უსახელო. 2. უმნიშვნელო; არარაობად ქმნილი – [ხა:მელ] خامل
1. ჩუმი; მდუმარე. 2. დამშვიდებული. 3. ჩამქრალი – [ხა:მუშ] خاموش
1. დუმილი; სიჩუმე. 2. დამშვიდება. 3. ჩაქრობა – [ხა:მუში] خاموشی
1. გაჩუმება. 2. შეცბუნება; დარცხვენა. 3. დაღლა – [ხა:მუშიდან] خاموشیدن
1. ნაღები; არაჟანი. 2. რაიმეს საუკეთესო ნაწილი – [ხა:მე] (I) خامه
1. აბრეშუმის ნედლეული. 2. გროვა; ზედახორა – [ხა:მე] (II) خامه
ქარგვის სახეობა – [ხა:მედუზი] خامه دوزی
მხატვარი; ფერმწერი – [ხა:მეზან] خامه زن
სეპარატორი – [ხა:მეგირ(ი)] خامه گیر(ی)
1. მოუხარშავობა. 2. უმწიფრობა. 3. მოუმზადებლობა. 4. გამოუცდელობა – [ხა:მი] خامی
"ხანი" - მონღოლ მმართველთა ტიტული – [ხა:ნ] (I) خان
1. სახლი; ქარვასლა. 2. ფარდული; ჯიხური. 3. ბუდე – [ხა:ნ] (II) خان
პატარა ქარვასლა – [ხა:ნჩე] خانچه
დინასტია; მოდგმა – [ხა:ნ(ე)და:ნ] خاندان
დერვიშთა სამყოფი; ხანაგა – [ხა:ნეგა:ჰ/ხა:ნაგა:ჰ] خانگاه
1. სახლთან დაკავშირებული; საშინაო. 2. შინაურული; შინაური – [ხა:ნეგი] خانگی
1. ქალბატონი. 2. ცოლი; მეუღლე – [ხა:ნომ] خانم
მექალთანე; ავხორცი – [ხა:ნომბა:ზ] خانم بازی
1. სამსახურეობრივად უფროსი ქალი. 2. საროსკიპოს დიასახლისი – [ხა:ნომრაის] خانمرئیس
ახალგაზრდა გოგონა; ქალიშვილი – [ხა:ნომქუჩულუ] خانم کوچولو
საოჯახო; საგვარეული – [ხა:ნ(ე)ვა:დეგი] خانوادگی
ოჯახი; დინასტია – [ხა:ნ(ე)ვა:დე] خانواده
1. ოჯახი. 2. მეურნეობა – [ხა:ნევა:რ/ხანავა:რ] خانوار
1. სახლი; საცხოვრებელი. 2. შენობა; ნაგებობა. 3. უჯრედი; განყოფილება – [ხა:ნე] خانه
სახლში ნაქსოვი – [ხა:ნება:F] خانه باف
უსახლკარო – [ხა:ნებედუშ] خانه بدوش
უჯრედებად დაყოფა – [ხა:ნებანდი] خانه بندی
1. სახლში მომზადებული. 2. ოჯახში აღზრდილი; გათამამებული – [ხა:ნეფარვარ] خانه پرور
კუ – [ხა:ნეფოშთ] خانه پشت
სახლის პატრონი; მესაკუთრე – [ხა:ნეხოდა:] خانه خدا
ჭირი; უბედურება – [ხა:ნეხარა:ბი] خانه خرابی
კარგი მეურნე; კარგი დიასახლისი – [ხა:ნედა:რ] خانه دار
ბინათმშენებლობა – [ხა:ნესა:ზი] خانه سازی
1. განმარტოებით მცხოვრობი ადამიანი. 2. საკუთარ თავში ჩაკეტილი – [ხა:ნენეშინ] خانه نشین
პატარა წყალსატევი; წყარო – [ხა:ნი] خانی
ხანის მმართველობა – [ხა:ნიჲათ] خانیت
1. აღმოსავლეთი. 2. მზე – [ხა:ვარ] خاور
ორიენტალისტიკა; აღმოსავლეთმცოდნეობა – [ხა:ვარშენა:სი] خاورشناسی
ხიზილალა – [ხა:ვჲა:რ] خاویار
1. იმედგაცრუებუოლი; სასოწარკვეთილი. 2. დაბეჩავებული – [ხა:ჲებ] خایب
მჭედლის ურო; ჩაქუჩი – [ხა:ჲესაქ] خایسک
მშიშარა; შიშით მცხოვრები; ლაჩარი – [ხა:ჲეF] خایف
1. გამყიდველი; მოღალატე. 2. განდეგილი – [ხა:ენ] خائن
მცოხნელი – [ხა:ჲანდე] خاینده
1. (ანატ.) სათესლე ჯირკვალი. 2. (ანატ.) სათესლის პარკი – [ხა:ჲე] خایه
სოკო; ქამასოკო – [ხა:ჲედის] خایه دیس
1. დაკოდილი; კასტრირებული. 2. ცვედანი – [ხა:ჲექაშიდე] خایه کشیده
მლიქვნელობა; პირფერობა; ფეხქვეშ დაგება – [ხა:ჲემა:ლი] خایه مالی
1. ღეჭვა; ცოხნა. 2. ყლაპვა. 3. (ხელების) ფშვნეტა, სრესა – [ხა:ჲიდან] خاییدن
სიცივე; ყინვა; ყინულის ლოლუა – [ხაბ] خب
1. სისაძაგლე. 2. მავნებლობა – [ხაბა:სათ] خباثت
1. მარჯვე; მოხერხებული. 2. საზრიანი – [ხაბა:რე] خباره
პურისმცხობელი; ხაბაზი – [ხაბბა:ზ] خباز
თითქმის სიგიჟე; გონების დაბინდვა – [ხობა:თ] خباط
ჩორთით სიარული; ალური – [ხაბაბ] خبب
1. სიმდაბლე; სისაძაგლე. 2. მოშურნეობა. 3. ეშმაკობა; ვერაგობა – [ხობს] خبث
1. ამბავი; ინფორმაცია; სიახლე. 2. შეტყობინება. 3. (გრამატ.) შემასმენელი – [ხაბარ] خبر
ცოდნა; კომპეტენტურობა; გამოცდილება – [ხებრათ] خبرت
1. დამბეზღებელი; ამბისმომტანი. 2. ჭორიკანა – [ხაბარჩინ] خبرچین
1. მცოდნე; გაფრთხილებული. 2. სმენა! (ბრძანება). 2. ჰეი! ხაბარდა! – [ხაბარდა:რ] خبردار
მაცნე; შიკრიკი – [ხაბარრასა:ნ] خبررسان
საქმის ცოდნა; გამოცდილება – [ხებრეგი] خبرگی
ინფორმაციის შეკრება – [ხაბარგირი] خبرگیری
1. კორესპონდენტი. 2. მემატიანე – [ხაბარნეგა:რ] خبرنگار
1. მცოდნე; ექსპერტი. 2. დეგუსტატორი. 3. გამოცდილი; მარჯვე – [ხებრე] خبره
1. (გრამატ.) შემასმენელთან დაკავშირებული. 2. საინფორმაციო – [ხაბარი] خبری
პური – [ხობზ] خبز
ხაჭო – [ხაბაზდუ/ხაბაზდუქ] خبزدو/خبزدوک
არევა; თქვეფა – [ხაბს] خبص
შეცდომა; დაუკვირვებელი საქციელი – [ხაბთ] خبط
მაგარი; მყარი – [ხაბუქ] خبوک
1. საზიზღარი; საძაგელი; საძრახისი. 2. ავი; ბოროტი. 3. ავთვისებიანი – [ხაბის] خبیث
1. მცოდნე; ინფორმირებული. 2. გამოცდილი – [ხაბირ] خبیر
ტანდაბალი; ჯუჯა – [ხეფელე] خپله
დასასრული; ბოლო; ფინალი – [ხეთა:მ] ختام
1. ჩინური; ჩინელი. 2. ხატაური; ხატაელი – [ხათაჲი] ختایی
1. დასასრული; ფინალი. 2. სულის მოხსენიება; პანაშვიდი – [ხათმ] ختم
წინდაცვეთა – [ხათნე] ختنه
ნარვალი (ზღვის ცხოველი) – [ხოთუ] ختو
დამორცხვება; შეცბუნება – [ხეჯა:ლათ/ხაჯა:ლათ] خجالت
მორცხვი; მორიდებული – [ხეჯალათმანდ] خجلتمند
შემოჭდობა; ალყის შემორტყმა – [ხეჯა:ლიდან] خجالیدن
ხმა; ბგერა – [ხოჯა:ვ] خجاو
ბედნიერება – [ხოჯასთეგი] خجستگی
ბედნიერი – [ხოჯასთე] خجسته
ბედნიერი დასასრული – [ხოჯასთეFარჯა:მ] خجسته فرجام
თვალზე გადაკრული ლიბრი – [ხაჯაქ] خجک
შერცხვენილი – [ხაჯელ] خجل
დარცხვენილი; მორცხვი – [ხაჯულ] خجول
1. ღმერთი; ღვთაება. 2. მბრძანებელი; მფლობელი – [ხოდა:] خدا
ღვთისმოსავი; რელიგიური – [ხოდა:ფარასთ] خداپرست
ღვთის მადიდებელი; ღვთისნირი – [ხოდა:ფასანდ] خداپسند
ღვთისმოშიში – [ხოდა:თარს] خداترس
ნახვამდის! ღმერთი გფარავდეთ!– [ხოდა:ჰა:Fეზ] خداحافظ
ღვთისგან ბოძებული; დაბადებით თანდაყოლილი; ღვთიური – [ხოდა:და:დ] خداداد
უმანკოება; ქალწულობა – [ხედა:რათ] خدارت
1. ღმერთის აღიარება. 2. მონოთეიზმი. 3. ღვთისნიერობა – [ხოდა:შენა:სი] خداشناسی
მატყუარა; მაცდური – [ხადდა'] خداع
ტყუილი; ცდუნება – [ხედა'] خداع
მრავალღმერთიანობა; პოლითეიზმი – [ხოდა:გუნეგი] خداگونگی
ურწმუნობა; ათეიზმი – [ხოდა:ნა:შენა:სი] خداناشناسی
ღმერთი; უფალი; უზენაესი – [ხოდა:ვანდ/ხოდავანდგა:რ] خداوند/خداوندگار
გამოჩენილი მოღვაწე; გენია – [ხოდავანდგა:რ] خداوندگار
(შორისდებ.) ო, ღმერთო! – [ხოდა:ჲა:] خدایا
მბრძანებელი; მპყრობელი – [ხოდა:ჲგა:ნ] خدایگان
1, ღვთიური (ღვთიურობა); ზებუნებრივი. 2. ბედისწერით ნაკარნახები – [ხოდა:ჲი] خدایی
1. შეგრძნების დაკარგვა. 2. ანესთეზია; ტკივილის გაყუჩება – [ხადარ] خدر
1. გრძნობადაკარგული. 2. ანესთეზიის ზემოქმედებაში მყოფი – [ხადერ] خدر
საფარველი; პირბადე; ვუალი – [ხედრ] خدر
1. ნაკაწრი; ნაიარევი; შრამი. 2. ზარალი; ზიანი – [ხადშე] خدشه
მოტყუება; ეშმაკობა; ვერაგობა – [ხოდ'ე] خدعه
მატყუარა – [ხოდ'ეგარ] خدعه گر
ხიდი – [ხადაქ] خدک
მომსახურების სფერო – [ხადამა:თ] خدمات
1. სამსახური; თავდადება. 2. მომსახურება; დახმარება. 3. სამუშაო – [ხედმათ] خدمت
მსახური; ლაქია – [ხედმათქა:რ] خدمت کار
1. მომსახურე; მსახური. 2. ბეჯითი; გულმოდგინე – [ხედმათგოზა:რ] خدمت گزار
მსახური; ლაქია– [ხედმათნამა:] خدمت نما
1. ძღვენი; საბოძვარი. 2. სამსახურეობრივი – [ხედმათი] خدمتی
1. მოსამსახურე; მომსახურე პერსონალი. 2. (სამხედ.) მომსახურე ჯგუფი – [ხადამე] خدمه
1. ისარი. 2. ტანწერწეტა; სწორად მდგომი – [ხადანგ] خدنگ
ნერწყვი – [ხადუ] خدو
1. გაბრაზებული; ნაწყენი; ნაღვლიანი. 2. შური; ეჭვი – [ხადუქ] خدوک
1. სახლის პატრონი; ბატონი; დიასახლისი. 2. მეფე; მონარქი – [ხოდიშ] خدیش
1. მეუფე; მბრძანებელი. 2. დიდი ადამიანი – [ხადივ] خدیو
მეფობა; მმართველობა – [ხადივი] خدیوی
1. უმწეობა. 2. წაგება; წარუმატებლობა – [ხეზლა:ნ/ხაზლა:ნ] خذلان
1. ვირი; სახედარი. 2. ბრიყვი, ოჩანი (გაკიცხვა). 3. მოზრდილი – [ხარ] خر
1. წებოვანი ტალახი. 2. ღვინის ნალექი – [ხარ(რ)] خر
ყელი; ყია– [ხერ] خر
ნაკელი – [ხორ'] خرء
1. დანგრეული; დაქცეული. 2. გაფუჭებული. 3. გარყვნილი – [ხარა:ბ] خراب
1. (პოეტური) ღვინის დუქანი. 2. ღრეობის ადგილი – [ხარა:ბა:თ] خرابات
1. დამანგრეველი. 2. კანონის დამრღვევი. 3. მავნებელი – [ხარა:ბქა:რ] خرابکار
1. ნანგრევები. 2. ქოხი; უბადრუკი საცხოვრებელი – [ხარა:ბე] خرابه
1. ნგრევა; გაპარტახება. 2. ნებაზე მიშვება. 3. დაცემა. 4. გარყვნილება – [ხარა:ბი] خرابی
1. მიწის გადასახადი. 2. არამუსლიმანთა სულადობრივი გადასახადი – [ხარა:ჯ] خراج
გამფლანგველი – [ხარრა:ჯ] خراج
ჩირქგროვა; სიმსივნე – [ხორა:ჯ] خراج
გადასახადის გადამხდელი – [ხარა:ჯგოზა:რ] خراج گزار
ხარაზი; მეწაღე – [ხარრა:ზ] خراز
საგალანტერეიო საქონელი – [ხარრა:ზი] خرازی
ცოცხალი ძალის საშუალებით მოქმედი წისქვილი – [ხარა:ს] خراس
აღმოსავლეთი – [ხორა:სა:ნ] خراسان
1. ნაკაწრი. 2. ფხაჭნა; ფხანა. 3. ფხეკა. 4. ნიადაგის ზედაპირული დამუშავება – [ხარა:შ] خراش
1. ნაფოტები; ბურბუშელა. 2. ხიჭვი; ნარჩენები – [ხარა:შე] خراشه
1. ფხაჭნა; ფხანა. 2. ფხეკა. 3. მოფორცხვა. 4. გაღიზიანება; ჩიჩქნა – [ხარა:შიდან] خراشیدن
მატყუარა; ცილისმწამებელი – [ხარრა:ს] خراص
ხარატი – [ხარრა:თ] خراط
ნაწვიმარ ნიადაგზე მომრავლებული ჭია-ღუა – [ხარა:თინ] خراطین
1. ცრურწმენა. 2. გამოგონილი; არარეალური ამბავი – [ხორა:Fა:თ] خرافات
1. ცრუმორწმუნე. 2. ფანატიკოსი – [ხორა:Fა:თფარასთ] خرافات پرست
ნარნარი; მედიდური სიარული – [ხორ:მ/ხარა:მ] خرام
1. ნარნარად; მედიდურად. 2. გრაციოზული; მსუბუქი – [ხორა:მა:ნ] خرامان
ნარნარად, მედიდურად სიარული; დახვეწილი მიხრა-მოხრა – [ხორა:მიდან] خرامیدن
1. ბრბო; ზედახორა. 2. ჩოჩქოლი; არეულობა – [ხარამბა:რ] خرانبار
ვირების მარეკი; ვირების პატრონი – [ხარბა:ნ] خربان
ნესვი – [ხარბოზე] خربزه
1. ბატი. 2. მასხარა; კლოუნი – [ხარბათ/ხარბათე] خربط/خربطه
ღამურა – [ხარბივა:ზ] خربیواز
1. დიდი ბორცვი. 2. გუმბათისებრი სახურავი; თაღი. 3. კარავი – [ხარფოშთე] خرپشته
ფულის ტომარა (მდიდარი კაცის შესახებ); მდიდარი კაცი – [ხარფულ] خرپول
წვრილმანი ნივთები – [ხერთოფერთ] خرت وپرت
ხარჯი; გასავალი – [ხარჯ] خرج
ძირითადი და მეორეხარისხოვანი ხარჯები – [ხარჯობორჯ] خرج وبرج
დიდი იხვი; ბატი – [ხარჩა:ლ] خرچال
1. კიბორჩხალა. 2. (მედიც.) კიბო. 3. (ასტრონ.) კირჩხიბი – [ხარჩანგ] خرچنگ
ხვრინვის, ღრუტუნის, ღრენის ხმამიბაძვა – [ხორხორ/ხარხარ] خرخر
ხორხის მაღლობი; ყელი, ყია – [ხერხერე] خرخره
ცხოველის მოტყუების, ცდუნების საშუალება – [ხარხაშე] خرخشه
დიდი ზომის კიტრი, ბერაკიტრი – [ხარხიჲა:რ] خرخیار
თიხა; ტალახი – [ხარდ] خرد
ჭკუა; ინტელექტი; სიბრძნე – [ხერად] خرد
1. პატარა; მცირე ზომის. 2. უმნიშვნელო. 3. წვრილი; დაქუცმაცებული– [ხორდ] خرد
1. ბეცი; ახლომხედველი. 2. დაუკვირვებელი – [ხორდანდიშ] خرداندیش
უფრო პატარა; უმცროსი – [ხორდთარ] خردتر
1. არასასიამოვნო, საძაგელი, უხეში (ხმა, სიმღერა). 2. არეულობა – [ხარდარჩამან] خردرچمن
მცირეწლოვანი; ბავშვი – [ხორდსა:ლ] خردسال
დამანგრეველი; გამანადგურებელი – [ხორდქონანდე] خردکننده
მდოგვი – [ხარდალ] خردل
მშიშარა; მხდალი; სულმოკლე – [ხარდელ] خردل
1. ჭკვიანი; წინდახედული. 2. სწავლული; ბრძენი – [ხერადმანდ] خردمند
წვრილმანები; პატარა არსებები – [ხორდორიზ] خردوریز
1. ნამცეცი; პატარა ნაწილი. 2. ნამსხვრევი; ნამტვრევი– [ხორდე] خرده
მცირე ფულადი მოსაკრებელი; გადასახადი – [ხორდება:ჯ] خرده باج
1. კირკიტა; პედანტი. 2. გამჭრიახი; საზრიანი. 3. მკაცრი – [ხორდებინ] خرده بین
1. ღარიბი, არაფრისმქონე. 2. წვრილფეხობა. 3. მცირე მესაკუთრე – [ხორდეფა:(ჲ)] خرده پا(ی)
ცოტ-ცოტა; თანდათანობით – [ხორდეხორდე] خرده خرده
გამოცდილი, წვრილმანების მცოდნე ადამიანი – [ხორდეშენა:ს] خرده شناس
მომაბეზრებელი მითითებები – [ხორდეFარმა:ჲეშ] خرده فرمایش
1. მოსაპირკეთებელი სამუშაოები. 2. წვრილმანი საქმე – [ხორდექა:რი] خرده کاری
პედანტი; მეწვრილმანე – [ხორდეგირ] خرده گیر
1. წვრილმანი მიწათმოქმედი. 2. სასოფლო თემის წევრი – [ხორდემა:ლექ] خرده میلک
მცირეასაკოვნობა; ბავშვობა – [ხორდი] خردی
მატყუარა, თაღლითი – [ხარრანგქონ] خررنگ کن
მძივები (შუშის, თიხის და ა.შ.) – [ხარზ] خرز
(ვირივით) ღონიერი კაცი – [ხარზურ] خرزور
(ანატომ.) პენისი – [ხარზე] خرزه
სიმუნჯე – [ხარას] خرس
1. დათვი. 2. დიდი, ძონძროხა კაცი – [ხერს] خرس
უხეში, გრძელბეწვიანი ხალიჩა – [ხერსაქ] خرسک
ბავშვური ქცევის ადამიანი – [ხერსგონდე] خرس گنده
1. კმაყოფილი. 2. გახარებული; მხიარული – [ხორსანდ] خرسند
ლოდი – [ხარსანგ] خزسنگ
გაჩარხვა; მოხარატება – [ხართ] خرط
ხორთუმი – [ხორთუმ] خرطوم
გონების დასუსტება სიბერის გამო – [ხარაF] خرف
სულელი, ბრიყვი; გონებაჩლუნგი – [ხერეFთ] خرفت
ნესტარიანი მწერი ან ქვეწარმავალი – [ხარაFსთარ] خرفستر
ვირის შეგნებისა – [ხარFაჰმ] خرفهم
1. შუაზე გაგლეჯა. 2. ხვრელი, ნახვრეტი; ნაპრალი – [ხარყ] خرق
1. გონებაჩლუნგობა. 2. უხეშობა – [ხორყ] خرق
1. ძველმანები; დაძონძილი სამოსი. 2. ჩვარი; ნაჭერი – [ხერხე] خرقه
1. დერვიში; მოხეტიალე ბერი. 2. ასკეტი; მეუდაბნოე – [ხერყეფუშ] خرقه پوش
1. ჩოჩორი. 2. (სპორტ.) ტაიჭი. 3. ორ-სამფეხა სადგამი – [ხარაქ] خرک
ვირივით მომუშავე – [ხარქა:რ] خرکار
მძიმე სამუშაო – [ხარქა:რი] خرکاری
ჩოჩორი – [ხარქორრე] خرکره
ბუ; ზარნაშო – [ხარქუF] خرکوف
სულელური; ბრიყვული – [ხარაქი] خرکی
დიდი კარავი – [ხარგა:ჰ] خرگاه
ონაგრი, გარეული ვირი – [ხარგურ] خرگور
კურდღელი – [ხარგუშ] خرگوش
ბაჭია; პატარა კურდღელი – [ხარგუშაქ] خرگوشک
1. სასიხარულო; სიცოცხლით სავსე; კმაყოფილი. 2. ახალი; ნორჩი – [ხორრამ] خرم
1. ფინიკის პალმა. 2. ინდის ხურმა – [ხორმა:] خرما
ხურმა (ნაყოფიც და ხეც) – [ხორმა:ლუ] خرمالو
1. ფინიკისა; ხურმისა. 2. წაბლისფერი; ჟღალი – [ხორმ:აჲი] خرمایی
უგონოდ მთვრალი – [ხარმასთ] خرمست
1. ფანატიკურად; ბრმად მორწმუნე. 2. დოგმატიკოსი – [ხარმოყადდას] خرمقدس
კრაზანა – [ხარმაგას] خرمگس
1. მარცვლეულის გროვა. 2. ერთმანეთზე დაყრილი საგნები – [ხარმან/ხერმან] خرمن
კალოზე დაყრილი მარცვლეულის დარაჯი – [ხარმანფა:] خرمن پا
გაღატაკებული; გაკოტრებული – [ხარმანსუხთე] خرمن سوخته
კალო – [ხარმანგა:ჰ] خرمنگاه
დიდი ვირთხა; ვირთაგვა – [ხარმუშ] خرموش
1. სიხარული; მხიარულება. 2. სიახლე; სიცინცხალე – [ხორრამი] خرمی
ხვრინვა; ფრუტუნი – [ხორნა:ს/ხარნა:ს] خرناس
1. მოკირწყლული ბილიკი. 2. აგურის მცურე ღობე; ჯებირი – [ხარანდ] خرند
ხვრინვა – [ხორნეშ] خرنش
ღრიალი, ბრდღვინვა (ნადირის) – [ხორნე] خرنه
1. წონის ერთეული (დაახლ. 300 კგ). 2. ბევრი, დიდი რაოდენობის – [ხარვა:რ] خروار
1. გასატანი პროდუქცია. 2. გამოსასვლელი, დასვენების დღე – [ხორუჯი] خروجی
1. გამოსვლა; წასვლა; გამგზავრება. 2. გატანა. 3. ამბოხი – [ხორუჯ] خروج
მამალი – [ხორუს] خروس
განთიადი; ალიონი – [ხორუსჰავა:ნ] خروس حوان
უმჩატესი წონის სპორტსმენი – [ხორუსვაზნ] خروس وزن
1. ყვირილი; ქვითინი; გოდება. 2. ხმაური; გნიასი – [ხორუშ] خروش
მყვირალა; ბობოქარი; მდუღარე; აღელვებული – [ხორუშა:ნ] خروشان
(ზმნა) 1. ყვირილი; ძახილი; ხმაურის ატეხა. 2. მღელვარება – [ხორუშიდან] خروشیدن
ნალექი მიწა, შლამი (წყალსატევის ფაკერზე) – [ხარ(რ)ე] خره
1. სხივი; სინათლე; კაშკაში. 2. შარავანდედი. 3. წილი; პაი – [ხორ(რ)ე] خره
სიბრიყვე; გონებაჩლუნგობა – [ხარიჲათ] خریت
მყიდველი – [ხარიდა:რ] خریدار
ყიდვა; შესყიდვა – [ხარიდან] خریدن
1. დაუმუშავებელი მარგალიტი. 2. ქალწული. 3. მორცხვი ქალი – [ხარიდე] خریده
დაცინვა; მასხრად აგდება – [ხარიშ] خریش
1. რუკა (გეოგრაფიული). 2. ტყავის საფულე (ხელჩანთა) – [ხარითე] خریطه
შემოდგომა – [ხარიF] خریف
აბრეშუმი – [ხაზ(ზ)] خز
შემოდგომა; ფოთოლცვენა – [ხაზა:ნ] خزان
1. სახელმწიფო ხაზინა. 2. სალარო. 3. საგანძური. 4. მჭიდი (იარაღის) – [ხაზა:ნე] خزانه
1. ხაზინის გამგებელი. 2. (სამხედ.) მჭიდიანი იარაღი – [ხაზა:ნედა:რ] خزانه دار
იარაღის დატენვა – [ხაზა:ნეგოზა:რი] خزانه گذاری
შემოდგომის ელეგია – [ხაზა:ნიჲე] خزانیه
ვიგინდარა – [ხაზფუშ] خزپوش
მუფტა (ხელების სათბური) – [ხაზდასთ] خزدست
ზღაპრები; გამოგონილი ამბები – [ხაზა'ბალ] خزعبل
1. თიხის ნაკეთობები; კერამიკა. 2. კრამიტი – [ხაზაF] خزف
1. ქვეწარმავალი, 2, მხოხავი; მცოცავი – [ხაზანდე] خزنده
ქვეწარმავლების შემსწავლელი დარგი ზოოლოგიისა – [ხაზანდეშენა:სი] خزنده شناسی
ხავსები; ლიქენი – [ხაზე] خزه
ხავსების შემსწავლელი დარგი ბოტანიკისა – [ხაზეშენა:სი] خزه شناسی
სირცხვილი; შერცხვენა – [ხეზი] خزی
1. ჩოჩვა; ხოხვა. 2. დამალვა. 3. შეკუმშვა; შემჭიდროება – [ხაზიდან] خزیدن
1. ფიჩხი; გამხმარი ტოტრბი. 2. ჩალა; ბალახის ღეროები. 3. ბურბუშელა – [ხეს] خس
დანაკლისი; დანაკარგი; ზარალი – [ხესა:რათ/ხასა:რათ] خسارت
1. სიძუნწე; წუწურაქობა. 2. სიმდაბლე; უზნეობა – [ხასა:სათ] خساست
1. დაღლილობა. 2. ავადმყოფობა; შეუძლოდ ყოფნა – [ხასთეგი] خستگی
1. დაჭრა; ჭრილობის მიყენება. 2. გახვრეტა; შერჭობა. 3. დაკაწრვა – [ხასთან] خستن
ის, ვინც დანაშაულს აღიარებს – [ხასთუ] خستو
1. დაღლილი; დაქანცული. 2. ნაწყენი; დარდიანი 3. ავადმყოფი – [ხასთე] خسته
ჩალით დახურული ქოხი – [ხასხა:ნე] خسحانه
მეუღლის მშობელი – [ხოსორ] خسر
მეფე; შაჰი; იმპერატორი – [ხოსროუ] خسرو
სამეფო; მეფის საკადრისი – [ხოსრავი/ხოსროვი] خسروی
1. დამცირება; დაკნინება. 2. ზადი; ნაკლოვანება – [ხასF] خسف
1. პატარა ეკალი. 2. ეკლიანი ბალახი – [ხასაქ] خسک
ხორბლეულის მკა – [ხოსუდან] خسودن
მთვარის დაბნელება – [ხოსუF] خسوف
1. ძუნწი; მექვრილმანე. 2. უზნეო; უღირსი – [ხასის] خسیس
1. ნაგავი; ნაფოტები. 2. ზოლი; ხაზი; შტრიხი – [ხაშ] خش
მეუღლის დედა (სიდედრი ან დედამთილი) – [ხაშ/ხოშ] خش
შეშის გამყიდველი; ხე-ტყით მოვაჭრე – [ხაშშა:ბ] خشاب
ტყვიების მჭიდი – [ხაშა:ბ] خشاب
1. კბენა; კბილების ჩავლება. 2. ღეჭვა – [ხაშა:ნიდან] خشانیند
სამშენებლო ხე-ტყე' ხის მასალა – [ხაშაბ] خشب
1. გამოუწვავი აგური. 2. ზოდი – [ხეშთ] خشت
უჯრედებიანი – [ხეშთხეშთი] خشت خشتی
ღარიბი; უპოვარი; გაკოტრებული – [ხეშთე/ხაშთე] خشته
(ბოტანიკ.) ღაჟღაჟი; ყაყაჩო – [ხაშხა:შ] خشخاش
1. მშრალი; გამხმარი. 2. გვალვიანი. 3. უხეში; ცივი. 4. უშედეგო – [ხოშქ] خشک
1. ცარიელი ბოსელი. 2. გვალვიანი წელიწადი – [ხოშქა:ხორ] خشک آخر
პარკოსანი მცენარეები (ლობიო, მუხუდო) – [ხოშქაFზა:რ] خشک افزار
გამოკვლევა; ღრმა შესწავლა – [ხოშქა:მა:რ] خشکامار
გამხდარი; სუსტი; კაფანდარა – [ხოშქა:ნჯ] خشکانج
გამშრალება; გახმობა – [ხოშქა:ნდან] خشکاندن
გამხმარი ხილი; ჩირი – [ხოშქბა:რ] خشکبار
1. გულგრილი. 2. უნიჭო. 3. გულცივი, უგულო ადამიანი – [ხოშქჯა:ნ] خشکجان
წმინდა; შეუბღალავი; უბიწო; ზნეობრივი – [ხოშქდა:მან] خشکدامن
ძუნწი; ხე;მომჭირნე – [ხოშქდასთ] خشکدست
სევდიანი; მოწყენილი – [ხოშქდამა:ღ] خشکدماغ
იარა; ნაჭრილობევი – [ხოშქრიშ] خشک ریش
მოურწყავი, დამშრალი ნიადაგი – [ხოშქსა:რ] خشکسار
გვალვიანი წელიწადი – [ხოშქსა:ლ] خشکسال
1. უტვინო; თავცარიელი. 2. ყბედი; ლაქლაქა – [ხოშქსარ] خشک سر
საშრობი – [ხოშქქონ] خشک کن
ხორხი; სასუნთქი გზები; ტრაქეა – [ხაშქნა:ჲ]خشکنای
1, მშრალი; გამხმარი. 2. უცხიმო ფლავი. 3. გაუცრელი ფქვილი – [ხოშქე] (I) خشکه
1. თუჯი. 2. ჩამოსასხმელი ფოლადი – [ხოშქე] (II) خشکه
1. ხმელეთი. 2. სიმშრალე. 3. გვალვა. 4. სიმკაცრე; გულცივობა – [ხოშქი] خشکی
მრისხანება; ჯავრი; ბოღმა – [ხაშმ/ხეშმ] خشم
უკიდურესად განრისხებული – [ხაშმა:გინ] خشماگین
მრისხანება; ჯავრი; ბოღმა – [ხაშმგინი] خشمگینی
1. უხეში; დაუხვეწავი. 2. მკაცრი; მოღუშული – [ხაშენ] خشن
მელოტი – [ხაშანგ] خشنگ
კმაყოფილი; მხიარული – [ხოშნუდ] خشنودی
შეკრეჭა, მოჭრა (ტოტების, ხეების...) – [ხოშუდან/ხაშუდან] خشودن
1. მორჩილება; მოკრძალება. 2. პატივისცემა – [ხოშუ'] خشوع
შარიშური; შრიალი – [ხეშოFეშ] خش وفش
უკანონოდ შობილი ბავშვი – [ხაშუქ] خشوک
უხეშობა; სიფიცხე; უზრდელობა – [ხოშუნათ] خشونت
სიფრთხილე; შიში – [ხაშჲათ] خشیت
1. მუქი; შავი. 2. მოლურჯო – [ხაშინ] خشین
კასტრირება; დაკოდვა – [ხესა:] خصا
კამათი; დავა – [ხესა:მ] خصام
1. ნაყოფიერება; მოსავლიანობა. 2. სიუხვე – [ხესბ] خصب
1. ხასიათის თავისებურება; ადამიანური ბუნება. 2. თვისება – [ხასლათ/ხესლათ] خصلت
მტერი; მოწინააღმდეგე – [ხასმ] خصم
ვითარება; საკითხი – [ხოსუს] خصوص
1. კერძო; პირადი; საკუთრებაში არსებული. 2. საგანგებო; სპეციალური – [ხოსუსი] خصوصی
1. სპეციფიკა. 2. ნაწილები; დეტალები – [ხოსუსიჲა:თ] خصوصیات
1. თავისებურება. 2. თვისება; ხარისხი. 3. ინტიმურობა – [ხოსუსიჲათ] خصوصیت
მტრობა; დავა; კამათი – [ხოსუმათ] خصومت
კასტრატი; დაკოდილი ცხოველი – [ხასი] خصی
ნაყოფიერი – [ხასიბ] خصیب
(ანატომ.) სათესლე ჯირკვალი – [ხოსჲე] خصیه
საღებავი; მღებავი ნივთიერება – [ხაზა:ბ/ხეზა:ბ] خضاب
გამწვანება – [ხაზარ] خضر
1. მწვანე; სიმწვანეშეპარული. 2. მცენარეებით მდიდარი ადგილი – [ხაზერ] خضر
1. სიმწვანე; მწვანე ფერი. 2. ბალახეული; მწვანე ნარგავობა – [ხოზრათ] خضرت
1. მოკრძალება; მორიდება. 2. თვითდამცირება – [ხოზუ'] خضوع
შეღებილი (ძირითადად, ინით) – [ხაზიბ] خضیب
1. ხელწერა. 2. დამწერლობა; გრაფიკა. 3. ხაზი; ზოლი. 4. სამწყობრო ხაზი – [ხათ(თ)] خط
1. შეცდომა; უზუსტობა; აცდენა. 2. დანაშაული; ცოდვა. 3. წესების დარღვევა – [ხათა:] خطا
მქადაგებელი; ორატორი – [ხათთა:ბ] خطاب
1. სიტყვით მიმართვა; ლექცია. 2. ქადაგება – [ხათა:ბე] خطابه
ლმობიერი; მოწყალე – [ხათა:ფუშ] خطاپوش
კალიგრაფი – [ხათთა:თ] خطاط
ქურდი; მძარცველი – [ხათთა:F] خطاف
ნიშნობა; დაწინდვა – [ხეთბათ] خطبت
1. სიტყვით გამოსვლა. 2. ხოტბა – [ხოთბე] خطبه
1. საშიშროება; ხიფათი; განგაში. 2. მნიშვნელოვნება; ღირსება – [ხათარ] خطر
სახაზავი – [ხათქეშ] خطکش
სიჭრელე; მრავალფეროვნება – [ხათ(თ)ოხა:ლ] خطوخال
წერა-კითხვის ცოდნა – [ხათ(თ)ორაბთ] خطوربط
1. ადგილი; ტერიტორია; რეგიონი. 2. დიდი ქალაქი. 3. სფერო; დარგი – [ხეთთე] خطه
1. ხელნაწერი. 2. დახაზული; ხაზზე გასწორებული – [ხათთი] خطی
1. ორატორი. 2. ხოტბის (خطبه) წარმომთქმელი – [ხათიბ] خطیب
1. სერიოზული; მნიშვნელოვანი. 2. ღირსეული; პატივსაცემი. 3. სარისკო – [ხათირ] خطیر
შენიღბულობა; საიდუმლო – [ხაFა:] خفا
ღამურა – [ხაFFა:შ] خفاش
ყულფი; მარყუჟი – [ხეFთ] خفت
ძილი; ზამთრის ძილი (ცხოველების) – [ხოFთ] خفت
1. თავქარიანობა; არამდგრადობა. 2. შეურაცხყოფა; დამცირება – [ხეFFათ] خفت
ხიფთანი (აბჯრის ქვეშ ჩასაცმელი) – [ხაFთა:ნ/ხეFთა:ნ] خفتان
საშინელი ზმანებები სიზმარში – [ხოFთაქ] خفتک
ძილი – [ხოFთან] خفتن
1. დაძინებული. 3. ჩაგრეხილი; მოზნექილი – [ხოFთე] خفته
მძივების ასხმა; კოლიე – [ხეFთი] خفتی
(ბოტანიკ.) კუნელი – [ხაFჯე] خفجه
1. ზოდი (ოქროსი, ვერცხლის). 2. მათრახი; შოლტი; წკეპლა – [ხაFჩე] خفچه
საზიზღარი; ცუდი სუნის მქონე – [ხაFრიყ] خفریق
დაშვება; დაქვეითება – [ხაFზ] خفض
1. გულისცემა. 2. მღელვარება; შფოთი. 3. სულის ხუთვა; ასთმა – [ხაFაყა:ნ] خفقان
1. გუდვა; სულის ხუთვა. 2. მოგუდული. 3. მიყუჩებული – [ხაFე] خفه
(ტექნ.) მაყუჩი; ხმის ჩამხშობი – [ხაFექონ] خفه کن
მახრჩობელა; მხუთავი – [ხაFექონანდე] خفه کننده
1. დამალული; ფარული; უხილავი. 2. დაბალი, მშვიდი (ხმა) – [ხაFი] خفی
1. მცველი; დარაჯი. 2. მფარველი; ქომაგი – [ხაFირ] خفیر
1. მსუბუქი; უმნიშვნელო; მცირე ზომის; 3. შერცხვენილი; დამცირებული – [ხაFიF] خفیف
შენიღბულობა, იდუმალება – [ხოFჲე] خفیه
1. დამბეზღებელი, ამბის მიმტანი. 2. პოლიციის აგენტი – [ხოFჲენევის] خفیه نویس
ძმარი – [ხალ(ლ)] خل
ცინგლი – [ხელ] خل
1. გონებაჩლუნგი; ბრიყვი. 2. უცნაური; არანორმალური – [ხოლ] خل
1. სიცარიელე. 2. (ფიზიკაში) ვაკუუმი. 3. განცალკევებული, უდაბური ადგილი – [ხალა:] خلا
1. განთავისუფლება; რაღაცის თავიდან მოშორება. 2. გაწმენდილი – [ხალა:ს] خلاص
სუფთა; ხალასი; შეუმღვრეველი – [ხელა:ს] خلاص
1. რეზიუმე; მოკლე შინაარსი. 2. დედააზრი; არსი. 3. ჯამში, ზოგადად – [ხოლა:სე] خلاصه
გათავისუფლება; შვების მოპოვება – [ხალა:სი] خلاصی
1. მანკიერება; გარყვნილება. 2. უწესრიგობა; არეულობა – [ხალა:ათ] خلاعت
1. ტყუილი; სიცრუე. 2. დანაშაული; ცოდვა. 3. უთანხმოება – [ხელა:F] خلاف
1. ხალიფატი; ხალიფას ტიტული. 2. მონაცვლეობა; მოადგილეობა – [ხალა:Fათ] خلافت
მცირეოდენ ცოდვასთან, დანაშაულთან დაკავშირებული – [ხელა:Fი] خلافی
1. შემოქმედებითი. 2. შემოქმედი, შემქმნელი (ღმერთი) – [ხალლა:ყ] خلاق
ინტერვალი; შუალედი ( ازخلال - მიღმა, შორის) – [ხელა:ლ] (I) خلال
1. წვრილი ჯოხი; წკირი, ღერო. 2. რაიმე საკვების თხელი ნაჭერი – [ხელა:ლ] (II) خلال
მღელვარება; შფოთი; არეულობა; ჩოჩქოლი – [ხალა:ლუშ] خلالوش
ჩხვლეტა; შერჭობა – [ხალა:ნდან] خلاندن
მფრინავი; პილოტი – [ხალ(ა)ბა:ნ] خلابان
მეგობრობა; სიახლოვე; სიყვარული – [ხოლლათ] خلت
1. მღელვარება; განგაში. 2. ძგერა; ფეთქვა. 3. სურვილი; სწრაფვა – [ხალაჯა:ნ] خلجان
1. სამოთხე. 2. მარადისობა; უკვდავება – [ხოლდ] (I) خلد
თხუნელა – [ხოლდ] (II) خلد
1. საკუთარ თავში ჩაღრმავება (წვდომა, ჭვრეტა). 2. ხელსაყრელი შემთხვევა – [ხალსე/ხოლსე] خلسه
ნემსის ჩხვლეტა – [ხალეშ] خلش
უწმინდესი; უნამდვილესი – [ხოლლას] خلص
გულწრფელი ადამიანები – [ხოლასა:] خلصا
შერევა; შეერთება – [ხალთ/ხელთ] خلط
1. ურთიერთობა; კავშირი. 2. ნაცნობობა. 3. თანაგრძნობა – [ხოლთე] خلطه
1. გადაყენება; მოსპობა; დამხობა. 2. მოხსნა. 3. წართმევა – [ხალ'] خلع
ხალათი, ძვირფასი სამოსი; საჩუქარი – [ხალ'ათ] خلعت
1. საქმის განმგრძობი; შემცვლელი. 2. შთამომავლობა. 3. მემკვიდრე – [ხალაF] خلف
ზურგი; უკანა მხარე – [ხალF] خلف
1. დარღვევა (პირობის). 2. ტყუილოის თქმა – [ხოლF] خلف
ნაკლოვანება – [ხოლFე] خلفه
1. ნახმარი; გაცვეთილი. 2. ძველი ტანსაცმელი; ჩვარი – [ხალაყ] خلق
ხალხი – [ხალყ] (I) خلق
1. შექმნა. 2. ქმნილება – [ხალყ] (II) خلق
1. ხასიათი; ბუნება. 2. განწყობა – [ხოლყ] خلق
1. ქმნილება. 2. ბუნება; ხასიათი. 3. გარეგნული იერი; აგებულება – [ხელყათ] خلقت
1. სახალხო. 2. ბუნებრივი; დაბადებიდან თანდაყოლილი – [ხალყი] خلقی
1. ზარალი; დანაკარგი. 2. ნაპრალი; ბზარი. 3. წინაღობა – [ხალალ/ხელალ] خلل
ურყევი; ურღვევი – [ხალალნა:ფაზირ] خلل ناپذیر
1. ცინგლი. 2. წებოვანი ტალახი – [ხელმ] (I) خلم
მრისხანება; უკმაყოფილება – [ხელმ] (II) خلم
სულელურად; უგნურად – [ხოლმეხოლი] خلمه خلی
გესლიანი, მჩხვლეტავი (ხუმრობა) – [ხალანდე] خلنده
დიდი ბალახით დაფარული მინდორი – [ხალანგზა:რ] خلنگزار
1. სიცარიელე. 2. განმარტოება – [ხოლოვ(ვ)] خلو
1. განმარტოება; კარჩაკეტილობა. 2. მიყრუებული ადგილი – [ხალვათ/ხელვათ] خلوت
1. განდეგილი; მეუდაბნოე. 2. განმარტოების მოყვარული – [ხალვათნეშინ] خلوت نشین
1. საიდუმლო; ფარული. 2. ცალკეული – [ხალვათი] خلوتی
მარადისობა; უკვდავება – [ხოლუდ] خلود
გულწრფელობა – [ხოლუს] خلوص
მელანქოლია – [ხოლულიჲა:] خلولیا
1. ნიჩაბი. 2. ჭოკი; წვეტიანი ჯოხი პირუტყვის გასარეკად – [ხალე] (I) خله
1. ჩხვლეტა; ჭვალი. 2. სულელური; უაზრო სიტყვები; ყბედობა – [ხალე] (II) خله
სოკო – [ხოლე] خله
უგნურება; სისულელე – [ხოლი] خلی
ყურე; უბე – [ხალიჯ] خلیج
შერჭობა; შეჩხერა – [ხალიდან] خلیدن
წებოვანი ტალახი – [ხალიშ] (I) خلیش
1. მღელვარება; აღგზნება. 2. არეულობა; ქაოსი. 3. ხმაური; გნიასი – [ხალიშ] (II) خلیش
ნარევი; შენადნობი – [ხალით] خلیط
1. დამხობილი; შეცვლილი. 2. უარყოფილი; განდევნილი – [ხალი'] خلیع
1. გარყვნილი. 2. უსირცხვილო – [ხალი'ოლოზა:რ] خلیع العذر
1. ხალიფა; შემცვლელი (მოციქულის, იმამის). 2. მოადგილე – [ხალიFე] خلیفه
1. ზნეკეთილი; თავაზიანი; ზრდილობიანი. 2. ღირსეული – [ხალიყ] خلیق
1. ბუნება (ადამიანისა); ხასიათი. 2. ქმნილება. 3. ხალხი; მსოფლიო – [ხალიყე] خلیقه
გულწრფელი; ერთგული მეგობარი – [ხალილ] خلیل
სკა – [ხალიჲე] خلیه
1. მოხრილი; მოღუნული. 2. მოკუნტული. 3. ირიბი. 4. თაღი; კამარა – [ხამ] خم
1. თიხის დიდი ჭურჭელი. 2. გუმბათი; დიდი დოლი; დაფდაფი – [ხომ] خم
1. ღვინის გამყიდველი. 2. სუფიების სულიერი მოძღვარი – [ხამმა:რ] خمار
სახის საფარი; პირბადე; ვუალი – [ხემა:რ] خمار
ნაბახუსევი; მძიმე მდგომარეობა თრობის შემდეგ – [ხომა:რ] خمار
დრეკადი – [ხამა:ნ] خمان
1. მოგრეხა; მოღუნვა. 2. მიბაძვით გამოჯავრება – [ხამა:ნდან] خماندن
ნაღმი; ყუმბარა; ჭურვი – [ხომფა:რე] خمپاره
მოუთმენლობა – [ხომთონოქი] خمتنکی
1. ღვინის სარდაფი. 2. სამიკიტნო; საქეიფო ადგილი – [ხომხა:ნე] خمخانه
დუდღუნი – [ხამხამე] خمخمه
ღვინო; სპირტიანი სასმელი – [ხამრ] خمر
თიხის დიდი ჭურჭელი; ჭური; ქვევრი – [ხომრე] خمره
1. ღვინოსთან დაკავშირებული. 2. წითელი – [ხამრი] خمری
მეხუთედი ნაწილი – [ხომს] خمس
1. ხუთწიგნეული. 2. ხუთნი – [ხამსე] خمسه
ორმოცდაათი (როგორც წესი, თარიღებში) – [ხამსინ] خمسین
ხაოიანი მაუდი; ხაოიანობა – [ხამლ] خمل
1. პრანჭიობა; კეკლუცობა – [ხამოჩამ] خم وچم
1. დამშვიდება; დაწყნარება. 2. ჩაქრობა. 3. გრძნობათა დაკარგვა – [ხომუდ] خمود
ქრთამი დუმილის დასაცავად – [ხამუშა:ნე] خموشانه
უცნობლობა; გაურკვევლობა – [ხომულ] خمول
1. მთქნარება. 2. გაზმორება; გაჭიმვა – [ხამჲა:ზე] خمیازه
მოხრილობა; ალმაცერობა; მოკუნტულობა – [ხამიდეგი] خمیدگی
მოხრა; მოღუნვა; კოჭლობა – [ხამიდან] خمیدن
1. ცომი. 2. წებოვანი მასა. 3. კბილის პასტა – [ხამირ] خمیر
ცომის მოზელა – [ხამირგირი] خمیرگیری
საფუარი – [ხამირმა:იჲე] خمیرمایه
1. ნატურა, ბუნება (ადამიანისა). 2. არსი; საფუძველი – [ხამირე] خمیره
1. ხუთშაბათი. 2. ხუთნაწილიანი საჯარისო ერთეული – [ხამის] خمیس
ტრიუმი (ხომალდისა) – [ხან] خن
1. ავი სული; ეშმაკი. 2. ბოროტი; ავი; საძაგელი – [ხანნა:ს] خناس
პატარა დაირა – [ხომბაქ] خنبک
ორმო; ხორბლის შესანახი ადგილი – [ხომბე] خنبه
1. ჰერმაფროდიტი. 2. უნაყოფო; უსარგებლო. 3. (ქიმია) ნეიტრალური – [ხონსა:] خنثی
1. სიხარული; სიამის განცდა. 2. სარგებელი; ხეირი – [ხანჯ] خنج
ხანჯალი – [ხანჯარ] خنجر
ეკალი – [ხანჯაქ] خنجک
1. დამწვრის სუნი. 2. მძაფრი სუნი ზოგადად – [ხანჯირ] خنجیر
ხანგრძლივი სიცილი; ხარხარი – [ხანდა:ხანდ] خنداخند
1. გაცინებული; მღიმარი. 2. მხიარული; გახარებული – [ხანდა:ნ] خندان
(სხვის) გაცინება, გართობა, ღიმილის მოგვრა – [ხანდა:ნდან] خنداندن
ძველი ღვინო – [ხანდარის] خندریس
სიცილის და გართობის ადგილი – [ხანდესთა:ნ] خندستان
თხრილი; ორმო; (სამხედ.) სანგარი – [ხანდაყ] خندق
1. ყირამალა. 2. უეცარი თავდასხმა; დარბევა – [ხანდოთანდ] خندوتند
სიცილი; ხარხარი – [ხანდე] خنده
სიცილის გამომწვევი; სასაცილო; სამხიარულო – [ხანდეა:ვარ] خنده آور
1. სიცილი; ხარხარი. 2. დაცინვა; გამასხრება – [ხანდიდან] خندیدن
ღორი; კერატი – [ხენზირ] خنزیر
ბედნიერი; კურთხეული – [ხონშა:ნ] خنشان
ნეკი (თითი) – [ხენსერ] خنصر
ხოჭო – [ხონFასა:] خنفسا
1. ცივი, გრილი. 2. მდარე; უგემოვნო; უინტერესო – [ხონოქ/ხონაქ] خنک
1. თეთრი. 2. ღია შეფერილობის ცხენი – [ხენგ] (I) خنگ
1. სულელი; გონებაჩლუნგი. 2. მთვრალი; გაბრუებული – [ხენგ] (II) خنگ
ეკალი; წვეტიანი საგანი – [ხენგბიდ] خنگ بید
ჭაღარათმიანი ადამიანი – [ხენგსა:რ] خنگ سار
სიმღერა; ღიღინი; მელოდია – [ხონჲა:] خنیا
1. მუსიკოსი; მომღერალი. 2. (პოეტ.) პლანეტა ვენერა – [ხონჲა:გარ] خنیاگر
1. გამოძახილის, ექოს შექმნა. 2. სახელის განთქმა – [ხანიდან] خنیدن
სიმღერა; ღიღინი – [ხანიდან/ხონიდან] خنیدن
1. ძილი, თვლემა. 2. სიზმარი; ზმანება – [ხა:ბ] خواب
1. დასაძინებლად დაწვენა. 2. (სხვის) დაძინება. 3. ძირს დაშვება – [ხა:ბა:ნდან] خواباندن
ძილისმომგვრელი; მოსაწყენი – [ხა:ბა:ვარ] خواب آور
კიდურების დაბუჟება; გაშეშება – [ხა:ბრაFთეგი] خواب رفتگی
1. საძინებელი. 2. ლოგინი – [ხა:ბგა:ჰ] خواب گاه
მთვარეულობა; სომნაბულიზმი – [ხა:ბგარდი] خواب گردی
სიზმრის ამხსნელი – [ხა:ბგოზა:რ] خواب گزار
ძილბურანში ყოფნა – [ხა:ბობიდა:რ] خواب و بیدار
1. ძილი, თვლემა. 2. წოლა. 3. განთავსება; განსვენება. 4. დამშვიდება – [ხა:ბიდან] خوابیدن
1. მძინარე. 2. დაწოლილი; მწოლიარე – [ხა:ბიდე] خوابیده
1. პატივსაცემი; გავლენიანი; ხოჯა. 2. ვეზირი. 3. მდიდარი კაცი – [ხა:ჯე] خواجه
ერთი და იგივე ბატონის მსახურები – [ხა:ჯეთა:შ] خواجه تاش
ცვედანი; საჭურისი – [ხა:ჯესარა:(ჲ)] خواجه سرا(ی)
1. საზიზღარი; მდაბალი; უმნიშვნელო. 2. დამცირებული; შერცხვენილი – [ხა:რ] خوار
1. პური არსობისა. 2. სურსათ–სანოვაგე – [ხა:რბა:რ] خواربار
1. მოკრძალებული; მორჩილი. 2. დამცირებული. 3. განდეგილი – [ხა:რთან] خوارتن
1. დამამცირებელი; შეურაცხმყოფელი. 2. ზარმაცი; ზანტი – [ხა:რქა:რ] خوارکار
მდაბალი; უზნეო; საძაგელი – [ხა:რმაჲე] خوارمایه
1. დამამცირებელი მდგომარეობა. 2. მწარე ხვედრი – [ხა:რი] خواری
სურვილი; თხოვნა – [ხა:ზე] (I) خوازه
1. ტრიუმფალური თაღი. 2. ტალავერი; საჩრდილობელი – [ხა:ზე] (II) خوازه
1. სურვილი; ნება. 2. თხოვნა; მოთხოვნა. 3. ქონება – [ხა:სთ] خواست
1. მსურველი. 2. მთხოვნელი – [ხა:სთა:რ] خواستار
უწყება; სასამართლოში გამოძახება – [ხა:სთბარგ] خواست برگ
მაჭანკლობა – [ხა:სთგა:რი] خواستگاری
1. სურვილის ქონა; ნდომა; წადილი. 2. თხოვნა; მიწვევა – [ხა:სთან] خواستن
სასამართლო დავის საგანი – [ხა:სთე] خواسته
არისტოკრატია; წარჩინებულთა წრე – [ხავა:ს(ს)] خواص
1. საკვები; საჭმელი. 2. მური; ჭვარტლი – [ხა:ლ] خوال
მზარეული – [ხა:ლიგარ] خوالیگر
1. სუფრა (საფარებელი). 2. საჭმლით გაწყობილი სუფრა – [ხა:ნ] خوان
გარკვეული, ადვილად წასაკითხი (ხელნაწერი) – [ხა:ნა:] خوانا
1. კითხვა (ტექსტისა). 2. დეკლამირება. 3. შესწავლა. 4. სიმღერა – [ხა:ნდან] خواندن
წაკითხული; შესწავლილი – [ხა:ნდე] خوانده
1. მკითხველი. 2. დეკლამატორი. 3. მომღერალი – [ხა:ნანდე] خواننده
1. მსურველი; მონდომებული. 2. (იურიდ.) მომჩივანი – [ხა:ჰა:ნ] خواهان
და (დედმამიშვილი) – [ხა:ჰარ] خواهر
1. როგორც და, დასავით. 2. დისგან მიღებული – [ხა:ჰარა:ნე] خواهرانه
დისშვილი – [ხა:ჰარზა:დე] خواهرزاده
ცოლისდა – [ხა:ჰარზან] خواهر زن
მული – [ხა:ჰარშოუჰარ] خواهرشوهر
თხოვნა; ვედრება – [ხა:ჰეშ] خواهش
1. შუამავალი. 2. ქომაგი; მოსარჩლე – [ხა:ჰეშგარ] خواهشگر
მთხოვნელი; მოსურნე – [ხა:ჰეშმანდ] خواهشمند
გინდა-არგინდა – [ხა:ჰნა:ხა:ჰ] خواه ناخواه
1. კარგი; კეთილი. 2. კარგი ხარისხის. 3. მისაღები; ვარგისი. 4. ლამაზი – [ხუბ] خوب
ლამაზმანები – [ხუბა:ნ] خوبان
ზნეკეთილი; წესიერი – [ხუბსირათ] خوب سیرت
კარგი, ბედნიერი დასასრულის მქონე – [ხუბFარჯა:მ] خوب فرجام
1. სიკეთე. 2. კარგი საქმე. 3. სილამაზე – [ხუბი] خوبی
1. ბიბილო. 2. შუბზე წამოცმული დროშა – [ხუჩ] خوچ
თვითონ; თავად – [ხოდ] خود
ჩაფხუტი; ჩაჩქანი – [ხუდ] خود
პირად გარეგნობაზე ზრუნვა; პრანჭვა – [ხოდა:რა:(ჲ)] خودآرا(ی)
თვითშეგნება – [ხოდა:გა:ჰი] خودآگاهی
თვითმასწავლებელი – [ხოდა:მუზ] خودآموز
თავისთავად – [ხოდბეხოდ] خودبخود
1. საკუთარი თავის მოყვარული. 2. ეგოისტი; პატივმოყვარე – [ხოდფარასთ] خودپرست
თვითკმაყოფილება; პატივმოყვარეობა; ქედმაღლობა – [ხოდფასანდი] خودپشندی
ტანჯვის ჩუმად გადამტანი; ვინც საკუთარ თავს ჭამს – [ხოდხორ] خودخور
თავშეკავება; მოთმინება; ატანა – [ხოდდა:რი] خودداری
თვითმავალი – [ხოდროუ] خودرو
თვითჩამსახველი – [ხოდზა:] خودزا
ყალბი; ფალსიფიცირებული – [ხოდსა:ხთე] خودساخته
ტრაბახი; საკუთარი თავის განდიდება – [ხოდსეთა:ჲი] خودستایی
1. თავნება; ჯიუტი; თვითდაჯერებული. 2. დაუმორჩილებელი. 3. თავხედი – [ხოდსარ] خودسر
პირფერობა; ლაქუცი; საკუთარი თავის ლამაზად წარმოჩენა – [ხოდშირინი] خودشیرینی
თავდავიწყება – [ხოდFარამუში] خودفراموشی
1. გამყიდველი; მოღალატე. 2. ბაქია; მედიდური – [ხოდFორუშ] خودفروش
ავტომატური; თვითმოქმედი – [ხოდქა:რ] خودکار
1. საკუთარი ინტერესებისთვის მოქმედი. 2. ეგოისტი – [ხოდქა:მ] خودکام
თვითმკვლელობა – [ხოდქოში] خودکشی
ამაყი; ქედმაღალი; მედიდური – [ხოდგირ] خودگیر
ავტონომია; თვითმმართველობა – [ხოდმოხთა:რი] خودمختاری
ავტოპორტრეტი – [ხოდნაყა:ში] خودنقاشی
ავტოკალამი – [ხოდნევის] خودنویس
თავისებური; თვითმყოფადი – [ხოდვიჟე] خودویژه
უბე, ყურე, ლიმანი; მდინარის ტოტი დელტაში – [ხორ] خور
ღირსეული, საკადრისი, ვარგისი – [ხორა:] خورا
1. საკვები; ხორაგი. 2. ულუფა; დოზა – [ხორა:ქ] خوراک
ხურჯინი – [ხორჯინ/ხურჯინ] خورجین
კოშმარი, საშინელი ზმანება – [ხორხოჯივან] خورخجیون
კოროზია; ჟანგისგან ამოჭმული ადგილები – [ხორდეგი] خوردگی
1. ჭამა; საკვების მიღება. 2. სმა; დალევა. 3. ყლაპვა. 4. მიზანში მორტყმა – [ხორდან] خوردن
1. საჭმელად ვარგისი; გამოსადეგი. 2. საჭმელი; სასმელი – [ხორდანი] خوردنی
ნაჭამი; ნასვამი – [ხორდე] خورده
1. ხორცის, ხახვის და პამიდვრის ნახარში. 2. საწებელი. 3. (ზოგადად) საჭმელი – [ხორეშ] خورش
მზარეული – [ხორეშგარ] خورشگر
1. მზე. 2. მზის სისტემის ყოველი პლანეტა – [ხორშიდ] خورشید
1. მზისთაყვანისმცემელი. 2. მზესუმზირა – [ხორშიდფარასთ] خورشیدپرستی
მზის დაბნელება – [ხორშიდგერეFთეგი] خورشیدگرفتگی
ღირსეული; შესაფერისი – [ხორანდ] خورند
შაქრის ლერწამი – [ხუზ] خوز
1. კუნძული. 2. დატკეპნილი, გაკვალული (გზა, ბილიკი) – [ხოსთ] خوست
1. სასიამოვნო; კარგი. 2. სასიხარულო; მხიარული – [ხოშ] خوش
1. თვალი პატიოსანი. 2. ახალი; წვნიანი. 3. კომპოტი; ხილის წვენი – [ხოშა:ბ] خوشاب
მრავალფეროვნება; სიჭრელე (ქსოვილის) – [ხოშა:ბორანგი] خوشاب ورنگی
სიმპათიური; სასიამოვნო გარეგნობის – [ხოშა:ბონამაქ] خوشاب ونمک
კარგი; პერსპექტიული – [ხოშა:თიჲე] خوش آتیه
კარგი; დადებითი ბუნების ადამიანი; ზნეობრივი – [ხოშახლა:ყ] خوش اخلاق
სტუმართმოყვარე – [ხოშესთეყბა:ლ] خوش استقبال
კეთილშობილი; პატიოსანი – [ხოშასლ] خوش اصل
1. დახვეწილი, სასიამოვნო მანერების მქონე. 2. კეკლუცი; გრაციოზული – [ხოშათვა:რ] خوش اطوار
1. მისალმება (მოსულისადმი). 2. კომპლიმენტი. 3. მლიქვნელობა – [ხოშა:მად] خوش آمد
1. კომპლიმენტი. 2. მლიქვნელური სიტყვი – [ხოშა:მადგუჲი] خوشامدگویی
გაშრობა; გამშრალება; დაშრობა – [ხოშა:ნიდან] خوشانیدن
1. კეთილხმოვანი; ტკბილხმოვანი; მელოდიური. 2. ჰარმონიული – [ხოშა:ჰანგ] خوش آهنگ
1. სასიამოვნო; კარგი. 2. შესაფერისი; შესაბამისი; საკადრისი – [ხოშა:ჲანდ] خوش آیند
დასატვირთად მოხერხებული – [ხოშბა:რ] خوشبار
1. მისალმება; თავაზიანი დახვედრა. 2. მხიარული; უდარდელი – [ხოშბა:შ] خوشباش
ლამაზი სულის მქონე; მაღალზნეობრივი – [ხოშბა:თენ] خوشباطن
1. ადვილად დამჯერი; მიმნდობი; გულუბრყვილო. 2. სულელი – [ხოშბა:ვარ] خوشباور
ბედნიერი; იღბლიანი – [ხოშბახთ] خوشبخت
საბედნიეროდ – [ხოშბახთა:ნე] خوشبختانه
ბედნიერება; წარმატება – [ხოშბახთი] خوشبختی
ვალის აკურატულად გადამხდელი – [ხოშბედეჰ] خوشبده
თავაზიანი; ზრდილობიანი; ყველასადმი კეთილად განწყობილი – [ხოშბარხორდ] خوشبرخورد
1. კარგად შეკერილი. 2. კარგი მკერავი – [ხოშბორეშ] خوش برش
მაგარი; ფიზიკურად ძლიერი; ჯანმრთელი – [ხოშბონიჲე] خوش بنیه
1. იღბლიანი. 2. ბედნიერი; წარმატებული – [ხოშბიჲა:რ] خوشبیار
სიტყვით კარგად გამომსვლელი; სასიამოვნოდ მოსაუბრე – [ხოშბაჲა:ნ] خوشبیان
ოპტიმისტი – [ხოშბინ] خوشبین
მხიარული; სტუმართმოყვარე – [ხოშფაზირა:ჲი] خوشپذیرایی
წყნარი, დინჯი (პირუტყვი) – [ხოშფოშთ] خوشپشت
კარგი აგებულების; დახვეწილი, ლამაზი ფორმის – [ხოშთარქიბ] خوش ترکیب
აზრის კარგად გადმომცემი; ენაწყლიანი – [ხოშთაყრირ] خوش تقریر
1. გულკეთილი; დიდსულოვანი. 2. კარგი ხარისხის. 3. ჯიშიანი – [ხოშჯენს] خوش جنس
კარგად შეზავებული – [ხოშჩა:შნი] خوش چاشنی
1. კმაყოფილი; მხიარული. 2. წარმატებული; ბედნიერი – [ხოშჰა:ლ] خوش حال
ფულის აკურატულად გადამხდელი; პატიოსანი მოვაჭრე – [ხოშჰესა:ბ] خوشحساب
მომთმენი; მიზანსწრაფული; ჯინიანი – [ხოშჰოუსელე] خوش خوصله
კარგი ამბის მომტანი – [ხოშხაბარ] خوش خبر
1. ლაქუცა; მლიქვნელი. 2. ანგარებით საქმის მკეთებელი – [ხოშხედმათ] خوش خدمت
ხელნაწერის სიცხადე და სილამაზე – [ხოშხათ(თ)ი] خوش خطی
თავაზიანი; ზნეკეთილი; მხიარული ხასიათის მქონე – [ხოშხოლყ] خوش خلق
მფლანგველობის, უდარდელი ცხოვრების მოყვარული – [ხოშხა:რ] خوش خوار
1. კარგი (ბევრი) ჭამის მოყვარული. 2. გემრიელი; მადისაღმძვრელი – [ხუშხორა:ქ] خوشخوراک
მეუღლის დედა – [ხოშდა:მან] خوشدامن
კეთილშობილი; პატიოსანი; ალალი; წესიერი – [ხოშზა:თ] خوشذات
1. კარგი მეხსიერების მქონე. 2. საზრიანი – [ხოშზეჰნ] خوشذهن
თავაზიანი; ზრდილობიანი – [ხოშრაFთა:რ] خوشرفتار
მაამებლობა; პირფერობა – [ხოშრაყსი] خوشرقصی
1. ლამაზი სახის მქონე. 2. გახარებული; მომღიმარი – [ხოშრუ] خوشرو
ენატკბილი; საამოდ მოსაუბრე – [ხოშზაბა:ნ] خوشزبان
კარგი რეპუტაციის მქონე – [ხოშსა:ბეყე] خوش سابقه
კარგი, დახვეწილი გემოვნების მქონე – [ხოშსალიყე] خوش سلیقه
ბედნიერი; წარმატებული; იღბლიანი – [ხოშთა:ლე'] خوش طالع
1. სიცოცხლით სავსე; მხიარული. 2. ნიჭიერი – [ხოშთაბ'] خوش طبع
ლამაზი ნახატების, ორნამენტების მქონე – [ხოშთარჰ] خوش طرح
გემრიელი – [ხოშთა'მ] خوش طعم
1. სასიამოვნო გარეგნობის მქონე. 2. მაცდუნებელი – [ხოშზა:ჰერ] خوش ظاهر
სურნელოვანი, არომატული – [ხოშათრ] خوش عطر
1. კეთილგანწყობილი. 2. მიმნდობი; ადვილად დამჯერი – [ხოშაყიდე] خوش عقیده
ფოტოგენიური – [ხოშაქს] خوش عکس
გაუმაძღარი (ბალახისმჭამელი პირუტყვი) – [ხოშალაF] خوش علف
ნათელი გონების მქონე; გამჭრიახი – [ხოშFექრ] خوش فکر
ბედნიერების მომტანი – [ხოშყადამ] خوش قدم
გულკეთილი; გულმოწყალე – [ხოშყალბ] خوش قلب
გამძლე, ხარიახიანი (მატერია) – [ხოშყამა:შ] خوش قماش
პირობის შემსრულებელი; სიტყვის კაცი, პუნქტუალური – [ხოშყოულ] خوش قول
კარგი, ღირსეული საქმით გამორჩეული – [ხოშქერდა:რ] خوش کردار
1. ქეიფის, გართობის მოყვარული. 2. თავქარიანი; უდარდელი – [ხოშგოზარა:ნ] خوشگذران
1. ლამაზი, მშვენიერი. 2. ლამაზმანი – [ხოშგელ] خوشگل
1. ადვილად მოსანელებელი. 2. კარგი, სასიამოვნო გემოს მქონე – [ხოშგოვა:რ] خوش گوار
კარგი, გემოვნებიანი ჩაცმის მოყვარული – [ხოშლება:ს] خوش لباس
თავაზიანი, გულღია ხასიათის მქონე – [ხოშმაჰზარ] خوش محضر
გულკეთილი; გულისხმიერი; გულითადი – [ხოშმეზა:ჯ] خوش مزاج
1. გემრიელი. 2. საინტერესო; პიკანტური; გასართობი – [ხოშმაზე] خوش مزه
თავაზიანი; გალანტური; ზრდილობიანი – [ხოშმოა:შერათ] خوش معاشرت
ლამაზი, სასიამოვნო გარეგნობის მქონე – [ხოშმანზარ] خوش منظر
კარგსახელიანი; კარგი რეპუტაციის მქონე – [ხოშნა:მ] خوش نام
1. იღბლიანი (თამაშში). 2. ლამაზნახატებიანი (ხალიჩა, ნოხი...)– [ხოშნაყშ] خوش نقش
1. კარგად, ოსტატურად დამკვრელი. 2. სტუმართმოყვარე, გულღია – [ხოშნავა:ზ] خوش نواز
კალიგრაფია – [ხოშნევისი] خوش نویسی
კეთილმოსურნე – [ხოშნეჲათ] خوش نیت
1. მიწვევის გარეშე მისვლა. 2. იგივე خوش قول – [ხოშვა'დე] خوش وعده
სიხარული, ბედნიერება – [ხოშვაყთი] خوش وقتی
მტევანი; ყვავილედი; თავთავი – [ხუშე] خوشه
მეუღლის დედა (დედამთილი ან სიდედრი) – [ხოშე] خوشه
1. დარჩენილი ჭირნახულის აკრეფა. 2. პლაგიატორობა – [ხუშეჩინი] خوشه چینی
მხიარული, სიხარული; კმაყოფილება; სიამე – [ხოში] خوشی
(თავად) გაშრობა, გახმობა – [ხუშიდან] خوشیدن
ფინიკის პალმის ფოთლები – [ხუს] خوص
1. ჩაღრმავება (საქმეში, სამუშაოში); წვდომა. 2. ჩაყვინთვა – [ხოუზ] خوض
შიში, რიდი; სიფრთხილე – [ხოუF] خوف
საშიში, სახიფათო – [ხოუFნა:ქ] خوفناک
1. ღორი. 2. მსუქანი ადამიანი – [ხუქ] خوک
ზღვის გოჭი – [ხუქჩე] خوکچه
საღორე – [ხუქდა:ნ] خوکدان
საზიზღარი; ბინძური – [ხუქსეFFათ] خوک صفت
"ზღვის ღორი", დიდი დელფინი – [ხუქმა:ჰი] خوک ماهی
ტოროლა – [ხულ] خول
1. მსახურები; მონები. 2. ნახირი – [ხავალ] خول
ცარიელი – [ხულე] خوله
1. სისხლი. 2. მკვლელობა; სისხლისღვრა; სიკვდილი – [ხუნ] خون
(პოეტური) ცრემლები – [ხუნა:ბ] خوناب
(ფიზიოლოგ.) პლაზმა – [ხუნა:ბე] خونابه
სისხლმდენი; სისხლიანი – [ხუნბა:რ] خونبار
სისხლმდენის შემჩერებელი – [ხუნბანდ] خونبند
სისხლისმსმელი; მტარვალი – [ხუნხა:რ] خونخوار
შურისმაძიებლობა – [ხუნხა:ჰი] خونخواهی
ცხვირიდან სისხლდენა – [ხუნდამა:ღ] خوندماغ
1. მასობრივი სისხლისღვრა; ხოცვა-ჟლეტა. 2. სისხლდენა – [ხუნრიზი] خونریزی
ცივსისხლიანი; აუღელვებელი – [ხუნსარდ] خونسرد
ჰემატოლოგია – [ხუნშენა:სი] خون شناسی
1. თბილსისხლიანი. 2. გულისხმიერი. 3. ფიცხი; ტემპერამენტიანი – [ხუნგარმ] خون گرم
მკვლელი; ბოროტმოქმედი – [ხუნი] خونی
სისხლიანი; სისხლისმსმელი – [ხუნინ] خونین
დაგრეხილი; ირიბი – [ხოჰლ] خوهل
ხასიათი; ბუნება; ზნე – [ხუჲ] خوی
1. ნერწყვი. 2. ოფლი – [ხოჲ] خوی
ნაადრევი, დაუმწიფებელი თავთავები – [ხავიდ/ხიდ] خوید
დავა; კინკლაობა – [ხავისე] خویسه
1. თავისი; საკუთარი. 2. თვითონ; თავად – [ხიშ] خویش
ნათესავი – [ხიშა:ვანდ] خویشاوند
1. თავისი. 2. თვითონ – [ხიშთან] خویشتن
მიწათმოქმედი; გლეხი – [ხიშქა:რ] (I) خویشکار
ღვთისმოსავი, ღვთისნიერი – [ხიშქა:რ] (II) خویشکار
ნათესაობა – [ხიში] خویشی
1. ქუჩა; პროსპექტი. 2. ბილიკი (ბაღში, პარკში) – [ხიჲა:ბა:ნ] خیابان
ქუჩაში უსაქმოდ მოხეტიალე; უსაქმური – [ხიჲა:ბა:ნგარდ] خیابان گرد
კიტრი – [ხიჲა:რ] (I) خیار
1. ნებართვა. 2. არჩევანის თავისუფლება – [ხიჲა:რ] (II) خیار
კიტრის მწნილი – [ხიჲა:რთორში] خیارترشی
სითხის სადინარი; ღარი – [ხიჲა:რე] خیاره
მკერავი; გამომჭრელი – [ხაჲა:თ] خیاط
ძაფი – [ხაჲა:თე] خیاطه
1. მკერავის ხელობა; კერვა. 2. სამკერვალო სახელოსნო; ატელიე – [ხაჲა:თი] خیاطی
1. ფიქრი; აზრი; წარმოსახვა; განზრახვა. 2. ოცნება. 3. ლანდი; ზმანება – [ხიჲა:ლ] خیال
მეოცნებე; ფანტაზიორი – [ხიჲა:ლანდიშ] خیال اندیش
მეოცნებე – [ხიჲა:ლბაF] خیال باف
1. მეოცნებე; რომანტიკოსი. 2. პოეტი – [ხიჲა:ლფარასთ] خیال پرست
აუხდენელი ოცნებები, ფუჭი იმედები – [ხიჲა:ლფოლოუ] خیال پلو
1. მხოლოდ წარმოსახვაში არსებული. 2. ოცნებებში გადასული – [ხიჲა:ლი] خیالی
კარვების კერვის ოსტატი; მეკარვე – [ხაჲა:მ] خیام
ღალატი; ფიცის გატეხა – [ხიჲა:ნათ] خیانت
1. იმედგაცრუება; სასოწარკვეთილება. 2. მარცხი – [ხეჲბათ/ხაჲბათ] خیبت
დამარცხება; ჩაფლავება – [ხით/ხითოფით] خیت/خیت وپیت
სიკეთე; კეთილი საქმე; ხეირი – [ხეჲრ] خیر
1. მოწყალება (მიცვლაებულის სულის მოსახსენიებელი). 2. ქველმოქმედება – [ხეჲრა:თ] خیرات
კეთილმოსურნე; გულისხმიერი – [ხეჲრხა:ჰ] خیرخواه
ამაოდ; ტყუილად – [ხირხირ] خیرخیر
1. გაოცება. 2. სითამამე; თავხედობა. 3. სიჯიუტე. 4. სიმამაცე – [ხირეგი] خیرگی
უბედური; საბრალო; სიკეთის უნახავი – [ხეჲრნადიდე] خیرندیده
1. გაოცებული. 2. თამამი; თავხედი. 3. მამაცი. 4. ჯიუტი – [ხირე] خیره
დაუმორჩილებელი, თავნება – [ხირედასთ] خیره دست
გიჟი; გადარეული – [ხირერა'ჲ] خیره رای
1. უშიშარი; თამამი. 2. სულელი; გონებაჩლუნგი – [ხირესარ] خیره سر
სისხლისმსმელი; მტანჯველი; ტირანი – [ხირექაშ] خیره کش
დამაბრმავებელი; მომნუსხველი; მომაჯადოებელი – [ხირექონანდე] خیره کننده
1. სიკეთე; წყალობა; მადლი. 2. ხსნა; გადარჩენა – [ხეჲრიჲათ] خیریت
საქველმოქმედო – [ხეჲრიჲე] خیریه
1. ნახტომი; წამოხტომა; (სამხედ.) გადარბენი. 2. სიმსივნე; დასიებული ადგილი – [ხიზ] خیز
ტალღა (ზღვის, მდინარის) – [ხიზა:ბ] خیزاب
ხტუნვა-ხტუნვით – [ხიზა:ნ] خیزان
1. ძალით წამოხტუნება. 2. წამოყენება – [ხიზა:ნდან] خیزاندن
1. ნახტომი; (სამხედ.) გადარბენი. 2. სრიალი – [ხიზეშ] خیزش
1. მოსრიალება; ფეხის მოცურება. 2. ხტომა; ხტუნვა. 3. ადგომა – [ხიზიდან] خیزیدن
დასველებული; ნამიანი – [ხის] خیس
(სხვის) დასველება – [ხისა:ნდან] خیساندن
ნაყენი – [ხისა:ნდე] خیسانده
(თავად) დასველება – [ხისიდან] خیسیدن
1. გუთანი; სახნისი. 2. ხვნა – [ხიშ] (I) خیش
1. ჯვალო. 2. უხეში ქსოვილის ფარდა – [ხიშ] (II) خیش
1. ცხვირი; ნესტო. 2. ცხვირის ძგიდე. 2. მთის შვერილი – [ხეჲშუმ] خیشوم
ნაზალური; ცხვირისმიერი – [ხეჲშუმი] خیشومی
ძაფი; თასმა; ზონარი – [ხეჲთ] خیط
ტიკი; ტიკჭორა; გუდა (ყველის ამოსაყვანი) – [ხიქ] خیک
1. ცხენების რემა. 2. კავალერია. 3. ჯარი; ლაშქარი. 4. ტომი; მოდგმა – [ხეჲლ] خیل
1. თანამებრძოლი. 2. ერთ ამალაში მყოფი მსახურები – [ხეჲლთა:შ] خیلتاش
1. ძალიან; მეტისმეტად. 2. ბევრი – [ხეჲლი] خیلی
1. ბუნება; ზნე; ხასიათი. 2. ლორწო; ჩირქი. 3. ნაქსოვი ჩანთა; ქისა – [ხიმ] خیم
კარავი – [ხეჲმე] خیمه
1. თოჯინების თეატრი. 2. თამაშები (მანევრები) კულისებს მიღმა – [ხეჲმეშაბბა:ზი] خیمه شب بازی
ბანაკი; ჯარის სადგომი – [ხეჲმეგა:ჰ] خیمه گاه
1. კარავში მცხოვრები. 2. მომთაბარე – [ხეჲმენეშინ] خیمه گاه
[918] ნერწყვი; ფურთხი – [ხივ] خیو
1. ბეჭედი. 2. მოზაიკა; ინკრუსტაცია – [ხა:თამ] خاتم
1. დასასრული; დამამთავრებელი. 2. ბეჭდის დამსმელი – [ხა:თემ] خاتم
დასასრული; დასკვნა; ფინალი – [ხა:თემე] خاتمه
1. არაკაცობა. 2. ეშმაკობა; ტყუილი – [ხა:თულე] خاتوله
1. ქალბატონი; ხათუნი. 2. დიასახლისი – [ხა:თუნ] خاتون
1. ჯვარი. 2. ჯვარი (ბანქოში) – [ხა:ჯ] خاج
ქრისტიანი – [ხა:ჯფარასთ] خاج پرست
რაბინი; ხახამი – [ხა:ხა:მ] خاخام
ძერა – [ხა:დ] خاد
მაცდური; შეცდომაში შემყვანი – [ხა:დე'] خادع
1. მსახური. 2. (ზოგჯერ) ცვედანი – [ხა:დემ] خادم
ეკალი; ნემსი – [ხა:რ] (I) خار
1. დავარცხნილი. 2. გასწორებული – [ხა:რ] (II) خار
1. გრანიტი. 2. მუარი (ქსოვილი) – [ხა:რა:] خارا
დაფხანა; დაფხაჭნა; დაკაწრვა – [ხა:რა:ნდან] خاراندن
ეკლიანი ბუჩქი – [ხა:რბონ] خاربن
ზღარბი – [ხა:რფოშთ] خارپشت
გარეთ; გარეგანი – [ხა:რეჯ] خارج
უცხოელი – [ხა:რეჯი] خارجی
1. მღელვარება; მოუსვენრობა. 2. ფხაჭნა; ფხანა – [ხა:რხა:რ] خارخار
წვეტიანი – [ხა:რსარ] خارسر
ფხანა; ფხაჭნა; ქავილი – [ხა:რეშ] خارش
ის, რაც დადგენილ საზღვრებს სცილდება – [ხა:რეყ] خارق
უჩვეულო; გასაოცარი; მეტისმეტი – [ხა:რეყოლყა:ედე] خارق العاده
1. პატარა ეკალი. 2. ფინიკის სახეობა – [ხა:რაქ] خارک
1. ჩაქუჩი. 2. მაგარკბილებიანი ჯაგრისი – [ხა:რე] خاره
ქავილის შეგრძნება; ფხანა – [ხა:რიდან] خاریدن
1. მიტკალი (ქსოვილი). 2. ჭუჭყი; სიბინძურე; ჩირქი – [ხა:ზ] خاز
1. ძვირფასეულობათა მცველი. 2. (ტექნ.) კონდენსატორი – [ხა:ზენ] خازن
დასაწყისი; სათავე; საწყისი პუნქტი – [ხა:სთგა:ჰ] خاستگاه
წარმოშობა; გამოჩენა – [ხა:სთან] خاستن
1. ის, ვინც განიცდის ზარალს. 2. იმედგაცრუებული – [ხა:სერ] خاسر
მეტიმეტად შეყვარებული; სიყვარულით სავსე – [ხა:შ] (I) خاش
1. სიდედრი. 2. დედამთილი – [ხა:შ] (II) خاش
1. ნაფოტები; ნაქლიბი. 2. ნაგავი. 3. გადამხმარი ბალახი – [ხა:შა:ქ] خاشاک
1. მორჩილი; დამჯერი. 2. მორიდებული – [ხა:შე'] خاشع
წვრილმანი ნივთების შესანახი ყუთი – [ხა:შაქდა:ნ] خاشکدان
მეეზოვე; ნაგვის გადამყრელი – [ხა:შერუბ] خاشه روب
1. განსაკუთრებული; სპეციალური; სპეციფიური. 2. რჩეული – [ხა:ს(ს)] خاص
არისტოკრატია – [ხა:სსა:ნ] خاصان
საუკეთესო ოქრო – [ხა:სზარ] خاصزر
1. მესაიდუმლე. 2. ფავორიტი ქალი. 3. საუკეთესო; დახვეწილი – [ხა:სსეგი] خاصگی
1. განსაკუთრებით; საგანგებოდ. 2. მით უმეტეს. 3. მესაიდუმლე; ფავორიტი – [ხა:სსე] خاصه
არასამართლიანად განაწილება; დისკრიმინაცია – [ხა:სსეხარჯი] خاصه خرجی
სამეფო კარის (დიდგვაროვანთა) დალაქი – [ხა:სსეთარა:შ] خاصه تراش
1. თვისება; ხასიათი. 2. სარგებელი – [ხა:ს(ს)ჲიათ] خاصیت
მორჩილი; დამჯერი; მოკრძალებული – [ხა:ზე'] خاضع
სასიძო – [ხა:თებ] خاطب
1. აზრი; იდეა. 2. შთაბეჭდილება. 3. ხსოვნა. 4. "-თვის"; გამო – [ხა:თერ] خاطر
სასიამოვნო; სანატრელი – [ხა:თერფაზირ] خاطرپذیر
სასურველი – [ხა:თერთაალლოყ] خاطرتعلق
1. მშვიდი; გაწონასწორებული. 2. რამეში დარწმუნებული – [ხა:თერჯამ'] خاطرجمع
1, შეყვარებული; კეთილგანწყობილი. 2. საურველი; საამო – [ხა:თერხა:ჰ] خاطرخواه
გულის მომტაცებელი (სატრფო) – [ხა:თერFარიბ] خاطرفریب
1. სასიამოვნო; მიმზიდველი. 2. ალერსიანი. 3. თავაზიანი – [ხა:თერნავა:ზ] خاطرنواز
1. წარმოდგენა; შთაბეჭდილება. 2. ხსოვნა. 3. აზრი; იდეა – [ხა:თერე] خاطره
დამაბრმავებელი; თვალისმომჭრელი – [ხა:თეF] خاطف
1. ცოდვილი. 2. შეცდომაში შეყვანილი. 3. მცდარი. 4. დამნაშავე – [ხა:თი] خاطی
დამამცირებელი – [ხა:Fეზ] خافض
1. მიწა; ნიადაგი; გრუნტი. 2. ტერიტორია. 3. მტვერი – [ხა:ქ] خاک
ნახერხი – [ხა:ქარრე] خاک اره
აქანდაზი – [ხა:ქანდა:ზ] خاک انداز
1. მიწის თხრა. 2. არქეოლოგიური გათხრები – [ხა:ქბარდა:რი] خاک برداری
1. უბედური; ღატაკი. 2. საძაგელი; ზიზღის გამომწვევი – [ხა:ქბარსარ] خاک برسر
თავის დახრა მიწამდე მორჩილება-პატივისცემის ნიშნად – [ხა:ქბუს] خاک بوس
1. ქუჩის დამგველი. 2. დახვეწილი, გამჭრიახი ადამიანი – [ხა:ქბიზ] خاک بیز
მიწაყრილი; ბორცვი; ყორღანი – [ხა:ქთუდე] خاک توده
1. სანაგვე ორმო. 2. ნანგრევები – [ხა:ქდა:ნ] خاک دان
ღარიბი; უპოვარი – [ხა:ქდარმოშთ] خاک درمشت
1. მეეზოვე. 2. ცოცხი – [ხა:ქრუბ] خاکروب
ნაგავსაყრელი ორმო – [ხა:ქრუბედა:ნ] خاکروبه دان
1. (სამხედ.) მიწაყრილი; სანგარი. 2. მიწის ჯებირი – [ხა:ქრიზ] خاکریز
1. მიწაში მდებარე ან მცხოვრები. 2. მიწისა – [ხა:ქზა:დ] خاکزاد
1. მორიდებული, უბრალო. 2. მორჩილი. 3. საძაგელი; უმნიშვნელო – [ხა:ქსა:რ] خاکسار
1. კრძალვა; მორიდება. 2. მორჩილება. 3. არარაობა – [ხა:ქსა:რი] خاکساری
ნაკვერჩხალი; ფერფლი – [ხა:ქესთარ] خاکستر
1. ნაცრისფერი; მუქი რუხი; მიწისფერი. 2. ჭაღარაშერეული – [ხა:ქესთარი] خاکستری
ნიადაგმცოდნეობა – [ხა:ქშენა:სი] خاکشناسی
ოქროსმაძიებელი; მიწისმრეცხავი – [ხა:ქშუ] خاکشو
ციკლოპი – [ხა:ქშირ] خاکشیر
დამყოლი; თვინიერი – [ხა:ქშირმეზა:ჯ] خاکشیرمزاج
1. შეზელვა; დახეხვა (ჭურჭლის). 2. შეურაცხყოფილი; საზიზღარი – [ხა:ქმა:ლ] خاک مال
ნაგავი; ნარჩენი; მტვერი – [ხა:ქოხოლ] خاک وخل
მტვერი; ნამცეცები – [ხა:ქე] خاکه
1. მონაცრისფრო; ხაკისფერი. 2. მიწაზე მცხოვრები. 3. მოკვდავი; სამიწე – [ხა:ქი] خاکی
კვერცხი – [ხა:გ] خاگ
ერბოკვერცხი; ომლეტი – [ხა:გინე] خاگینه
1. ხალი სხეულზე. 2. ლაქა. 3. ნახატი ბანქოს ქაღალდზე – [ხა:ლ] خال
ძია (დედის ძმა) – [ხა:ლ] خال
თაღლითი მოთამაშე; შულერი – [ხა:ლბა:ზ] خال باز
მარადიული; უკვდავი – [ხა:ლედ] خالد
1. ხალებიანი. 2. ლაქებით დაფარული; წინწკლებიანი – [ხა:ლდა:რ] خالدار
1. წმინდა; ნამდვილი; ხალასი. 2. სუფთა მოგება ბიზნესში. 3. გულწრფელი – [ხა:ლეს] خالص
ხალისე - სახელმწიფოს კუთვნილი მიწები – [ხა:ლესე] خالصه
შემოქმედი, შემქმნელი (ალაჰის ეპითეტი) – [ხა:ლეყ] خالق
სვირინგის გაკეთების ოსტატი – [ხა:ლქუბ] خالکوب
დეიდა – [ხა:ლე] خاله
ძონძროხა, მსუქანი ქალი – [ხა:ლეხომბე] خاله خمبه
თვითკმაყოფილი ადამიანი – [ხა:ლეხოდფასანდ] خاله خودپسند
დაუპატიჟებელი სტუმარი – [ხა:ლეხოშვა'დე] خاله خوش وعده
ცუდი დიასახლისი – [ხა:ლეშალახთე] خاله شلخنه
(ირონ.) აქლემი – [ხა:ლეგარდანდერა:ზ] خاله گردن دراز
1. ცნობისმოყვარე. 2. მომაბეზრებელი; თავხედი – [ხა:ლევა:რას] خاله وارسی
1. ცარიელი. 2. შეუკაზმავი (საჭმელი). 3. დაუტენავი (თოფი). 4. თავისუფალი – [ხა:ლი] خالی
ის, რაც გადახდას არ ექვემდებარება (მაგალითად, ქვითარი) - [ხა:ლიოლვაჯჰ] خالی الوجه
1. უმი; მოსახარში. 2. მკვახე. 3. დაუმუშავებელი – [ხა:მ] (I) خام
ქამანდი; ლასო – [ხა:მ] (II) خام
მეოცნებე; ფანტაზიორი – [ხა:მანდიშ] خام اندیش
და (დედმამიშვილი) – [ხა:მბაჯი] خامباحی
1. მანკიერი; უზნეო. 2. უგნური – [ხა:მხიჲა:ლ] خام خیال
1. ჩუმი; სიტყვაძუნწი. 2. მშვიდი; უძრავი – [ხა:მედ] خامد
გამოუცდელობა – [ხა:მდასთი] خام دستی
მეხუთე – [ხა:მეს] خامس
1. უტვინო; ბრიყვი; თავცარიელი. 2. მანკიერი აზრების მქონე – [ხა:მსარ] خام سر
1. ამაო იმედების მქონე. 2. ძუნწი; ხარბი – [ხა:მთამა'] خام طمع
გამოუცდელი – [ხა:მქა:რ] خام کار
1. უცნობი; უსახელო. 2. უმნიშვნელო; არარაობად ქმნილი – [ხა:მელ] خامل
1. ჩუმი; მდუმარე. 2. დამშვიდებული. 3. ჩამქრალი – [ხა:მუშ] خاموش
1. დუმილი; სიჩუმე. 2. დამშვიდება. 3. ჩაქრობა – [ხა:მუში] خاموشی
1. გაჩუმება. 2. შეცბუნება; დარცხვენა. 3. დაღლა – [ხა:მუშიდან] خاموشیدن
1. ნაღები; არაჟანი. 2. რაიმეს საუკეთესო ნაწილი – [ხა:მე] (I) خامه
1. აბრეშუმის ნედლეული. 2. გროვა; ზედახორა – [ხა:მე] (II) خامه
ქარგვის სახეობა – [ხა:მედუზი] خامه دوزی
მხატვარი; ფერმწერი – [ხა:მეზან] خامه زن
სეპარატორი – [ხა:მეგირ(ი)] خامه گیر(ی)
1. მოუხარშავობა. 2. უმწიფრობა. 3. მოუმზადებლობა. 4. გამოუცდელობა – [ხა:მი] خامی
"ხანი" - მონღოლ მმართველთა ტიტული – [ხა:ნ] (I) خان
1. სახლი; ქარვასლა. 2. ფარდული; ჯიხური. 3. ბუდე – [ხა:ნ] (II) خان
პატარა ქარვასლა – [ხა:ნჩე] خانچه
დინასტია; მოდგმა – [ხა:ნ(ე)და:ნ] خاندان
დერვიშთა სამყოფი; ხანაგა – [ხა:ნეგა:ჰ/ხა:ნაგა:ჰ] خانگاه
1. სახლთან დაკავშირებული; საშინაო. 2. შინაურული; შინაური – [ხა:ნეგი] خانگی
1. ქალბატონი. 2. ცოლი; მეუღლე – [ხა:ნომ] خانم
მექალთანე; ავხორცი – [ხა:ნომბა:ზ] خانم بازی
1. სამსახურეობრივად უფროსი ქალი. 2. საროსკიპოს დიასახლისი – [ხა:ნომრაის] خانمرئیس
ახალგაზრდა გოგონა; ქალიშვილი – [ხა:ნომქუჩულუ] خانم کوچولو
საოჯახო; საგვარეული – [ხა:ნ(ე)ვა:დეგი] خانوادگی
ოჯახი; დინასტია – [ხა:ნ(ე)ვა:დე] خانواده
1. ოჯახი. 2. მეურნეობა – [ხა:ნევა:რ/ხანავა:რ] خانوار
1. სახლი; საცხოვრებელი. 2. შენობა; ნაგებობა. 3. უჯრედი; განყოფილება – [ხა:ნე] خانه
სახლში ნაქსოვი – [ხა:ნება:F] خانه باف
უსახლკარო – [ხა:ნებედუშ] خانه بدوش
უჯრედებად დაყოფა – [ხა:ნებანდი] خانه بندی
1. სახლში მომზადებული. 2. ოჯახში აღზრდილი; გათამამებული – [ხა:ნეფარვარ] خانه پرور
კუ – [ხა:ნეფოშთ] خانه پشت
სახლის პატრონი; მესაკუთრე – [ხა:ნეხოდა:] خانه خدا
ჭირი; უბედურება – [ხა:ნეხარა:ბი] خانه خرابی
კარგი მეურნე; კარგი დიასახლისი – [ხა:ნედა:რ] خانه دار
ბინათმშენებლობა – [ხა:ნესა:ზი] خانه سازی
1. განმარტოებით მცხოვრობი ადამიანი. 2. საკუთარ თავში ჩაკეტილი – [ხა:ნენეშინ] خانه نشین
პატარა წყალსატევი; წყარო – [ხა:ნი] خانی
ხანის მმართველობა – [ხა:ნიჲათ] خانیت
1. აღმოსავლეთი. 2. მზე – [ხა:ვარ] خاور
ორიენტალისტიკა; აღმოსავლეთმცოდნეობა – [ხა:ვარშენა:სი] خاورشناسی
ხიზილალა – [ხა:ვჲა:რ] خاویار
1. იმედგაცრუებუოლი; სასოწარკვეთილი. 2. დაბეჩავებული – [ხა:ჲებ] خایب
მჭედლის ურო; ჩაქუჩი – [ხა:ჲესაქ] خایسک
მშიშარა; შიშით მცხოვრები; ლაჩარი – [ხა:ჲეF] خایف
1. გამყიდველი; მოღალატე. 2. განდეგილი – [ხა:ენ] خائن
მცოხნელი – [ხა:ჲანდე] خاینده
1. (ანატ.) სათესლე ჯირკვალი. 2. (ანატ.) სათესლის პარკი – [ხა:ჲე] خایه
სოკო; ქამასოკო – [ხა:ჲედის] خایه دیس
1. დაკოდილი; კასტრირებული. 2. ცვედანი – [ხა:ჲექაშიდე] خایه کشیده
მლიქვნელობა; პირფერობა; ფეხქვეშ დაგება – [ხა:ჲემა:ლი] خایه مالی
1. ღეჭვა; ცოხნა. 2. ყლაპვა. 3. (ხელების) ფშვნეტა, სრესა – [ხა:ჲიდან] خاییدن
სიცივე; ყინვა; ყინულის ლოლუა – [ხაბ] خب
1. სისაძაგლე. 2. მავნებლობა – [ხაბა:სათ] خباثت
1. მარჯვე; მოხერხებული. 2. საზრიანი – [ხაბა:რე] خباره
პურისმცხობელი; ხაბაზი – [ხაბბა:ზ] خباز
თითქმის სიგიჟე; გონების დაბინდვა – [ხობა:თ] خباط
ჩორთით სიარული; ალური – [ხაბაბ] خبب
1. სიმდაბლე; სისაძაგლე. 2. მოშურნეობა. 3. ეშმაკობა; ვერაგობა – [ხობს] خبث
1. ამბავი; ინფორმაცია; სიახლე. 2. შეტყობინება. 3. (გრამატ.) შემასმენელი – [ხაბარ] خبر
ცოდნა; კომპეტენტურობა; გამოცდილება – [ხებრათ] خبرت
1. დამბეზღებელი; ამბისმომტანი. 2. ჭორიკანა – [ხაბარჩინ] خبرچین
1. მცოდნე; გაფრთხილებული. 2. სმენა! (ბრძანება). 2. ჰეი! ხაბარდა! – [ხაბარდა:რ] خبردار
მაცნე; შიკრიკი – [ხაბარრასა:ნ] خبررسان
საქმის ცოდნა; გამოცდილება – [ხებრეგი] خبرگی
ინფორმაციის შეკრება – [ხაბარგირი] خبرگیری
1. კორესპონდენტი. 2. მემატიანე – [ხაბარნეგა:რ] خبرنگار
1. მცოდნე; ექსპერტი. 2. დეგუსტატორი. 3. გამოცდილი; მარჯვე – [ხებრე] خبره
1. (გრამატ.) შემასმენელთან დაკავშირებული. 2. საინფორმაციო – [ხაბარი] خبری
პური – [ხობზ] خبز
ხაჭო – [ხაბაზდუ/ხაბაზდუქ] خبزدو/خبزدوک
არევა; თქვეფა – [ხაბს] خبص
შეცდომა; დაუკვირვებელი საქციელი – [ხაბთ] خبط
მაგარი; მყარი – [ხაბუქ] خبوک
1. საზიზღარი; საძაგელი; საძრახისი. 2. ავი; ბოროტი. 3. ავთვისებიანი – [ხაბის] خبیث
1. მცოდნე; ინფორმირებული. 2. გამოცდილი – [ხაბირ] خبیر
ტანდაბალი; ჯუჯა – [ხეფელე] خپله
დასასრული; ბოლო; ფინალი – [ხეთა:მ] ختام
1. ჩინური; ჩინელი. 2. ხატაური; ხატაელი – [ხათაჲი] ختایی
1. დასასრული; ფინალი. 2. სულის მოხსენიება; პანაშვიდი – [ხათმ] ختم
წინდაცვეთა – [ხათნე] ختنه
ნარვალი (ზღვის ცხოველი) – [ხოთუ] ختو
დამორცხვება; შეცბუნება – [ხეჯა:ლათ/ხაჯა:ლათ] خجالت
მორცხვი; მორიდებული – [ხეჯალათმანდ] خجلتمند
შემოჭდობა; ალყის შემორტყმა – [ხეჯა:ლიდან] خجالیدن
ხმა; ბგერა – [ხოჯა:ვ] خجاو
ბედნიერება – [ხოჯასთეგი] خجستگی
ბედნიერი – [ხოჯასთე] خجسته
ბედნიერი დასასრული – [ხოჯასთეFარჯა:მ] خجسته فرجام
თვალზე გადაკრული ლიბრი – [ხაჯაქ] خجک
შერცხვენილი – [ხაჯელ] خجل
დარცხვენილი; მორცხვი – [ხაჯულ] خجول
1. ღმერთი; ღვთაება. 2. მბრძანებელი; მფლობელი – [ხოდა:] خدا
ღვთისმოსავი; რელიგიური – [ხოდა:ფარასთ] خداپرست
ღვთის მადიდებელი; ღვთისნირი – [ხოდა:ფასანდ] خداپسند
ღვთისმოშიში – [ხოდა:თარს] خداترس
ნახვამდის! ღმერთი გფარავდეთ!– [ხოდა:ჰა:Fეზ] خداحافظ
ღვთისგან ბოძებული; დაბადებით თანდაყოლილი; ღვთიური – [ხოდა:და:დ] خداداد
უმანკოება; ქალწულობა – [ხედა:რათ] خدارت
1. ღმერთის აღიარება. 2. მონოთეიზმი. 3. ღვთისნიერობა – [ხოდა:შენა:სი] خداشناسی
მატყუარა; მაცდური – [ხადდა'] خداع
ტყუილი; ცდუნება – [ხედა'] خداع
მრავალღმერთიანობა; პოლითეიზმი – [ხოდა:გუნეგი] خداگونگی
ურწმუნობა; ათეიზმი – [ხოდა:ნა:შენა:სი] خداناشناسی
ღმერთი; უფალი; უზენაესი – [ხოდა:ვანდ/ხოდავანდგა:რ] خداوند/خداوندگار
გამოჩენილი მოღვაწე; გენია – [ხოდავანდგა:რ] خداوندگار
(შორისდებ.) ო, ღმერთო! – [ხოდა:ჲა:] خدایا
მბრძანებელი; მპყრობელი – [ხოდა:ჲგა:ნ] خدایگان
1, ღვთიური (ღვთიურობა); ზებუნებრივი. 2. ბედისწერით ნაკარნახები – [ხოდა:ჲი] خدایی
1. შეგრძნების დაკარგვა. 2. ანესთეზია; ტკივილის გაყუჩება – [ხადარ] خدر
1. გრძნობადაკარგული. 2. ანესთეზიის ზემოქმედებაში მყოფი – [ხადერ] خدر
საფარველი; პირბადე; ვუალი – [ხედრ] خدر
1. ნაკაწრი; ნაიარევი; შრამი. 2. ზარალი; ზიანი – [ხადშე] خدشه
მოტყუება; ეშმაკობა; ვერაგობა – [ხოდ'ე] خدعه
მატყუარა – [ხოდ'ეგარ] خدعه گر
ხიდი – [ხადაქ] خدک
მომსახურების სფერო – [ხადამა:თ] خدمات
1. სამსახური; თავდადება. 2. მომსახურება; დახმარება. 3. სამუშაო – [ხედმათ] خدمت
მსახური; ლაქია – [ხედმათქა:რ] خدمت کار
1. მომსახურე; მსახური. 2. ბეჯითი; გულმოდგინე – [ხედმათგოზა:რ] خدمت گزار
მსახური; ლაქია– [ხედმათნამა:] خدمت نما
1. ძღვენი; საბოძვარი. 2. სამსახურეობრივი – [ხედმათი] خدمتی
1. მოსამსახურე; მომსახურე პერსონალი. 2. (სამხედ.) მომსახურე ჯგუფი – [ხადამე] خدمه
1. ისარი. 2. ტანწერწეტა; სწორად მდგომი – [ხადანგ] خدنگ
ნერწყვი – [ხადუ] خدو
1. გაბრაზებული; ნაწყენი; ნაღვლიანი. 2. შური; ეჭვი – [ხადუქ] خدوک
1. სახლის პატრონი; ბატონი; დიასახლისი. 2. მეფე; მონარქი – [ხოდიშ] خدیش
1. მეუფე; მბრძანებელი. 2. დიდი ადამიანი – [ხადივ] خدیو
მეფობა; მმართველობა – [ხადივი] خدیوی
1. უმწეობა. 2. წაგება; წარუმატებლობა – [ხეზლა:ნ/ხაზლა:ნ] خذلان
1. ვირი; სახედარი. 2. ბრიყვი, ოჩანი (გაკიცხვა). 3. მოზრდილი – [ხარ] خر
1. წებოვანი ტალახი. 2. ღვინის ნალექი – [ხარ(რ)] خر
ყელი; ყია– [ხერ] خر
ნაკელი – [ხორ'] خرء
1. დანგრეული; დაქცეული. 2. გაფუჭებული. 3. გარყვნილი – [ხარა:ბ] خراب
1. (პოეტური) ღვინის დუქანი. 2. ღრეობის ადგილი – [ხარა:ბა:თ] خرابات
1. დამანგრეველი. 2. კანონის დამრღვევი. 3. მავნებელი – [ხარა:ბქა:რ] خرابکار
1. ნანგრევები. 2. ქოხი; უბადრუკი საცხოვრებელი – [ხარა:ბე] خرابه
1. ნგრევა; გაპარტახება. 2. ნებაზე მიშვება. 3. დაცემა. 4. გარყვნილება – [ხარა:ბი] خرابی
1. მიწის გადასახადი. 2. არამუსლიმანთა სულადობრივი გადასახადი – [ხარა:ჯ] خراج
გამფლანგველი – [ხარრა:ჯ] خراج
ჩირქგროვა; სიმსივნე – [ხორა:ჯ] خراج
გადასახადის გადამხდელი – [ხარა:ჯგოზა:რ] خراج گزار
ხარაზი; მეწაღე – [ხარრა:ზ] خراز
საგალანტერეიო საქონელი – [ხარრა:ზი] خرازی
ცოცხალი ძალის საშუალებით მოქმედი წისქვილი – [ხარა:ს] خراس
აღმოსავლეთი – [ხორა:სა:ნ] خراسان
1. ნაკაწრი. 2. ფხაჭნა; ფხანა. 3. ფხეკა. 4. ნიადაგის ზედაპირული დამუშავება – [ხარა:შ] خراش
1. ნაფოტები; ბურბუშელა. 2. ხიჭვი; ნარჩენები – [ხარა:შე] خراشه
1. ფხაჭნა; ფხანა. 2. ფხეკა. 3. მოფორცხვა. 4. გაღიზიანება; ჩიჩქნა – [ხარა:შიდან] خراشیدن
მატყუარა; ცილისმწამებელი – [ხარრა:ს] خراص
ხარატი – [ხარრა:თ] خراط
ნაწვიმარ ნიადაგზე მომრავლებული ჭია-ღუა – [ხარა:თინ] خراطین
1. ცრურწმენა. 2. გამოგონილი; არარეალური ამბავი – [ხორა:Fა:თ] خرافات
1. ცრუმორწმუნე. 2. ფანატიკოსი – [ხორა:Fა:თფარასთ] خرافات پرست
ნარნარი; მედიდური სიარული – [ხორ:მ/ხარა:მ] خرام
1. ნარნარად; მედიდურად. 2. გრაციოზული; მსუბუქი – [ხორა:მა:ნ] خرامان
ნარნარად, მედიდურად სიარული; დახვეწილი მიხრა-მოხრა – [ხორა:მიდან] خرامیدن
1. ბრბო; ზედახორა. 2. ჩოჩქოლი; არეულობა – [ხარამბა:რ] خرانبار
ვირების მარეკი; ვირების პატრონი – [ხარბა:ნ] خربان
ნესვი – [ხარბოზე] خربزه
1. ბატი. 2. მასხარა; კლოუნი – [ხარბათ/ხარბათე] خربط/خربطه
ღამურა – [ხარბივა:ზ] خربیواز
1. დიდი ბორცვი. 2. გუმბათისებრი სახურავი; თაღი. 3. კარავი – [ხარფოშთე] خرپشته
ფულის ტომარა (მდიდარი კაცის შესახებ); მდიდარი კაცი – [ხარფულ] خرپول
წვრილმანი ნივთები – [ხერთოფერთ] خرت وپرت
ხარჯი; გასავალი – [ხარჯ] خرج
ძირითადი და მეორეხარისხოვანი ხარჯები – [ხარჯობორჯ] خرج وبرج
დიდი იხვი; ბატი – [ხარჩა:ლ] خرچال
1. კიბორჩხალა. 2. (მედიც.) კიბო. 3. (ასტრონ.) კირჩხიბი – [ხარჩანგ] خرچنگ
ხვრინვის, ღრუტუნის, ღრენის ხმამიბაძვა – [ხორხორ/ხარხარ] خرخر
ხორხის მაღლობი; ყელი, ყია – [ხერხერე] خرخره
ცხოველის მოტყუების, ცდუნების საშუალება – [ხარხაშე] خرخشه
დიდი ზომის კიტრი, ბერაკიტრი – [ხარხიჲა:რ] خرخیار
თიხა; ტალახი – [ხარდ] خرد
ჭკუა; ინტელექტი; სიბრძნე – [ხერად] خرد
1. პატარა; მცირე ზომის. 2. უმნიშვნელო. 3. წვრილი; დაქუცმაცებული– [ხორდ] خرد
1. ბეცი; ახლომხედველი. 2. დაუკვირვებელი – [ხორდანდიშ] خرداندیش
უფრო პატარა; უმცროსი – [ხორდთარ] خردتر
1. არასასიამოვნო, საძაგელი, უხეში (ხმა, სიმღერა). 2. არეულობა – [ხარდარჩამან] خردرچمن
მცირეწლოვანი; ბავშვი – [ხორდსა:ლ] خردسال
დამანგრეველი; გამანადგურებელი – [ხორდქონანდე] خردکننده
მდოგვი – [ხარდალ] خردل
მშიშარა; მხდალი; სულმოკლე – [ხარდელ] خردل
1. ჭკვიანი; წინდახედული. 2. სწავლული; ბრძენი – [ხერადმანდ] خردمند
წვრილმანები; პატარა არსებები – [ხორდორიზ] خردوریز
1. ნამცეცი; პატარა ნაწილი. 2. ნამსხვრევი; ნამტვრევი– [ხორდე] خرده
მცირე ფულადი მოსაკრებელი; გადასახადი – [ხორდება:ჯ] خرده باج
1. კირკიტა; პედანტი. 2. გამჭრიახი; საზრიანი. 3. მკაცრი – [ხორდებინ] خرده بین
1. ღარიბი, არაფრისმქონე. 2. წვრილფეხობა. 3. მცირე მესაკუთრე – [ხორდეფა:(ჲ)] خرده پا(ی)
ცოტ-ცოტა; თანდათანობით – [ხორდეხორდე] خرده خرده
გამოცდილი, წვრილმანების მცოდნე ადამიანი – [ხორდეშენა:ს] خرده شناس
მომაბეზრებელი მითითებები – [ხორდეFარმა:ჲეშ] خرده فرمایش
1. მოსაპირკეთებელი სამუშაოები. 2. წვრილმანი საქმე – [ხორდექა:რი] خرده کاری
პედანტი; მეწვრილმანე – [ხორდეგირ] خرده گیر
1. წვრილმანი მიწათმოქმედი. 2. სასოფლო თემის წევრი – [ხორდემა:ლექ] خرده میلک
მცირეასაკოვნობა; ბავშვობა – [ხორდი] خردی
მატყუარა, თაღლითი – [ხარრანგქონ] خررنگ کن
მძივები (შუშის, თიხის და ა.შ.) – [ხარზ] خرز
(ვირივით) ღონიერი კაცი – [ხარზურ] خرزور
(ანატომ.) პენისი – [ხარზე] خرزه
სიმუნჯე – [ხარას] خرس
1. დათვი. 2. დიდი, ძონძროხა კაცი – [ხერს] خرس
უხეში, გრძელბეწვიანი ხალიჩა – [ხერსაქ] خرسک
ბავშვური ქცევის ადამიანი – [ხერსგონდე] خرس گنده
1. კმაყოფილი. 2. გახარებული; მხიარული – [ხორსანდ] خرسند
ლოდი – [ხარსანგ] خزسنگ
გაჩარხვა; მოხარატება – [ხართ] خرط
ხორთუმი – [ხორთუმ] خرطوم
გონების დასუსტება სიბერის გამო – [ხარაF] خرف
სულელი, ბრიყვი; გონებაჩლუნგი – [ხერეFთ] خرفت
ნესტარიანი მწერი ან ქვეწარმავალი – [ხარაFსთარ] خرفستر
ვირის შეგნებისა – [ხარFაჰმ] خرفهم
1. შუაზე გაგლეჯა. 2. ხვრელი, ნახვრეტი; ნაპრალი – [ხარყ] خرق
1. გონებაჩლუნგობა. 2. უხეშობა – [ხორყ] خرق
1. ძველმანები; დაძონძილი სამოსი. 2. ჩვარი; ნაჭერი – [ხერხე] خرقه
1. დერვიში; მოხეტიალე ბერი. 2. ასკეტი; მეუდაბნოე – [ხერყეფუშ] خرقه پوش
1. ჩოჩორი. 2. (სპორტ.) ტაიჭი. 3. ორ-სამფეხა სადგამი – [ხარაქ] خرک
ვირივით მომუშავე – [ხარქა:რ] خرکار
მძიმე სამუშაო – [ხარქა:რი] خرکاری
ჩოჩორი – [ხარქორრე] خرکره
ბუ; ზარნაშო – [ხარქუF] خرکوف
სულელური; ბრიყვული – [ხარაქი] خرکی
დიდი კარავი – [ხარგა:ჰ] خرگاه
ონაგრი, გარეული ვირი – [ხარგურ] خرگور
კურდღელი – [ხარგუშ] خرگوش
ბაჭია; პატარა კურდღელი – [ხარგუშაქ] خرگوشک
1. სასიხარულო; სიცოცხლით სავსე; კმაყოფილი. 2. ახალი; ნორჩი – [ხორრამ] خرم
1. ფინიკის პალმა. 2. ინდის ხურმა – [ხორმა:] خرما
ხურმა (ნაყოფიც და ხეც) – [ხორმა:ლუ] خرمالو
1. ფინიკისა; ხურმისა. 2. წაბლისფერი; ჟღალი – [ხორმ:აჲი] خرمایی
უგონოდ მთვრალი – [ხარმასთ] خرمست
1. ფანატიკურად; ბრმად მორწმუნე. 2. დოგმატიკოსი – [ხარმოყადდას] خرمقدس
კრაზანა – [ხარმაგას] خرمگس
1. მარცვლეულის გროვა. 2. ერთმანეთზე დაყრილი საგნები – [ხარმან/ხერმან] خرمن
კალოზე დაყრილი მარცვლეულის დარაჯი – [ხარმანფა:] خرمن پا
გაღატაკებული; გაკოტრებული – [ხარმანსუხთე] خرمن سوخته
კალო – [ხარმანგა:ჰ] خرمنگاه
დიდი ვირთხა; ვირთაგვა – [ხარმუშ] خرموش
1. სიხარული; მხიარულება. 2. სიახლე; სიცინცხალე – [ხორრამი] خرمی
ხვრინვა; ფრუტუნი – [ხორნა:ს/ხარნა:ს] خرناس
1. მოკირწყლული ბილიკი. 2. აგურის მცურე ღობე; ჯებირი – [ხარანდ] خرند
ხვრინვა – [ხორნეშ] خرنش
ღრიალი, ბრდღვინვა (ნადირის) – [ხორნე] خرنه
1. წონის ერთეული (დაახლ. 300 კგ). 2. ბევრი, დიდი რაოდენობის – [ხარვა:რ] خروار
1. გასატანი პროდუქცია. 2. გამოსასვლელი, დასვენების დღე – [ხორუჯი] خروجی
1. გამოსვლა; წასვლა; გამგზავრება. 2. გატანა. 3. ამბოხი – [ხორუჯ] خروج
მამალი – [ხორუს] خروس
განთიადი; ალიონი – [ხორუსჰავა:ნ] خروس حوان
უმჩატესი წონის სპორტსმენი – [ხორუსვაზნ] خروس وزن
1. ყვირილი; ქვითინი; გოდება. 2. ხმაური; გნიასი – [ხორუშ] خروش
მყვირალა; ბობოქარი; მდუღარე; აღელვებული – [ხორუშა:ნ] خروشان
(ზმნა) 1. ყვირილი; ძახილი; ხმაურის ატეხა. 2. მღელვარება – [ხორუშიდან] خروشیدن
ნალექი მიწა, შლამი (წყალსატევის ფაკერზე) – [ხარ(რ)ე] خره
1. სხივი; სინათლე; კაშკაში. 2. შარავანდედი. 3. წილი; პაი – [ხორ(რ)ე] خره
სიბრიყვე; გონებაჩლუნგობა – [ხარიჲათ] خریت
მყიდველი – [ხარიდა:რ] خریدار
ყიდვა; შესყიდვა – [ხარიდან] خریدن
1. დაუმუშავებელი მარგალიტი. 2. ქალწული. 3. მორცხვი ქალი – [ხარიდე] خریده
დაცინვა; მასხრად აგდება – [ხარიშ] خریش
1. რუკა (გეოგრაფიული). 2. ტყავის საფულე (ხელჩანთა) – [ხარითე] خریطه
შემოდგომა – [ხარიF] خریف
აბრეშუმი – [ხაზ(ზ)] خز
შემოდგომა; ფოთოლცვენა – [ხაზა:ნ] خزان
1. სახელმწიფო ხაზინა. 2. სალარო. 3. საგანძური. 4. მჭიდი (იარაღის) – [ხაზა:ნე] خزانه
1. ხაზინის გამგებელი. 2. (სამხედ.) მჭიდიანი იარაღი – [ხაზა:ნედა:რ] خزانه دار
იარაღის დატენვა – [ხაზა:ნეგოზა:რი] خزانه گذاری
შემოდგომის ელეგია – [ხაზა:ნიჲე] خزانیه
ვიგინდარა – [ხაზფუშ] خزپوش
მუფტა (ხელების სათბური) – [ხაზდასთ] خزدست
ზღაპრები; გამოგონილი ამბები – [ხაზა'ბალ] خزعبل
1. თიხის ნაკეთობები; კერამიკა. 2. კრამიტი – [ხაზაF] خزف
1. ქვეწარმავალი, 2, მხოხავი; მცოცავი – [ხაზანდე] خزنده
ქვეწარმავლების შემსწავლელი დარგი ზოოლოგიისა – [ხაზანდეშენა:სი] خزنده شناسی
ხავსები; ლიქენი – [ხაზე] خزه
ხავსების შემსწავლელი დარგი ბოტანიკისა – [ხაზეშენა:სი] خزه شناسی
სირცხვილი; შერცხვენა – [ხეზი] خزی
1. ჩოჩვა; ხოხვა. 2. დამალვა. 3. შეკუმშვა; შემჭიდროება – [ხაზიდან] خزیدن
1. ფიჩხი; გამხმარი ტოტრბი. 2. ჩალა; ბალახის ღეროები. 3. ბურბუშელა – [ხეს] خس
დანაკლისი; დანაკარგი; ზარალი – [ხესა:რათ/ხასა:რათ] خسارت
1. სიძუნწე; წუწურაქობა. 2. სიმდაბლე; უზნეობა – [ხასა:სათ] خساست
1. დაღლილობა. 2. ავადმყოფობა; შეუძლოდ ყოფნა – [ხასთეგი] خستگی
1. დაჭრა; ჭრილობის მიყენება. 2. გახვრეტა; შერჭობა. 3. დაკაწრვა – [ხასთან] خستن
ის, ვინც დანაშაულს აღიარებს – [ხასთუ] خستو
1. დაღლილი; დაქანცული. 2. ნაწყენი; დარდიანი 3. ავადმყოფი – [ხასთე] خسته
ჩალით დახურული ქოხი – [ხასხა:ნე] خسحانه
მეუღლის მშობელი – [ხოსორ] خسر
მეფე; შაჰი; იმპერატორი – [ხოსროუ] خسرو
სამეფო; მეფის საკადრისი – [ხოსრავი/ხოსროვი] خسروی
1. დამცირება; დაკნინება. 2. ზადი; ნაკლოვანება – [ხასF] خسف
1. პატარა ეკალი. 2. ეკლიანი ბალახი – [ხასაქ] خسک
ხორბლეულის მკა – [ხოსუდან] خسودن
მთვარის დაბნელება – [ხოსუF] خسوف
1. ძუნწი; მექვრილმანე. 2. უზნეო; უღირსი – [ხასის] خسیس
1. ნაგავი; ნაფოტები. 2. ზოლი; ხაზი; შტრიხი – [ხაშ] خش
მეუღლის დედა (სიდედრი ან დედამთილი) – [ხაშ/ხოშ] خش
შეშის გამყიდველი; ხე-ტყით მოვაჭრე – [ხაშშა:ბ] خشاب
ტყვიების მჭიდი – [ხაშა:ბ] خشاب
1. კბენა; კბილების ჩავლება. 2. ღეჭვა – [ხაშა:ნიდან] خشانیند
სამშენებლო ხე-ტყე' ხის მასალა – [ხაშაბ] خشب
1. გამოუწვავი აგური. 2. ზოდი – [ხეშთ] خشت
უჯრედებიანი – [ხეშთხეშთი] خشت خشتی
ღარიბი; უპოვარი; გაკოტრებული – [ხეშთე/ხაშთე] خشته
(ბოტანიკ.) ღაჟღაჟი; ყაყაჩო – [ხაშხა:შ] خشخاش
1. მშრალი; გამხმარი. 2. გვალვიანი. 3. უხეში; ცივი. 4. უშედეგო – [ხოშქ] خشک
1. ცარიელი ბოსელი. 2. გვალვიანი წელიწადი – [ხოშქა:ხორ] خشک آخر
პარკოსანი მცენარეები (ლობიო, მუხუდო) – [ხოშქაFზა:რ] خشک افزار
გამოკვლევა; ღრმა შესწავლა – [ხოშქა:მა:რ] خشکامار
გამხდარი; სუსტი; კაფანდარა – [ხოშქა:ნჯ] خشکانج
გამშრალება; გახმობა – [ხოშქა:ნდან] خشکاندن
გამხმარი ხილი; ჩირი – [ხოშქბა:რ] خشکبار
1. გულგრილი. 2. უნიჭო. 3. გულცივი, უგულო ადამიანი – [ხოშქჯა:ნ] خشکجان
წმინდა; შეუბღალავი; უბიწო; ზნეობრივი – [ხოშქდა:მან] خشکدامن
ძუნწი; ხე;მომჭირნე – [ხოშქდასთ] خشکدست
სევდიანი; მოწყენილი – [ხოშქდამა:ღ] خشکدماغ
იარა; ნაჭრილობევი – [ხოშქრიშ] خشک ریش
მოურწყავი, დამშრალი ნიადაგი – [ხოშქსა:რ] خشکسار
გვალვიანი წელიწადი – [ხოშქსა:ლ] خشکسال
1. უტვინო; თავცარიელი. 2. ყბედი; ლაქლაქა – [ხოშქსარ] خشک سر
საშრობი – [ხოშქქონ] خشک کن
ხორხი; სასუნთქი გზები; ტრაქეა – [ხაშქნა:ჲ]خشکنای
1, მშრალი; გამხმარი. 2. უცხიმო ფლავი. 3. გაუცრელი ფქვილი – [ხოშქე] (I) خشکه
1. თუჯი. 2. ჩამოსასხმელი ფოლადი – [ხოშქე] (II) خشکه
1. ხმელეთი. 2. სიმშრალე. 3. გვალვა. 4. სიმკაცრე; გულცივობა – [ხოშქი] خشکی
მრისხანება; ჯავრი; ბოღმა – [ხაშმ/ხეშმ] خشم
უკიდურესად განრისხებული – [ხაშმა:გინ] خشماگین
მრისხანება; ჯავრი; ბოღმა – [ხაშმგინი] خشمگینی
1. უხეში; დაუხვეწავი. 2. მკაცრი; მოღუშული – [ხაშენ] خشن
მელოტი – [ხაშანგ] خشنگ
კმაყოფილი; მხიარული – [ხოშნუდ] خشنودی
შეკრეჭა, მოჭრა (ტოტების, ხეების...) – [ხოშუდან/ხაშუდან] خشودن
1. მორჩილება; მოკრძალება. 2. პატივისცემა – [ხოშუ'] خشوع
შარიშური; შრიალი – [ხეშოFეშ] خش وفش
უკანონოდ შობილი ბავშვი – [ხაშუქ] خشوک
უხეშობა; სიფიცხე; უზრდელობა – [ხოშუნათ] خشونت
სიფრთხილე; შიში – [ხაშჲათ] خشیت
1. მუქი; შავი. 2. მოლურჯო – [ხაშინ] خشین
კასტრირება; დაკოდვა – [ხესა:] خصا
კამათი; დავა – [ხესა:მ] خصام
1. ნაყოფიერება; მოსავლიანობა. 2. სიუხვე – [ხესბ] خصب
1. ხასიათის თავისებურება; ადამიანური ბუნება. 2. თვისება – [ხასლათ/ხესლათ] خصلت
მტერი; მოწინააღმდეგე – [ხასმ] خصم
ვითარება; საკითხი – [ხოსუს] خصوص
1. კერძო; პირადი; საკუთრებაში არსებული. 2. საგანგებო; სპეციალური – [ხოსუსი] خصوصی
1. სპეციფიკა. 2. ნაწილები; დეტალები – [ხოსუსიჲა:თ] خصوصیات
1. თავისებურება. 2. თვისება; ხარისხი. 3. ინტიმურობა – [ხოსუსიჲათ] خصوصیت
მტრობა; დავა; კამათი – [ხოსუმათ] خصومت
კასტრატი; დაკოდილი ცხოველი – [ხასი] خصی
ნაყოფიერი – [ხასიბ] خصیب
(ანატომ.) სათესლე ჯირკვალი – [ხოსჲე] خصیه
საღებავი; მღებავი ნივთიერება – [ხაზა:ბ/ხეზა:ბ] خضاب
გამწვანება – [ხაზარ] خضر
1. მწვანე; სიმწვანეშეპარული. 2. მცენარეებით მდიდარი ადგილი – [ხაზერ] خضر
1. სიმწვანე; მწვანე ფერი. 2. ბალახეული; მწვანე ნარგავობა – [ხოზრათ] خضرت
1. მოკრძალება; მორიდება. 2. თვითდამცირება – [ხოზუ'] خضوع
შეღებილი (ძირითადად, ინით) – [ხაზიბ] خضیب
1. ხელწერა. 2. დამწერლობა; გრაფიკა. 3. ხაზი; ზოლი. 4. სამწყობრო ხაზი – [ხათ(თ)] خط
1. შეცდომა; უზუსტობა; აცდენა. 2. დანაშაული; ცოდვა. 3. წესების დარღვევა – [ხათა:] خطا
მქადაგებელი; ორატორი – [ხათთა:ბ] خطاب
1. სიტყვით მიმართვა; ლექცია. 2. ქადაგება – [ხათა:ბე] خطابه
ლმობიერი; მოწყალე – [ხათა:ფუშ] خطاپوش
კალიგრაფი – [ხათთა:თ] خطاط
ქურდი; მძარცველი – [ხათთა:F] خطاف
ნიშნობა; დაწინდვა – [ხეთბათ] خطبت
1. სიტყვით გამოსვლა. 2. ხოტბა – [ხოთბე] خطبه
1. საშიშროება; ხიფათი; განგაში. 2. მნიშვნელოვნება; ღირსება – [ხათარ] خطر
სახაზავი – [ხათქეშ] خطکش
სიჭრელე; მრავალფეროვნება – [ხათ(თ)ოხა:ლ] خطوخال
წერა-კითხვის ცოდნა – [ხათ(თ)ორაბთ] خطوربط
1. ადგილი; ტერიტორია; რეგიონი. 2. დიდი ქალაქი. 3. სფერო; დარგი – [ხეთთე] خطه
1. ხელნაწერი. 2. დახაზული; ხაზზე გასწორებული – [ხათთი] خطی
1. ორატორი. 2. ხოტბის (خطبه) წარმომთქმელი – [ხათიბ] خطیب
1. სერიოზული; მნიშვნელოვანი. 2. ღირსეული; პატივსაცემი. 3. სარისკო – [ხათირ] خطیر
შენიღბულობა; საიდუმლო – [ხაFა:] خفا
ღამურა – [ხაFFა:შ] خفاش
ყულფი; მარყუჟი – [ხეFთ] خفت
ძილი; ზამთრის ძილი (ცხოველების) – [ხოFთ] خفت
1. თავქარიანობა; არამდგრადობა. 2. შეურაცხყოფა; დამცირება – [ხეFFათ] خفت
ხიფთანი (აბჯრის ქვეშ ჩასაცმელი) – [ხაFთა:ნ/ხეFთა:ნ] خفتان
საშინელი ზმანებები სიზმარში – [ხოFთაქ] خفتک
ძილი – [ხოFთან] خفتن
1. დაძინებული. 3. ჩაგრეხილი; მოზნექილი – [ხოFთე] خفته
მძივების ასხმა; კოლიე – [ხეFთი] خفتی
(ბოტანიკ.) კუნელი – [ხაFჯე] خفجه
1. ზოდი (ოქროსი, ვერცხლის). 2. მათრახი; შოლტი; წკეპლა – [ხაFჩე] خفچه
საზიზღარი; ცუდი სუნის მქონე – [ხაFრიყ] خفریق
დაშვება; დაქვეითება – [ხაFზ] خفض
1. გულისცემა. 2. მღელვარება; შფოთი. 3. სულის ხუთვა; ასთმა – [ხაFაყა:ნ] خفقان
1. გუდვა; სულის ხუთვა. 2. მოგუდული. 3. მიყუჩებული – [ხაFე] خفه
(ტექნ.) მაყუჩი; ხმის ჩამხშობი – [ხაFექონ] خفه کن
მახრჩობელა; მხუთავი – [ხაFექონანდე] خفه کننده
1. დამალული; ფარული; უხილავი. 2. დაბალი, მშვიდი (ხმა) – [ხაFი] خفی
1. მცველი; დარაჯი. 2. მფარველი; ქომაგი – [ხაFირ] خفیر
1. მსუბუქი; უმნიშვნელო; მცირე ზომის; 3. შერცხვენილი; დამცირებული – [ხაFიF] خفیف
შენიღბულობა, იდუმალება – [ხოFჲე] خفیه
1. დამბეზღებელი, ამბის მიმტანი. 2. პოლიციის აგენტი – [ხოFჲენევის] خفیه نویس
ძმარი – [ხალ(ლ)] خل
ცინგლი – [ხელ] خل
1. გონებაჩლუნგი; ბრიყვი. 2. უცნაური; არანორმალური – [ხოლ] خل
1. სიცარიელე. 2. (ფიზიკაში) ვაკუუმი. 3. განცალკევებული, უდაბური ადგილი – [ხალა:] خلا
1. განთავისუფლება; რაღაცის თავიდან მოშორება. 2. გაწმენდილი – [ხალა:ს] خلاص
სუფთა; ხალასი; შეუმღვრეველი – [ხელა:ს] خلاص
1. რეზიუმე; მოკლე შინაარსი. 2. დედააზრი; არსი. 3. ჯამში, ზოგადად – [ხოლა:სე] خلاصه
გათავისუფლება; შვების მოპოვება – [ხალა:სი] خلاصی
1. მანკიერება; გარყვნილება. 2. უწესრიგობა; არეულობა – [ხალა:ათ] خلاعت
1. ტყუილი; სიცრუე. 2. დანაშაული; ცოდვა. 3. უთანხმოება – [ხელა:F] خلاف
1. ხალიფატი; ხალიფას ტიტული. 2. მონაცვლეობა; მოადგილეობა – [ხალა:Fათ] خلافت
მცირეოდენ ცოდვასთან, დანაშაულთან დაკავშირებული – [ხელა:Fი] خلافی
1. შემოქმედებითი. 2. შემოქმედი, შემქმნელი (ღმერთი) – [ხალლა:ყ] خلاق
ინტერვალი; შუალედი ( ازخلال - მიღმა, შორის) – [ხელა:ლ] (I) خلال
1. წვრილი ჯოხი; წკირი, ღერო. 2. რაიმე საკვების თხელი ნაჭერი – [ხელა:ლ] (II) خلال
მღელვარება; შფოთი; არეულობა; ჩოჩქოლი – [ხალა:ლუშ] خلالوش
ჩხვლეტა; შერჭობა – [ხალა:ნდან] خلاندن
მფრინავი; პილოტი – [ხალ(ა)ბა:ნ] خلابان
მეგობრობა; სიახლოვე; სიყვარული – [ხოლლათ] خلت
1. მღელვარება; განგაში. 2. ძგერა; ფეთქვა. 3. სურვილი; სწრაფვა – [ხალაჯა:ნ] خلجان
1. სამოთხე. 2. მარადისობა; უკვდავება – [ხოლდ] (I) خلد
თხუნელა – [ხოლდ] (II) خلد
1. საკუთარ თავში ჩაღრმავება (წვდომა, ჭვრეტა). 2. ხელსაყრელი შემთხვევა – [ხალსე/ხოლსე] خلسه
ნემსის ჩხვლეტა – [ხალეშ] خلش
უწმინდესი; უნამდვილესი – [ხოლლას] خلص
გულწრფელი ადამიანები – [ხოლასა:] خلصا
შერევა; შეერთება – [ხალთ/ხელთ] خلط
1. ურთიერთობა; კავშირი. 2. ნაცნობობა. 3. თანაგრძნობა – [ხოლთე] خلطه
1. გადაყენება; მოსპობა; დამხობა. 2. მოხსნა. 3. წართმევა – [ხალ'] خلع
ხალათი, ძვირფასი სამოსი; საჩუქარი – [ხალ'ათ] خلعت
1. საქმის განმგრძობი; შემცვლელი. 2. შთამომავლობა. 3. მემკვიდრე – [ხალაF] خلف
ზურგი; უკანა მხარე – [ხალF] خلف
1. დარღვევა (პირობის). 2. ტყუილოის თქმა – [ხოლF] خلف
ნაკლოვანება – [ხოლFე] خلفه
1. ნახმარი; გაცვეთილი. 2. ძველი ტანსაცმელი; ჩვარი – [ხალაყ] خلق
ხალხი – [ხალყ] (I) خلق
1. შექმნა. 2. ქმნილება – [ხალყ] (II) خلق
1. ხასიათი; ბუნება. 2. განწყობა – [ხოლყ] خلق
1. ქმნილება. 2. ბუნება; ხასიათი. 3. გარეგნული იერი; აგებულება – [ხელყათ] خلقت
1. სახალხო. 2. ბუნებრივი; დაბადებიდან თანდაყოლილი – [ხალყი] خلقی
1. ზარალი; დანაკარგი. 2. ნაპრალი; ბზარი. 3. წინაღობა – [ხალალ/ხელალ] خلل
ურყევი; ურღვევი – [ხალალნა:ფაზირ] خلل ناپذیر
1. ცინგლი. 2. წებოვანი ტალახი – [ხელმ] (I) خلم
მრისხანება; უკმაყოფილება – [ხელმ] (II) خلم
სულელურად; უგნურად – [ხოლმეხოლი] خلمه خلی
გესლიანი, მჩხვლეტავი (ხუმრობა) – [ხალანდე] خلنده
დიდი ბალახით დაფარული მინდორი – [ხალანგზა:რ] خلنگزار
1. სიცარიელე. 2. განმარტოება – [ხოლოვ(ვ)] خلو
1. განმარტოება; კარჩაკეტილობა. 2. მიყრუებული ადგილი – [ხალვათ/ხელვათ] خلوت
1. განდეგილი; მეუდაბნოე. 2. განმარტოების მოყვარული – [ხალვათნეშინ] خلوت نشین
1. საიდუმლო; ფარული. 2. ცალკეული – [ხალვათი] خلوتی
მარადისობა; უკვდავება – [ხოლუდ] خلود
გულწრფელობა – [ხოლუს] خلوص
მელანქოლია – [ხოლულიჲა:] خلولیا
1. ნიჩაბი. 2. ჭოკი; წვეტიანი ჯოხი პირუტყვის გასარეკად – [ხალე] (I) خله
1. ჩხვლეტა; ჭვალი. 2. სულელური; უაზრო სიტყვები; ყბედობა – [ხალე] (II) خله
სოკო – [ხოლე] خله
უგნურება; სისულელე – [ხოლი] خلی
ყურე; უბე – [ხალიჯ] خلیج
შერჭობა; შეჩხერა – [ხალიდან] خلیدن
წებოვანი ტალახი – [ხალიშ] (I) خلیش
1. მღელვარება; აღგზნება. 2. არეულობა; ქაოსი. 3. ხმაური; გნიასი – [ხალიშ] (II) خلیش
ნარევი; შენადნობი – [ხალით] خلیط
1. დამხობილი; შეცვლილი. 2. უარყოფილი; განდევნილი – [ხალი'] خلیع
1. გარყვნილი. 2. უსირცხვილო – [ხალი'ოლოზა:რ] خلیع العذر
1. ხალიფა; შემცვლელი (მოციქულის, იმამის). 2. მოადგილე – [ხალიFე] خلیفه
1. ზნეკეთილი; თავაზიანი; ზრდილობიანი. 2. ღირსეული – [ხალიყ] خلیق
1. ბუნება (ადამიანისა); ხასიათი. 2. ქმნილება. 3. ხალხი; მსოფლიო – [ხალიყე] خلیقه
გულწრფელი; ერთგული მეგობარი – [ხალილ] خلیل
სკა – [ხალიჲე] خلیه
1. მოხრილი; მოღუნული. 2. მოკუნტული. 3. ირიბი. 4. თაღი; კამარა – [ხამ] خم
1. თიხის დიდი ჭურჭელი. 2. გუმბათი; დიდი დოლი; დაფდაფი – [ხომ] خم
1. ღვინის გამყიდველი. 2. სუფიების სულიერი მოძღვარი – [ხამმა:რ] خمار
სახის საფარი; პირბადე; ვუალი – [ხემა:რ] خمار
ნაბახუსევი; მძიმე მდგომარეობა თრობის შემდეგ – [ხომა:რ] خمار
დრეკადი – [ხამა:ნ] خمان
1. მოგრეხა; მოღუნვა. 2. მიბაძვით გამოჯავრება – [ხამა:ნდან] خماندن
ნაღმი; ყუმბარა; ჭურვი – [ხომფა:რე] خمپاره
მოუთმენლობა – [ხომთონოქი] خمتنکی
1. ღვინის სარდაფი. 2. სამიკიტნო; საქეიფო ადგილი – [ხომხა:ნე] خمخانه
დუდღუნი – [ხამხამე] خمخمه
ღვინო; სპირტიანი სასმელი – [ხამრ] خمر
თიხის დიდი ჭურჭელი; ჭური; ქვევრი – [ხომრე] خمره
1. ღვინოსთან დაკავშირებული. 2. წითელი – [ხამრი] خمری
მეხუთედი ნაწილი – [ხომს] خمس
1. ხუთწიგნეული. 2. ხუთნი – [ხამსე] خمسه
ორმოცდაათი (როგორც წესი, თარიღებში) – [ხამსინ] خمسین
ხაოიანი მაუდი; ხაოიანობა – [ხამლ] خمل
1. პრანჭიობა; კეკლუცობა – [ხამოჩამ] خم وچم
1. დამშვიდება; დაწყნარება. 2. ჩაქრობა. 3. გრძნობათა დაკარგვა – [ხომუდ] خمود
ქრთამი დუმილის დასაცავად – [ხამუშა:ნე] خموشانه
უცნობლობა; გაურკვევლობა – [ხომულ] خمول
1. მთქნარება. 2. გაზმორება; გაჭიმვა – [ხამჲა:ზე] خمیازه
მოხრილობა; ალმაცერობა; მოკუნტულობა – [ხამიდეგი] خمیدگی
მოხრა; მოღუნვა; კოჭლობა – [ხამიდან] خمیدن
1. ცომი. 2. წებოვანი მასა. 3. კბილის პასტა – [ხამირ] خمیر
ცომის მოზელა – [ხამირგირი] خمیرگیری
საფუარი – [ხამირმა:იჲე] خمیرمایه
1. ნატურა, ბუნება (ადამიანისა). 2. არსი; საფუძველი – [ხამირე] خمیره
1. ხუთშაბათი. 2. ხუთნაწილიანი საჯარისო ერთეული – [ხამის] خمیس
ტრიუმი (ხომალდისა) – [ხან] خن
1. ავი სული; ეშმაკი. 2. ბოროტი; ავი; საძაგელი – [ხანნა:ს] خناس
პატარა დაირა – [ხომბაქ] خنبک
ორმო; ხორბლის შესანახი ადგილი – [ხომბე] خنبه
1. ჰერმაფროდიტი. 2. უნაყოფო; უსარგებლო. 3. (ქიმია) ნეიტრალური – [ხონსა:] خنثی
1. სიხარული; სიამის განცდა. 2. სარგებელი; ხეირი – [ხანჯ] خنج
ხანჯალი – [ხანჯარ] خنجر
ეკალი – [ხანჯაქ] خنجک
1. დამწვრის სუნი. 2. მძაფრი სუნი ზოგადად – [ხანჯირ] خنجیر
ხანგრძლივი სიცილი; ხარხარი – [ხანდა:ხანდ] خنداخند
1. გაცინებული; მღიმარი. 2. მხიარული; გახარებული – [ხანდა:ნ] خندان
(სხვის) გაცინება, გართობა, ღიმილის მოგვრა – [ხანდა:ნდან] خنداندن
ძველი ღვინო – [ხანდარის] خندریس
სიცილის და გართობის ადგილი – [ხანდესთა:ნ] خندستان
თხრილი; ორმო; (სამხედ.) სანგარი – [ხანდაყ] خندق
1. ყირამალა. 2. უეცარი თავდასხმა; დარბევა – [ხანდოთანდ] خندوتند
სიცილი; ხარხარი – [ხანდე] خنده
სიცილის გამომწვევი; სასაცილო; სამხიარულო – [ხანდეა:ვარ] خنده آور
1. სიცილი; ხარხარი. 2. დაცინვა; გამასხრება – [ხანდიდან] خندیدن
ღორი; კერატი – [ხენზირ] خنزیر
ბედნიერი; კურთხეული – [ხონშა:ნ] خنشان
ნეკი (თითი) – [ხენსერ] خنصر
ხოჭო – [ხონFასა:] خنفسا
1. ცივი, გრილი. 2. მდარე; უგემოვნო; უინტერესო – [ხონოქ/ხონაქ] خنک
1. თეთრი. 2. ღია შეფერილობის ცხენი – [ხენგ] (I) خنگ
1. სულელი; გონებაჩლუნგი. 2. მთვრალი; გაბრუებული – [ხენგ] (II) خنگ
ეკალი; წვეტიანი საგანი – [ხენგბიდ] خنگ بید
ჭაღარათმიანი ადამიანი – [ხენგსა:რ] خنگ سار
სიმღერა; ღიღინი; მელოდია – [ხონჲა:] خنیا
1. მუსიკოსი; მომღერალი. 2. (პოეტ.) პლანეტა ვენერა – [ხონჲა:გარ] خنیاگر
1. გამოძახილის, ექოს შექმნა. 2. სახელის განთქმა – [ხანიდან] خنیدن
სიმღერა; ღიღინი – [ხანიდან/ხონიდან] خنیدن
1. ძილი, თვლემა. 2. სიზმარი; ზმანება – [ხა:ბ] خواب
1. დასაძინებლად დაწვენა. 2. (სხვის) დაძინება. 3. ძირს დაშვება – [ხა:ბა:ნდან] خواباندن
ძილისმომგვრელი; მოსაწყენი – [ხა:ბა:ვარ] خواب آور
კიდურების დაბუჟება; გაშეშება – [ხა:ბრაFთეგი] خواب رفتگی
1. საძინებელი. 2. ლოგინი – [ხა:ბგა:ჰ] خواب گاه
მთვარეულობა; სომნაბულიზმი – [ხა:ბგარდი] خواب گردی
სიზმრის ამხსნელი – [ხა:ბგოზა:რ] خواب گزار
ძილბურანში ყოფნა – [ხა:ბობიდა:რ] خواب و بیدار
1. ძილი, თვლემა. 2. წოლა. 3. განთავსება; განსვენება. 4. დამშვიდება – [ხა:ბიდან] خوابیدن
1. მძინარე. 2. დაწოლილი; მწოლიარე – [ხა:ბიდე] خوابیده
1. პატივსაცემი; გავლენიანი; ხოჯა. 2. ვეზირი. 3. მდიდარი კაცი – [ხა:ჯე] خواجه
ერთი და იგივე ბატონის მსახურები – [ხა:ჯეთა:შ] خواجه تاش
ცვედანი; საჭურისი – [ხა:ჯესარა:(ჲ)] خواجه سرا(ی)
1. საზიზღარი; მდაბალი; უმნიშვნელო. 2. დამცირებული; შერცხვენილი – [ხა:რ] خوار
1. პური არსობისა. 2. სურსათ–სანოვაგე – [ხა:რბა:რ] خواربار
1. მოკრძალებული; მორჩილი. 2. დამცირებული. 3. განდეგილი – [ხა:რთან] خوارتن
1. დამამცირებელი; შეურაცხმყოფელი. 2. ზარმაცი; ზანტი – [ხა:რქა:რ] خوارکار
მდაბალი; უზნეო; საძაგელი – [ხა:რმაჲე] خوارمایه
1. დამამცირებელი მდგომარეობა. 2. მწარე ხვედრი – [ხა:რი] خواری
სურვილი; თხოვნა – [ხა:ზე] (I) خوازه
1. ტრიუმფალური თაღი. 2. ტალავერი; საჩრდილობელი – [ხა:ზე] (II) خوازه
1. სურვილი; ნება. 2. თხოვნა; მოთხოვნა. 3. ქონება – [ხა:სთ] خواست
1. მსურველი. 2. მთხოვნელი – [ხა:სთა:რ] خواستار
უწყება; სასამართლოში გამოძახება – [ხა:სთბარგ] خواست برگ
მაჭანკლობა – [ხა:სთგა:რი] خواستگاری
1. სურვილის ქონა; ნდომა; წადილი. 2. თხოვნა; მიწვევა – [ხა:სთან] خواستن
სასამართლო დავის საგანი – [ხა:სთე] خواسته
არისტოკრატია; წარჩინებულთა წრე – [ხავა:ს(ს)] خواص
1. საკვები; საჭმელი. 2. მური; ჭვარტლი – [ხა:ლ] خوال
მზარეული – [ხა:ლიგარ] خوالیگر
1. სუფრა (საფარებელი). 2. საჭმლით გაწყობილი სუფრა – [ხა:ნ] خوان
გარკვეული, ადვილად წასაკითხი (ხელნაწერი) – [ხა:ნა:] خوانا
1. კითხვა (ტექსტისა). 2. დეკლამირება. 3. შესწავლა. 4. სიმღერა – [ხა:ნდან] خواندن
წაკითხული; შესწავლილი – [ხა:ნდე] خوانده
1. მკითხველი. 2. დეკლამატორი. 3. მომღერალი – [ხა:ნანდე] خواننده
1. მსურველი; მონდომებული. 2. (იურიდ.) მომჩივანი – [ხა:ჰა:ნ] خواهان
და (დედმამიშვილი) – [ხა:ჰარ] خواهر
1. როგორც და, დასავით. 2. დისგან მიღებული – [ხა:ჰარა:ნე] خواهرانه
დისშვილი – [ხა:ჰარზა:დე] خواهرزاده
ცოლისდა – [ხა:ჰარზან] خواهر زن
მული – [ხა:ჰარშოუჰარ] خواهرشوهر
თხოვნა; ვედრება – [ხა:ჰეშ] خواهش
1. შუამავალი. 2. ქომაგი; მოსარჩლე – [ხა:ჰეშგარ] خواهشگر
მთხოვნელი; მოსურნე – [ხა:ჰეშმანდ] خواهشمند
გინდა-არგინდა – [ხა:ჰნა:ხა:ჰ] خواه ناخواه
1. კარგი; კეთილი. 2. კარგი ხარისხის. 3. მისაღები; ვარგისი. 4. ლამაზი – [ხუბ] خوب
ლამაზმანები – [ხუბა:ნ] خوبان
ზნეკეთილი; წესიერი – [ხუბსირათ] خوب سیرت
კარგი, ბედნიერი დასასრულის მქონე – [ხუბFარჯა:მ] خوب فرجام
1. სიკეთე. 2. კარგი საქმე. 3. სილამაზე – [ხუბი] خوبی
1. ბიბილო. 2. შუბზე წამოცმული დროშა – [ხუჩ] خوچ
თვითონ; თავად – [ხოდ] خود
ჩაფხუტი; ჩაჩქანი – [ხუდ] خود
პირად გარეგნობაზე ზრუნვა; პრანჭვა – [ხოდა:რა:(ჲ)] خودآرا(ی)
თვითშეგნება – [ხოდა:გა:ჰი] خودآگاهی
თვითმასწავლებელი – [ხოდა:მუზ] خودآموز
თავისთავად – [ხოდბეხოდ] خودبخود
1. საკუთარი თავის მოყვარული. 2. ეგოისტი; პატივმოყვარე – [ხოდფარასთ] خودپرست
თვითკმაყოფილება; პატივმოყვარეობა; ქედმაღლობა – [ხოდფასანდი] خودپشندی
ტანჯვის ჩუმად გადამტანი; ვინც საკუთარ თავს ჭამს – [ხოდხორ] خودخور
თავშეკავება; მოთმინება; ატანა – [ხოდდა:რი] خودداری
თვითმავალი – [ხოდროუ] خودرو
თვითჩამსახველი – [ხოდზა:] خودزا
ყალბი; ფალსიფიცირებული – [ხოდსა:ხთე] خودساخته
ტრაბახი; საკუთარი თავის განდიდება – [ხოდსეთა:ჲი] خودستایی
1. თავნება; ჯიუტი; თვითდაჯერებული. 2. დაუმორჩილებელი. 3. თავხედი – [ხოდსარ] خودسر
პირფერობა; ლაქუცი; საკუთარი თავის ლამაზად წარმოჩენა – [ხოდშირინი] خودشیرینی
თავდავიწყება – [ხოდFარამუში] خودفراموشی
1. გამყიდველი; მოღალატე. 2. ბაქია; მედიდური – [ხოდFორუშ] خودفروش
ავტომატური; თვითმოქმედი – [ხოდქა:რ] خودکار
1. საკუთარი ინტერესებისთვის მოქმედი. 2. ეგოისტი – [ხოდქა:მ] خودکام
თვითმკვლელობა – [ხოდქოში] خودکشی
ამაყი; ქედმაღალი; მედიდური – [ხოდგირ] خودگیر
ავტონომია; თვითმმართველობა – [ხოდმოხთა:რი] خودمختاری
ავტოპორტრეტი – [ხოდნაყა:ში] خودنقاشی
ავტოკალამი – [ხოდნევის] خودنویس
თავისებური; თვითმყოფადი – [ხოდვიჟე] خودویژه
უბე, ყურე, ლიმანი; მდინარის ტოტი დელტაში – [ხორ] خور
ღირსეული, საკადრისი, ვარგისი – [ხორა:] خورا
1. საკვები; ხორაგი. 2. ულუფა; დოზა – [ხორა:ქ] خوراک
ხურჯინი – [ხორჯინ/ხურჯინ] خورجین
კოშმარი, საშინელი ზმანება – [ხორხოჯივან] خورخجیون
კოროზია; ჟანგისგან ამოჭმული ადგილები – [ხორდეგი] خوردگی
1. ჭამა; საკვების მიღება. 2. სმა; დალევა. 3. ყლაპვა. 4. მიზანში მორტყმა – [ხორდან] خوردن
1. საჭმელად ვარგისი; გამოსადეგი. 2. საჭმელი; სასმელი – [ხორდანი] خوردنی
ნაჭამი; ნასვამი – [ხორდე] خورده
1. ხორცის, ხახვის და პამიდვრის ნახარში. 2. საწებელი. 3. (ზოგადად) საჭმელი – [ხორეშ] خورش
მზარეული – [ხორეშგარ] خورشگر
1. მზე. 2. მზის სისტემის ყოველი პლანეტა – [ხორშიდ] خورشید
1. მზისთაყვანისმცემელი. 2. მზესუმზირა – [ხორშიდფარასთ] خورشیدپرستی
მზის დაბნელება – [ხორშიდგერეFთეგი] خورشیدگرفتگی
ღირსეული; შესაფერისი – [ხორანდ] خورند
შაქრის ლერწამი – [ხუზ] خوز
1. კუნძული. 2. დატკეპნილი, გაკვალული (გზა, ბილიკი) – [ხოსთ] خوست
1. სასიამოვნო; კარგი. 2. სასიხარულო; მხიარული – [ხოშ] خوش
1. თვალი პატიოსანი. 2. ახალი; წვნიანი. 3. კომპოტი; ხილის წვენი – [ხოშა:ბ] خوشاب
მრავალფეროვნება; სიჭრელე (ქსოვილის) – [ხოშა:ბორანგი] خوشاب ورنگی
სიმპათიური; სასიამოვნო გარეგნობის – [ხოშა:ბონამაქ] خوشاب ونمک
კარგი; პერსპექტიული – [ხოშა:თიჲე] خوش آتیه
კარგი; დადებითი ბუნების ადამიანი; ზნეობრივი – [ხოშახლა:ყ] خوش اخلاق
სტუმართმოყვარე – [ხოშესთეყბა:ლ] خوش استقبال
კეთილშობილი; პატიოსანი – [ხოშასლ] خوش اصل
1. დახვეწილი, სასიამოვნო მანერების მქონე. 2. კეკლუცი; გრაციოზული – [ხოშათვა:რ] خوش اطوار
1. მისალმება (მოსულისადმი). 2. კომპლიმენტი. 3. მლიქვნელობა – [ხოშა:მად] خوش آمد
1. კომპლიმენტი. 2. მლიქვნელური სიტყვი – [ხოშა:მადგუჲი] خوشامدگویی
გაშრობა; გამშრალება; დაშრობა – [ხოშა:ნიდან] خوشانیدن
1. კეთილხმოვანი; ტკბილხმოვანი; მელოდიური. 2. ჰარმონიული – [ხოშა:ჰანგ] خوش آهنگ
1. სასიამოვნო; კარგი. 2. შესაფერისი; შესაბამისი; საკადრისი – [ხოშა:ჲანდ] خوش آیند
დასატვირთად მოხერხებული – [ხოშბა:რ] خوشبار
1. მისალმება; თავაზიანი დახვედრა. 2. მხიარული; უდარდელი – [ხოშბა:შ] خوشباش
ლამაზი სულის მქონე; მაღალზნეობრივი – [ხოშბა:თენ] خوشباطن
1. ადვილად დამჯერი; მიმნდობი; გულუბრყვილო. 2. სულელი – [ხოშბა:ვარ] خوشباور
ბედნიერი; იღბლიანი – [ხოშბახთ] خوشبخت
საბედნიეროდ – [ხოშბახთა:ნე] خوشبختانه
ბედნიერება; წარმატება – [ხოშბახთი] خوشبختی
ვალის აკურატულად გადამხდელი – [ხოშბედეჰ] خوشبده
თავაზიანი; ზრდილობიანი; ყველასადმი კეთილად განწყობილი – [ხოშბარხორდ] خوشبرخورد
1. კარგად შეკერილი. 2. კარგი მკერავი – [ხოშბორეშ] خوش برش
მაგარი; ფიზიკურად ძლიერი; ჯანმრთელი – [ხოშბონიჲე] خوش بنیه
1. იღბლიანი. 2. ბედნიერი; წარმატებული – [ხოშბიჲა:რ] خوشبیار
სიტყვით კარგად გამომსვლელი; სასიამოვნოდ მოსაუბრე – [ხოშბაჲა:ნ] خوشبیان
ოპტიმისტი – [ხოშბინ] خوشبین
მხიარული; სტუმართმოყვარე – [ხოშფაზირა:ჲი] خوشپذیرایی
წყნარი, დინჯი (პირუტყვი) – [ხოშფოშთ] خوشپشت
კარგი აგებულების; დახვეწილი, ლამაზი ფორმის – [ხოშთარქიბ] خوش ترکیب
აზრის კარგად გადმომცემი; ენაწყლიანი – [ხოშთაყრირ] خوش تقریر
1. გულკეთილი; დიდსულოვანი. 2. კარგი ხარისხის. 3. ჯიშიანი – [ხოშჯენს] خوش جنس
კარგად შეზავებული – [ხოშჩა:შნი] خوش چاشنی
1. კმაყოფილი; მხიარული. 2. წარმატებული; ბედნიერი – [ხოშჰა:ლ] خوش حال
ფულის აკურატულად გადამხდელი; პატიოსანი მოვაჭრე – [ხოშჰესა:ბ] خوشحساب
მომთმენი; მიზანსწრაფული; ჯინიანი – [ხოშჰოუსელე] خوش خوصله
კარგი ამბის მომტანი – [ხოშხაბარ] خوش خبر
1. ლაქუცა; მლიქვნელი. 2. ანგარებით საქმის მკეთებელი – [ხოშხედმათ] خوش خدمت
ხელნაწერის სიცხადე და სილამაზე – [ხოშხათ(თ)ი] خوش خطی
თავაზიანი; ზნეკეთილი; მხიარული ხასიათის მქონე – [ხოშხოლყ] خوش خلق
მფლანგველობის, უდარდელი ცხოვრების მოყვარული – [ხოშხა:რ] خوش خوار
1. კარგი (ბევრი) ჭამის მოყვარული. 2. გემრიელი; მადისაღმძვრელი – [ხუშხორა:ქ] خوشخوراک
მეუღლის დედა – [ხოშდა:მან] خوشدامن
კეთილშობილი; პატიოსანი; ალალი; წესიერი – [ხოშზა:თ] خوشذات
1. კარგი მეხსიერების მქონე. 2. საზრიანი – [ხოშზეჰნ] خوشذهن
თავაზიანი; ზრდილობიანი – [ხოშრაFთა:რ] خوشرفتار
მაამებლობა; პირფერობა – [ხოშრაყსი] خوشرقصی
1. ლამაზი სახის მქონე. 2. გახარებული; მომღიმარი – [ხოშრუ] خوشرو
ენატკბილი; საამოდ მოსაუბრე – [ხოშზაბა:ნ] خوشزبان
კარგი რეპუტაციის მქონე – [ხოშსა:ბეყე] خوش سابقه
კარგი, დახვეწილი გემოვნების მქონე – [ხოშსალიყე] خوش سلیقه
ბედნიერი; წარმატებული; იღბლიანი – [ხოშთა:ლე'] خوش طالع
1. სიცოცხლით სავსე; მხიარული. 2. ნიჭიერი – [ხოშთაბ'] خوش طبع
ლამაზი ნახატების, ორნამენტების მქონე – [ხოშთარჰ] خوش طرح
გემრიელი – [ხოშთა'მ] خوش طعم
1. სასიამოვნო გარეგნობის მქონე. 2. მაცდუნებელი – [ხოშზა:ჰერ] خوش ظاهر
სურნელოვანი, არომატული – [ხოშათრ] خوش عطر
1. კეთილგანწყობილი. 2. მიმნდობი; ადვილად დამჯერი – [ხოშაყიდე] خوش عقیده
ფოტოგენიური – [ხოშაქს] خوش عکس
გაუმაძღარი (ბალახისმჭამელი პირუტყვი) – [ხოშალაF] خوش علف
ნათელი გონების მქონე; გამჭრიახი – [ხოშFექრ] خوش فکر
ბედნიერების მომტანი – [ხოშყადამ] خوش قدم
გულკეთილი; გულმოწყალე – [ხოშყალბ] خوش قلب
გამძლე, ხარიახიანი (მატერია) – [ხოშყამა:შ] خوش قماش
პირობის შემსრულებელი; სიტყვის კაცი, პუნქტუალური – [ხოშყოულ] خوش قول
კარგი, ღირსეული საქმით გამორჩეული – [ხოშქერდა:რ] خوش کردار
1. ქეიფის, გართობის მოყვარული. 2. თავქარიანი; უდარდელი – [ხოშგოზარა:ნ] خوشگذران
1. ლამაზი, მშვენიერი. 2. ლამაზმანი – [ხოშგელ] خوشگل
1. ადვილად მოსანელებელი. 2. კარგი, სასიამოვნო გემოს მქონე – [ხოშგოვა:რ] خوش گوار
კარგი, გემოვნებიანი ჩაცმის მოყვარული – [ხოშლება:ს] خوش لباس
თავაზიანი, გულღია ხასიათის მქონე – [ხოშმაჰზარ] خوش محضر
გულკეთილი; გულისხმიერი; გულითადი – [ხოშმეზა:ჯ] خوش مزاج
1. გემრიელი. 2. საინტერესო; პიკანტური; გასართობი – [ხოშმაზე] خوش مزه
თავაზიანი; გალანტური; ზრდილობიანი – [ხოშმოა:შერათ] خوش معاشرت
ლამაზი, სასიამოვნო გარეგნობის მქონე – [ხოშმანზარ] خوش منظر
კარგსახელიანი; კარგი რეპუტაციის მქონე – [ხოშნა:მ] خوش نام
1. იღბლიანი (თამაშში). 2. ლამაზნახატებიანი (ხალიჩა, ნოხი...)– [ხოშნაყშ] خوش نقش
1. კარგად, ოსტატურად დამკვრელი. 2. სტუმართმოყვარე, გულღია – [ხოშნავა:ზ] خوش نواز
კალიგრაფია – [ხოშნევისი] خوش نویسی
კეთილმოსურნე – [ხოშნეჲათ] خوش نیت
1. მიწვევის გარეშე მისვლა. 2. იგივე خوش قول – [ხოშვა'დე] خوش وعده
სიხარული, ბედნიერება – [ხოშვაყთი] خوش وقتی
მტევანი; ყვავილედი; თავთავი – [ხუშე] خوشه
მეუღლის დედა (დედამთილი ან სიდედრი) – [ხოშე] خوشه
1. დარჩენილი ჭირნახულის აკრეფა. 2. პლაგიატორობა – [ხუშეჩინი] خوشه چینی
მხიარული, სიხარული; კმაყოფილება; სიამე – [ხოში] خوشی
(თავად) გაშრობა, გახმობა – [ხუშიდან] خوشیدن
ფინიკის პალმის ფოთლები – [ხუს] خوص
1. ჩაღრმავება (საქმეში, სამუშაოში); წვდომა. 2. ჩაყვინთვა – [ხოუზ] خوض
შიში, რიდი; სიფრთხილე – [ხოუF] خوف
საშიში, სახიფათო – [ხოუFნა:ქ] خوفناک
1. ღორი. 2. მსუქანი ადამიანი – [ხუქ] خوک
ზღვის გოჭი – [ხუქჩე] خوکچه
საღორე – [ხუქდა:ნ] خوکدان
საზიზღარი; ბინძური – [ხუქსეFFათ] خوک صفت
"ზღვის ღორი", დიდი დელფინი – [ხუქმა:ჰი] خوک ماهی
ტოროლა – [ხულ] خول
1. მსახურები; მონები. 2. ნახირი – [ხავალ] خول
ცარიელი – [ხულე] خوله
1. სისხლი. 2. მკვლელობა; სისხლისღვრა; სიკვდილი – [ხუნ] خون
(პოეტური) ცრემლები – [ხუნა:ბ] خوناب
(ფიზიოლოგ.) პლაზმა – [ხუნა:ბე] خونابه
სისხლმდენი; სისხლიანი – [ხუნბა:რ] خونبار
სისხლმდენის შემჩერებელი – [ხუნბანდ] خونبند
სისხლისმსმელი; მტარვალი – [ხუნხა:რ] خونخوار
შურისმაძიებლობა – [ხუნხა:ჰი] خونخواهی
ცხვირიდან სისხლდენა – [ხუნდამა:ღ] خوندماغ
1. მასობრივი სისხლისღვრა; ხოცვა-ჟლეტა. 2. სისხლდენა – [ხუნრიზი] خونریزی
ცივსისხლიანი; აუღელვებელი – [ხუნსარდ] خونسرد
ჰემატოლოგია – [ხუნშენა:სი] خون شناسی
1. თბილსისხლიანი. 2. გულისხმიერი. 3. ფიცხი; ტემპერამენტიანი – [ხუნგარმ] خون گرم
მკვლელი; ბოროტმოქმედი – [ხუნი] خونی
სისხლიანი; სისხლისმსმელი – [ხუნინ] خونین
დაგრეხილი; ირიბი – [ხოჰლ] خوهل
ხასიათი; ბუნება; ზნე – [ხუჲ] خوی
1. ნერწყვი. 2. ოფლი – [ხოჲ] خوی
ნაადრევი, დაუმწიფებელი თავთავები – [ხავიდ/ხიდ] خوید
დავა; კინკლაობა – [ხავისე] خویسه
1. თავისი; საკუთარი. 2. თვითონ; თავად – [ხიშ] خویش
ნათესავი – [ხიშა:ვანდ] خویشاوند
1. თავისი. 2. თვითონ – [ხიშთან] خویشتن
მიწათმოქმედი; გლეხი – [ხიშქა:რ] (I) خویشکار
ღვთისმოსავი, ღვთისნიერი – [ხიშქა:რ] (II) خویشکار
ნათესაობა – [ხიში] خویشی
1. ქუჩა; პროსპექტი. 2. ბილიკი (ბაღში, პარკში) – [ხიჲა:ბა:ნ] خیابان
ქუჩაში უსაქმოდ მოხეტიალე; უსაქმური – [ხიჲა:ბა:ნგარდ] خیابان گرد
კიტრი – [ხიჲა:რ] (I) خیار
1. ნებართვა. 2. არჩევანის თავისუფლება – [ხიჲა:რ] (II) خیار
კიტრის მწნილი – [ხიჲა:რთორში] خیارترشی
სითხის სადინარი; ღარი – [ხიჲა:რე] خیاره
მკერავი; გამომჭრელი – [ხაჲა:თ] خیاط
ძაფი – [ხაჲა:თე] خیاطه
1. მკერავის ხელობა; კერვა. 2. სამკერვალო სახელოსნო; ატელიე – [ხაჲა:თი] خیاطی
1. ფიქრი; აზრი; წარმოსახვა; განზრახვა. 2. ოცნება. 3. ლანდი; ზმანება – [ხიჲა:ლ] خیال
მეოცნებე; ფანტაზიორი – [ხიჲა:ლანდიშ] خیال اندیش
მეოცნებე – [ხიჲა:ლბაF] خیال باف
1. მეოცნებე; რომანტიკოსი. 2. პოეტი – [ხიჲა:ლფარასთ] خیال پرست
აუხდენელი ოცნებები, ფუჭი იმედები – [ხიჲა:ლფოლოუ] خیال پلو
1. მხოლოდ წარმოსახვაში არსებული. 2. ოცნებებში გადასული – [ხიჲა:ლი] خیالی
კარვების კერვის ოსტატი; მეკარვე – [ხაჲა:მ] خیام
ღალატი; ფიცის გატეხა – [ხიჲა:ნათ] خیانت
1. იმედგაცრუება; სასოწარკვეთილება. 2. მარცხი – [ხეჲბათ/ხაჲბათ] خیبت
დამარცხება; ჩაფლავება – [ხით/ხითოფით] خیت/خیت وپیت
სიკეთე; კეთილი საქმე; ხეირი – [ხეჲრ] خیر
1. მოწყალება (მიცვლაებულის სულის მოსახსენიებელი). 2. ქველმოქმედება – [ხეჲრა:თ] خیرات
კეთილმოსურნე; გულისხმიერი – [ხეჲრხა:ჰ] خیرخواه
ამაოდ; ტყუილად – [ხირხირ] خیرخیر
1. გაოცება. 2. სითამამე; თავხედობა. 3. სიჯიუტე. 4. სიმამაცე – [ხირეგი] خیرگی
უბედური; საბრალო; სიკეთის უნახავი – [ხეჲრნადიდე] خیرندیده
1. გაოცებული. 2. თამამი; თავხედი. 3. მამაცი. 4. ჯიუტი – [ხირე] خیره
დაუმორჩილებელი, თავნება – [ხირედასთ] خیره دست
გიჟი; გადარეული – [ხირერა'ჲ] خیره رای
1. უშიშარი; თამამი. 2. სულელი; გონებაჩლუნგი – [ხირესარ] خیره سر
სისხლისმსმელი; მტანჯველი; ტირანი – [ხირექაშ] خیره کش
დამაბრმავებელი; მომნუსხველი; მომაჯადოებელი – [ხირექონანდე] خیره کننده
1. სიკეთე; წყალობა; მადლი. 2. ხსნა; გადარჩენა – [ხეჲრიჲათ] خیریت
საქველმოქმედო – [ხეჲრიჲე] خیریه
1. ნახტომი; წამოხტომა; (სამხედ.) გადარბენი. 2. სიმსივნე; დასიებული ადგილი – [ხიზ] خیز
ტალღა (ზღვის, მდინარის) – [ხიზა:ბ] خیزاب
ხტუნვა-ხტუნვით – [ხიზა:ნ] خیزان
1. ძალით წამოხტუნება. 2. წამოყენება – [ხიზა:ნდან] خیزاندن
1. ნახტომი; (სამხედ.) გადარბენი. 2. სრიალი – [ხიზეშ] خیزش
1. მოსრიალება; ფეხის მოცურება. 2. ხტომა; ხტუნვა. 3. ადგომა – [ხიზიდან] خیزیدن
დასველებული; ნამიანი – [ხის] خیس
(სხვის) დასველება – [ხისა:ნდან] خیساندن
ნაყენი – [ხისა:ნდე] خیسانده
(თავად) დასველება – [ხისიდან] خیسیدن
1. გუთანი; სახნისი. 2. ხვნა – [ხიშ] (I) خیش
1. ჯვალო. 2. უხეში ქსოვილის ფარდა – [ხიშ] (II) خیش
1. ცხვირი; ნესტო. 2. ცხვირის ძგიდე. 2. მთის შვერილი – [ხეჲშუმ] خیشوم
ნაზალური; ცხვირისმიერი – [ხეჲშუმი] خیشومی
ძაფი; თასმა; ზონარი – [ხეჲთ] خیط
ტიკი; ტიკჭორა; გუდა (ყველის ამოსაყვანი) – [ხიქ] خیک
1. ცხენების რემა. 2. კავალერია. 3. ჯარი; ლაშქარი. 4. ტომი; მოდგმა – [ხეჲლ] خیل
1. თანამებრძოლი. 2. ერთ ამალაში მყოფი მსახურები – [ხეჲლთა:შ] خیلتاش
1. ძალიან; მეტისმეტად. 2. ბევრი – [ხეჲლი] خیلی
1. ბუნება; ზნე; ხასიათი. 2. ლორწო; ჩირქი. 3. ნაქსოვი ჩანთა; ქისა – [ხიმ] خیم
კარავი – [ხეჲმე] خیمه
1. თოჯინების თეატრი. 2. თამაშები (მანევრები) კულისებს მიღმა – [ხეჲმეშაბბა:ზი] خیمه شب بازی
ბანაკი; ჯარის სადგომი – [ხეჲმეგა:ჰ] خیمه گاه
1. კარავში მცხოვრები. 2. მომთაბარე – [ხეჲმენეშინ] خیمه گاه
[918] ნერწყვი; ფურთხი – [ხივ] خیو
Комментариев нет:
Отправить комментарий